Ντέμης σε ρόλο... Παπαδήμου!

Η πρώτη σκέψη που κάνει κανείς όταν διαβάζει σενάρια περί πιθανότητας διοικητικής επιστροφής του Ντέμη Νικολαΐδη είναι αν θεωρείται ή όχι «καμένο χαρτί» για την ΑΕΚ.

Σε αυτό το ερώτημα η απάντηση είναι απλή, όπου κι αν ανήκει κάποιος, δηλαδή σε όσους χαρακτηρίζουν επιτυχημένη ή αποτυχημένη τη διοικητική του θητεία σε συνθήκες πρωτοφανούς ενθουσιασμού και συσπείρωσης του κόσμου το 2004.

Απάντηση μέσω ρητορικής ερώτησης. Είναι σήμερα η ΑΕΚ σε καλύτερη κατάσταση απ' ό,τι το διάστημα που ο παλαίμαχος διεθνής άσος κρατούσε τα ηνία της; Με άλλα λόγια: εξελίχθηκε καλύτερα για την Ενωση η τελευταία τριετία σε σχέση με την τετραετία του Ντέμη Νικολαΐδη, έστω και αν αυτές οι δύο χρονικές περίοδοι έχουν μεταξύ τους τεράστιες διαφορές, που σίγουρα αδικούν τους διαδόχους του στην προεδρία;

Η απάντηση δεν χρειάζεται να δοθεί. Οσα λάθη μπορεί ο καθένας να του καταλογίσει στη διάρκεια της θητείας του, λάθη που τον βαρύνουν και προκάλεσαν την απώλεια της μεγαλύτερης ίσως ευκαιρίας στη σύγχρονη ιστορία της ΑΕΚ, η συνολική κατάσταση της ομάδας -και αγωνιστική και διοικητική- την τετραετία Νικολαΐδη δεν έχει σχέση με τη σημερινή απαξίωση.

Και όπως και να το κάνουμε, ως προσωπικότητα ο Ντέμης Νικολαΐδης δεν μπαίνει σε ζυγαριά με κανέναν Θανόπουλο, Αδαμίδη, Κασνακίδη και όσους έχουν παρελάσει τα τελευταία χρόνια από την «κιτρινόμαυρη» επικαιρότητα και σε λίγο δεν θα τους θυμάται κανείς.

Εβλεπα και ξαναέβλεπα την ποδοσφαιρική (βέβαια) συνέντευξη του Ντέμη Νικολαΐδη στον Γιάννη Φουρνάρο και κάθε του λέξη είχε ξεχωριστή σημασία, ακουμπούσε στην ιστορία της ΑΕΚ. Γίνεται ποτέ να προκαλέσει ανάλογο ενδιαφέρον μία συνέντευξη του Σταύρου Αδαμίδη όσα κι αν θελήσει να πει ή να αποκαλύψει;

Σε τελική ανάλυση, η πιο τελματωμένη από ποτέ ΑΕΚ δύο δρόμους έχει στην παρούσα συγκυρία: ή να βρει επενδυτή και χρήματα (πολύ δύσκολο) ή να βρει μία προσωπικότητα που θα καταφέρει να εμπνεύσει τον κόσμο για τα δύσκολα που θα ακολουθήσουν. Κάτι σαν τον Λουκά Παπαδήμο. Ολοι ξέρουμε τι μας περιμένει, αλλά όσο να 'ναι τον θεωρούμε πιο κατάλληλο από τον Πετσάλνικο.

Ετσι και στην ΑΕΚ. Από τη στιγμή που χρήματα δεν υπάρχουν, καλό είναι τουλάχιστον να αποκτήσει μία ηγεσία που θα μπορούσε να πει κάτι περισσότερο στον κόσμο της σε σχέση με τη σημερινή κατάσταση. Θα είναι ο Ντέμης, θα είναι κάποιο άλλο σχήμα παλαιμάχων με κύρος και αίγλη που θα μπορούσαν να εμπνεύσουν και να πουν κάτι στους απογοητευμένους οπαδούς της, κάτι πρέπει να αλλάξει...

Στο μεγάλο ερώτημα κατά πόσο ο Ντέμης Νικολαΐδης μπορεί και πάλι να επαναλάβει όσα είχε υποσχεθεί (χωρίς να τα τηρήσει) στον κόσμο της ομάδας το 2004 (κάτω η μπάλα, ελληνική ομάδα, προσπάθεια δημιουργίας ποδοσφαιριστών, φθηνό ρόστερ), ο καλύτερος σύμμαχος είναι η σημερινή οικονομική κατάσταση, καθώς και το ότι ο μέσος οπαδός της ομάδας έχει συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι από τη στιγμή που επενδυτής για την ΑΕΚ δεν έχει βρεθεί μέχρι σήμερα αποκλείεται να βρεθεί από εδώ και πέρα.

Τι απομένει σε όλη την παραπάνω άκρως υποθετική ανάλυση; Να θέλει ο Ντέμης να επιστρέψει, κάτι που το θεωρώ δεδομένο. Ο ίδιος άλλωστε, αν θυμηθούμε τις δηλώσεις του, πιο πολύ πρέπει να απόλαυσε την προεδρική του θητεία στην ΑΕΚ από την ποδοσφαιρική.

Το δεύτερο είναι να βρεθεί το κατάλληλο μετοχικό σχήμα ήπιων τόνων και χαμηλών προσδοκιών. Τη σκέψη, άλλωστε, για δημιουργία εταιρείας λαϊκής βάσης (που από αλαζονεία δεν έγινε το 2004) ο Τάκης Κανελλόπουλος δεν την έχει εγκαταλείψει ποτέ.

Αν πούμε ότι αποφασίζει εκ νέου να κάνει ένα βήμα μπροστά, με ποιον θα το κάνει; Με κάποιον σαν τον Ντέμη ή με κάποιον σαν τον Κασνακίδη;

ΠΗΓΗ: sentragoal.gr