Για να μην μπερδευόμαστε: Η παραίτηση του Πατέρα – και – από το διοικητικό συμβούλιο της ΠΑΕ καμία έκπληξη δεν αποτελεί, παρά μια φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο...

Οι λόγοι που επικαλείται ο πρώην πρόεδρος του τριφυλλιού είναι απλά ένα μέρος απ’ όλα όσα βιώνουν τα τελευταία χρόνια όσοι πραγματικά θέλουν να ασχοληθούν με τον Παναθηναϊκό και να δώσουν ξανά ένα όραμα στον κόσμο. Ο πόλεμος που (θα) δέχονται είναι χωρίς σταματημό, με αφορμή το οποιοδήποτε πιθανό ή απίθανο πάτημα.

«Μα καλά φεύγει ένας πετυχημένος πρόεδρος επειδή τον πολεμάει μια εφημερίδα που πουλάει Αθήνα – Πειραιά κάτω από χίλια φύλλα και άλλη μία που πουλάει κάτω από δύο χιλιάρικα;», είναι το εύλογο ερώτημα που μπορεί να κάνει ο κάθε… ανυποψίαστος φίλος του τριφυλλιού. Σωστό κι αυτό, αλλά υπάρχει ένα «αλλά» στην όλη ιστορία.

Απ’ όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω, υπό κανονικές συνθήκες, καρφί δεν θα του καιγόταν του Πατέρα αν τον πολεμούσαν οι δύο συγκεκριμένες εφημερίδες. Ακόμη και σε «συντονισμό» με τα ΜΜΕ που ελέγχει ο Μαρινάκης να γινόταν αυτό καθόλου δεν θα τον ένοιαζε. Θα το θεωρούσε μέρος του παιχνιδιού και θα του ήταν παντελώς αδιάφορο. Αρκεί που λέτε να μην υπήρχε μια σημαντική… λεπτομέρεια.

Και η κουτσή Μαρία γνωρίζει ότι τα έντυπα αυτά είναι ταυτισμένα είτε ιδιοκτησιακά, είτε ως φιλοσοφία, περιβάλλον κλπ, με δύο από τους βασικούς μετόχους του Παναθηναϊκού. Τούτο σημαίνει ότι βασικά σε αυτούς δεν είναι αρεστός και τους ενοχλεί και όχι στους δημοσιογράφους που προφανώς εκτελούν μια συγκεκριμένη γραμμή.

Για παράδειγμα μέχρι πότε να κάθεται στο ίδιο τραπέζι του ΔΣ με τους αδελφούς Γιαννακόπουλους ο Πατέρας και τι να λένε όταν η εφημερίδα της οικογένειάς τους τον αποκαλεί «φευγάτο», «Εθνικάρα», «πρόεδρο με τα λεφτά των άλλων», «γλάστρα» και ένα σωρό ακόμη συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς; Όταν του γράφουν ότι έχει βάλει 700.000 ευρώ, ενώ έχει επισήμως ρίξει 12 εκατομμύρια;

Ή να καθίσει δηλαδή να μιλήσει στα σοβαρά με τον Βαρδινογιάννη όταν η εφημερίδα που επί χρόνια αποτελούσε το «περιβάλλον» του κάνει κάθε τρεις και λίγο λόγο για «λαμόγια», «απατεώνες» κλπ; Ποιος ο λόγος να το συνεχίσεις ρε παιδιά, όταν θα είσαι μονά – ζυγά χαμένος;

Εδώ ο άνθρωπος βγήκε και δήλωσε ότι «παραμένω στο ΔΣ και ότι χρειαστεί είμαι εδώ» και τον πέρασαν γενναίες δεκατέσσερις. Τον καλούν να… εξαφανιστεί από τον Παναθηναϊκό για το κακό που έκανε στον σύλλογο. Για το νταμπλ, την συσπείρωση του κόσμου, τις δύο προκρίσεις στα 16, το «λαμπερό» ρόστερ, τα εξοφλημένα μέχρι… σεντ συμβόλαια των παικτών και τις μη οφειλές προς το δημόσιο προφανώς θα λένε…

Για να καταλάβει κανείς πόσο έχει ξεφύγει η κατάσταση αρκεί να τονιστεί ότι εδώ και μέρες ο Πατέρας έχει κάνει στην άκρη. Δεν «φαίνεται» πουθενά κι όμως οι επιθέσεις δεν σταματούν με τίποτα. Εκτός Ελλάδος είναι από την περασμένη εβδομάδα και ακούει στα ραδιόφωνα μέχρι και «ψαγμένους» ακροατές να λένε ότι έτρωγε το μεσημέρι με τον Μαρινάκη και άλλες τέτοιες παπαριές. Πλάκα κάνουμε τώρα;

Επίσης κάτι ακόμη σε ότι αφορά το πόσο ισχυρές ή όχι είναι αυτές οι επιθέσεις. Το τελευταίο πράγμα που το αποδεικνύει είναι το δελτίο κυκλοφοριών των εφημερίδων. Αν οποιοδήποτε έντυπο θέλει να πλήξει τον οποιονδήπουε, αρκούν και 500 φύλλα. Διότι η δουλειά δεν γίνεται από εκεί. Τα πρωτοσέλιδα και τα οπισθόφυλλα παίζουν στο Ίντερνετ, κρεμιούνται στα περίπτερα, διαβάζονται σε όλες τις πρωινές εκπομπές, άρα φτάνουν και περισσεύουν για να πετύχουν το στόχο τους, όποιος κι αν είναι αυτός.

Σε κάθε περίπτωση πάντως και επειδή ανεξάρτητα από το αν ο Πατέρας έβγαλε στη «σέντρα» δύο εφημερίδες ή θα τους κάνει αγωγές, η ουσία είναι το μέλλον, θα πω απλά ένα πράγμα: Μακάρι να ήταν τα πράγματα τόσο απλά. Να είναι δηλαδή ο Πατέρας ο κακός της ιστορίας, να βγει από τη μέση και ξαφνικά η ομάδα να αποκτήσει υγεία. Αν υπάρχει κάποιος ΜΕΣΑ από τον Παναθηναϊκό που πιστεύει ότι μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα από τον Πατέρα, δεν έχει παρά να βγει μπροστά και να το αποδείξει. Υπάρχει ή σφυρίζουν όλοι αδιάφορα και απλώς χτυπάνε τα τύμπανα του πολέμου; Όλα τα υπόλοιπα είναι να ‘χαμε να λέγαμε και ιστορίες για αγρίους.

Και όπως θα είδατε και στην πρόσφατη θέση των GWF - και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες να εξαφανιστεί – ο κόσμος του Παναθηναϊκού δεν είναι μόνο οι 5-6 σταθεροί και αργόσχολοι που βγαίνουν στα ραδιόφωνα ή στέλνουν μηνύματα κάτω από τα σάιτ. Υπάρχει πολύς κόσμος που ξυπνάει, καταλαβαίνει τι παίζεται και δεν θέλει το ποτάμι να γυρίσει πίσω. Ναι, δεν του αρέσει αυτό που έγινε από τον Πατέρα και τον Βγενόπουλο. Ξενέρωσε που τον έβαλαν στον Παράδεισο και ξαφνικά βγήκε και πάλι στην απ’ έξω. Ξέρει ωστόσο ποιος μπορεί  να του προσφέρει το όνειρο και ποιος τον εφιάλτη. Καλό είναι αυτό τον κόσμο να μην τον υποτιμάνε λοιπόν, διότι όπως έδειξε και η πρόσφατη ιστορία (Απρίλιος 2008) έχει τεράστια δύναμη και ξέρει να παίρνει αυτό που θέλει…   

Πηγή: gazzeta.gr

Πατέρας Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός Superleague SPORTS