Φίλοι και αδελφοί Έλληνες,

Σας απευθύνω τα λόγια αυτά με διάθεση να ξεκαθαρίσω λίγο την κατάσταση που δημιουργήθηκε λόγω της αναφοράς του ονόματός μου ως μεταγραφικού στόχου του Παναθηναϊκού, από μερίδα του ηλεκτρονικού Τύπου σήμερα.

Εγώ τον κ. Βλάση δεν τον ήξερα μέχρι πρόσφατα. Πριν δύο εβδομάδες περίπου ο αδερφός μου μού είπε ότι του τηλεφώνησε ένας κύριος και έκλεισαν ραντεβού για να τα πούμε. Βρεθήκαμε, λοιπόν, σ’ ένα εστιατόριο στη Τζέντα κι εκεί ο κ. Βλάσης με έπεισε για τις αγαθές του προθέσεις. Όχι, τα χρήματα δεν έχουν καμία σημασία, τι να τα κάνεις άλλωστε αν δεν έχεις την υγειά σου και δε νιώθεις την αγάπη του κόσμου; Ε, μασούρι θα τα κάνεις; Όχι βέβαια, αυτό είπα κι εγώ.

Ούτως ή άλλως την επιστροφή στην Ευρώπη την είχα πάντα στην άκρη του μυαλού μου. Και μετά τη Γαλλία, την Ισπανία και την Ιταλία, ποια καλύτερη επιλογή από την Ελλάδα, μια χώρα που δοκιμάζεται και η οποία στο πρόσωπό μου θα έβρισκε έναν ιδανικό πρεσβευτή των δικαίων της στο εξωτερικό; Το ποδόσφαιρο απευθύνεται σε πλατιές μάζες, είχε δίκιο ο κ. Βλάσης, κι εγώ μέσω του Παναθηναϊκού μπορώ να βοηθήσω. Πρώτα, φυσικά, για τη δόξα της ομάδας και μετά για το καλό της χώρας. Και γι’ αυτόν το σκοπό είμαι διατεθειμένος να έρθω μέχρι και γονατιστός από το Ρίο!

Φίλοι και αδελφοί Παναθηναϊκοί, δεν σκοπεύω να σας κοροϊδέψω. Δεν θα με ακούσετε στις πρώτες μου δηλώσεις να λέω ότι μικρός φόραγα τη φανέλα του Δήμου του Κάβουρα κάτω από αυτή της Γκρέμιο, όχι... Άλλωστε δεν θα μπορούσα να το κάνω διότι -δυστυχώς- τη συγκεκριμένη φανέλα την πέταξε κατά λάθος η μητέρα μου σε μία μετακόμιση. Μπορώ όμως να σας διαβεβαιώσω πως μαζί με Λέτο και Κουίνσι θα κάνουμε ένα τρίδυμο-φωτιά, το οποίο θα αναγκάσει το χορτάρι να στενάξει και τα δίχτυα να βογκήξουν. Κι εσύ όμως καλό μου πατριωτάκι, Σίλβα Κλέιτον, μην ανησυχείς. Δεν έρχομαι για να σου πάρω τη θέση, ειδικά τώρα που είσαι σε φόρμα, κάπως θα τα βολέψουμε. Όσο για σένα, Λάζαρε, μια χαρά θα τα πάμε οι δυο μας... Αρκεί μέχρι να έρθω να έχεις κρεμάσει το «10» στο φοριαμό που γράφει το όνομά μου στα αποδυτήρια.

Κλείνοντας αυτό τη σύντομη επικοινωνία μας, φίλοι μου, θα ήθελα να σας πω ότι μετά το προαναφερθέν δείπνο με τον κ. Βλάση πήγαμε στη σουίτα του πρίγκιπα (ο ίδιος έλειπε γιατί είχε κάτι δουλειές, κρίμα, το είχα καημό να τον δω...) και παρακολουθήσαμε το παιχνίδι με την ΑΕΚ. Δεν σας κρύβω ότι ενθουσιάστηκα! Πωρώθηκα ρε παιδί μου, πως το λένε; Και μια που έμαθα ότι σε λίγες μέρες παίζουμε με τον βασικό μας αντίπαλο στην Ελλάδα, θα ήθελα να τους στείλω ένα μήνυμα ενόψει του παιχνιδιού του δευτέρου γύρου, στο οποίο -λογικά- θα είμαι στη βασική ενδεκάδα: Ψιτ, εσείς με τα κόκκινα, μην τυχόν και χαθείτε. Κηφισίας όλο ευθεία και στο ύψος του ΟΑΚΑ δεξιά και κάτω από τη γέφυρα, για να μπείτε στη Σπύρου Λούη, έτσι; Έτσιιι....

Δικός σας,
Ο πράσινος «Ρόνι» με το θανατερό «μπομπόνι»

Υ.Γ. Για τη μετάφραση του πρωτότυπου κειμένου από τα πορτογαλικά χρησιμοποιήθηκε απορρυπαντικό με μπλε και πράσινους κόκκους.
Υ.Γ.2 Ποιος είναι ο Τζεπέτο και ποιος ο Πινόκιο στη ρίζα αυτής της ιστορίας; Χμμ... the plot thickens.

ΠΗΓΗ: sport-fm.gr

Πρίγκιπας Τσάκας Ροναλντίνιο Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός Superleague SPORTS