Τσέρνομπιλ: Ήταν Σάββατο 26 Απριλίου 1986, όταν την ώρα που οι παίκτες της Πρίπιατ ετοιμάζονταν να αρχίσουν την προθέρμανση εν όψει του ημιτελικού κυπέλλου με την Μποροντιάνκα που ήταν προγραμματισμένος για το απόγευμα, προσγειώθηκε στο γήπεδο ένα στρατιωτικό ελικόπτερο. Από μέσα βγήκαν στρατιώτες με  στολές χημικού πολέμου και ανιχνευτές ραδιενέργειας, ενημερώνοντάς τους ότι η μεγάλη αναμέτρηση δεν θα γίνει. Η εξήγηση πάγωσε τους πάντες.Υπήρξε ατύχημα στο κοντινό πυρηνικό εργοστάσιο Vladimir Ilich Lenin, το γνωστό σε όλους Τσέρνομπιλ.

Η πόλη του Πρίπιατ ήταν πολύ κοντά στο σταθμό και λίγα χιλιόμετρα από την πόλη του Τσέρνομπιλ. Ιδρύθηκε το 1970 και σχεδιάστηκε με σκοπό να μένουν εκεί εργαζόμενοι στο πυρηνικό εργοστάσιο, έχοντας κινηματογράφο, πισίνα και λούνα παρκ, ενώ θα μπορούσε να φιλοξενήσει 50.000 κατοίκους. Η ομάδα της πόλης λεγόταν Στόιτελ (οικοδόμος) Πρίπιατ και δημιουργήθηκε από εργαζόμενους του Τσέρνομπίλ, βοηθώντας τους να περνάνε ευχάριστα τον ελεύθερο χρόνο τους. Οι κάτοικοι... αγκάλιασαν αμέσως το νέο σύλλογο και ακόμα και όταν ήταν στην πέμπτη ερασιτεχνική κατηγορία το μικρό γήπεδο της πόλης ήταν γεμάτο, ενώ από εκεί ήταν ορατός και ο αντιδραστήρας Νο4 του πυρηνικού εργοστασίου, που λίγα χρόνια μετά θα σκόρπιζε τον...τρόμο. 

Το Τσέρνομπίλ, με την λειτουργία του το 1977, έγινε... χρηματοδότης της ομάδας κάτι που έφερε την Πρίπιατ στην τέταρτη κατηγορία. Το 1981 στον σύλλογο ήρθε ο Ανατόλι Σέπελ για τη θέση του προπονητή. Πρόκειται για έναν πρώην διεθνή με την ΕΣΣΔ επιθετικό, που είχε κατακτήσει πρωτάθλημα και κύπελλο με την Ντιναμό Κιέβου σαν τεχνικός παλιότερα. Αυτό την... γιγάντωσε, για τα δεδομένα της εποχής, αλλά και του... ταβανιού που είχε! Κέρδισαν το περιφερειακό πρωτάθλημα το 1981,82,83, όμως δεν μπορούσε να ανέβει κατηγορία. Το 1986 δημιουργήθηκε και νέο γήπεδο, το στάδιο Avandgard, που χωρούσε 11.000 θεατές. Το γήπεδο ήταν προγραμματισμένο να ανοίξει για το κοινό την 1η Μαΐου 1986, όμως τα πράγματα αλλάζουν και αποφασίζεται να γίνουν τα εγκαίνια με τον ημιτελικό του κυπέλλου ενάντια στην Μποροντιάνκα στις 26 Απριλίου.

Τα ξημερώματα εκείνης της μέρας και συγκεκριμένα στη 1:23 ο αντιδραστήρας Νο4 του Τσέρνομπλι θα εκραγεί. Οι κάτοικοι του Πρίπιατ θα δουν μιας λάμψη και φωτιές, με πολλούς να τρέχουν να βοηθήσουν στην κατάσβεση. Δεν ήταν άλλωστε η πρώτη φορά που το πυρηνικό εργοστάσιο έπιανε φωτιά και γι' αυτό οι πάντες κοίταγαν τις στάχτες να πέφτουν από τον ουρανό, ενώ το επόμενο πρωί συνέχισαν κανονικά τη ζωή τους. Το απόγευμα δε, οι περισσότεροι πήραν το δρόμο για το νέο γήπεδο, όπου θα έβλεπαν τον μεγάλο ημιτελικό. Η μόνη κίνηση που έδειχνε ότι κάτι δεν πάει καλά ήταν τα οχήματα έξω από το εργοστάσιο να ρίχνουν απολυμαντικό στο δρόμο σύρω από αυτό, όμως κανείς δεν έδωσε σημασία. Το Πρίπιατ δεν θα εκκενωθεί, παρά μόνο 36 ώρες μετά το ατύχημα. Μέχρι τότε κανείς δεν γνώριζε κάτι.

Στο γήπεδο οι παίκτες και ο προπονητής θα ενημερωθούν ότι οι φιλοξενούμενη ομάδα, Μποροντιάνκα, δεν μπορεί να έρθει γιατί δεν της επιτρέπουν να περάσει από το Τσέρνομπιλ. Ο τεχνικός των γηπεδούχων θα μεταβεί άμεσα στα γραφεία του συλλόγου, όπου εκεί θα μάθει για το ελικόπτερο που έφτασε στο νέο γήπεδο και το τι είπαν οι στρατιώτες στους παίκτες. 

Η εκκένωση της πόλης άρχισε το βράδυ της 27ης Απριλίου, χωρίς όμως να υπάρχουν ακριβείς πληροφορίες για το συνέβη. Η καταστροφή του Τσέρνομπιλ απελευθέρωσε 400 φορές παραπάνω ραδιενεργό φορτίο από ότι είχε κάνει η πυρηνική βόμβα στη Χιροσίμα. Οι άνθρωποι που έφυγαν από το Πρίπιατ δεν θα ξαναέβλεπαν ποτέ την πόλη τους και τα σπίτια τους ένω θα έμεναν πια στην πόλη Σλάβουτιτς, μερικά χιλιόμετρα μακριά. Στη συνέχεια αρκετοί παίκτες της ομάδας προσπάθησαν να φτιάξουν ένα νέο σύλλογο, την Στρόιτελ Σλάβουτιτς, όμως το... φάντασμα της Πρίπιατ θα τους στοιχειώνει και το εγχείρημα θα αποτύχει.

Το στάδιο Avangard ακόμα και σήμερα περιμένει την... πρεμιέρα σου, ενώ έχει πια έχει γίνει τουριστικό αξιοθέατο. Σκουριασμένοι προβολείς και κερκίδες, με το γήπεδο γεμάτο άγρια βλάστηση στη μέση μιας ραδιενεργούς πόλης-φάντασμα συνθέτουν ένα... απόκοσμο θέαμα. Το έργο καθαρισμού του Τσέρνομπιλ πρόκειται να ολοκληρωθεί το 2065, αλλά οι ειδικοί πιστεύουν ότι η μόλυνση θα φτάσει να υπάρχει ως και 3000 χρόνια μετά. Η Πρίπιατ πάντως και το Avandgard περιμένουν να αγωνιστούν στον μεγάλο ημιτελικό...


 

Τσέρνομπιλ Πρίπιατ