Το μόνο θετικό στοιχείο της ΑΕΚ τούτη την εποχή είναι ο άκρατος επαγγελματισμός ποδοσφαιριστών και τεχνικής ηγεσίας. Κουτσά στραβά, με κακό ή μέτριο ποδόσφαιρο, μαζεύουν βαθμούς.

Έχοντας συμπληρώσει το ένα τρίτο της διαδρομής της κανονικής σεζόν, εκτός προγράμματος ήταν μόνον η ήττα στον ΟΦΗ. Οι χαμένοι βαθμοί σε ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό, η ισοπαλία με τον Ολυμπιακό είναι αποτελέσματα που θα μπορούσε να τα φέρει και μια ΑΕΚ για πρωτάθλημα.

Συνεπώς ως προς τη βαθμολογική συγκομιδή τα πράγματα είναι περίπου ικανοποιητικά. Και αυτό θα πρέπει να πιστωθεί αποκλειστικά στους ποδοσφαιριστές. Άμπαλους και μη, καλούς και άχρηστους, μέτριους και εξελίξιμους, πεπειραμένους και πρωτάρηδες. Θα πρέπει επίσης να πιστωθεί στην τεχνική ηγεσία. Τωρινή και πρώην. Διότι και ο Χιμένεθ, όσο πρόλαβε από τη φετινή χρονιά, έκανε τα "διπλά" σε Ξάνθη και Ν.Σμύρνη.

Οι ποδοσφαιριστές και ο προπονητής το παλεύουν ουσιαστικά μόνοι τους. Πλήρως εγκαταλελειμμένοι. Οι παράγοντες ουσιαστικά είναι μόνον για ταξιδάκια αναψυχής. Στην περιφέρεια και τα νησιά το καλοκαίρι -πολύ πιθανόν με έξοδα της ΑΕΚ - για να πείσουν τον οπαδό να γίνει supporter και να βάλει όσα δεν έβαλε δια της φυγής του ο Παππάς (βλέπε περσινές υποχρεώσεις). Στην Τιφλίδα, στις Βρυξέλλες, στη Μόσχα. Με υποσχέσεις επί υποσχέσεων ότι θα ρυθμιστούν οι οφειλές που κοντεύουν να χρονίσουν. Και πορεύονται (οι ποδοσφαιριστές) με βάρκα την ελπίδα ότι αργά ή γρήγορα θα τηρηθούν συμβατικές συμφωνίες και υποχρεώσεις της ΠΑΕ απέναντί τους. Διότι όπως είπε και ο Κωστένογλου, "από την ΑΕΚ κανείς δεν έχασε λεφτά". Καλά ας μην πάρει κι όρκο.

Τα 3.798 εισιτήρια που κόπηκαν στο ΟΑΚΑ είναι αποτέλεσμα πρωτίστως της πολιτικής που επέβαλλαν στην ΑΕΚ τα τελευταία δυο χρόνια οι μέτοχοι και οι εντολοδόχοι διαχειριστές ή αλλιώς "μπροστινοί" και δευτερευόντως της οικονομικής κρίσης που μαστίζει τον τόπο με συνέπεια να μην περισσεύουν ούτε δέκα ευρώ για ένα εισιτήριο. Απαξίωσαν μέσα από τη συστηματική συρρίκνωση την ομάδα, έδιωξαν τον κόσμο από το γήπεδο και οδήγησαν την ΑΕΚ στο σημείο να κόβει τα εισιτήρια μιας μικρής ομάδας με περιορισμένο κοινό.

Το οξύμωρο είναι ότι τρέχουν να δώσουν λύση για το αύριο της ομάδας παράγοντες που υποτίθεται πως έχουν παραιτηθεί από τις 7 Οκτωβρίου. Ενάμισι μήνα τελεί υπό παραίτηση η διοίκηση Αδαμίδη και ενάμισι μήνα κάνει κινήσεις για τη σωτηρία της ΑΕΚ. Θα αποσαφηνιστεί λίαν συντόμως αν είναι κινήσεις για το καλό της ομάδας ή αποκλειστικά και μόνο για να δεσμεύσουν το μέλλον της ΑΕΚ και να περισώσουν έτσι θέσεις και καρέκλες. Θα απαντηθεί επίσης το φλέγον ερώτημα, αν μια διοίκηση που τελεί υπό παραίτηση, έχει το δικαίωμα να προχωρήσει σε ανανέωση της σύμβασης υψηλόβαθμου (έμμισθου) στελέχους της ΠΑΕ. Του πρώην υπαλλήλου της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, Γιώργου Κωνσταντινίδη, του οποίου η σύμβαση με την ΑΕΚ λήγει στις 30 Νοεμβρίου. Δυο μέρες πριν από τη γενική συνέλευση και την αλλαγή διοίκησης.

Οξύμωρο είναι επίσης το γεγονός ότι ο Αδαμίδης είχε σχεδόν ένα χρόνο στη διάθεσή του να ψάξει για το αύριο της ομάδας και τρέχει στο "και πέντε" να βρει τη λύση. Κι ας γνώριζε από πέρσι ότι με μαθηματική ακρίβεια η ΑΕΚ οδηγείται στο κραχ αν δεν αλλάξει σελίδα στο ιδιοκτησιακό. Θα είναι θείο δώρο για την ΑΕΚ να υπάρχει πραγματικό (και όχι μόνον φιλολογικό) ενδιαφέρον από το Κατάρ. Γιατί αν υπάρχουν Καταριανοί, διατεθειμένοι να επενδύσουν στην ΑΕΚ, η λογική λέει ότι δεν θα είναι ψιλικατζήδες. Ο προβληματισμός και ενδεχομένως η ένσταση είναι αλλού. Ότι τρέχουν να προλάβουν εκ των υστέρων για να δώσουν λύση, με απελπιστικά στενά χρονικά περιθώρια, ενώ θα μπορούσαν να είχαν ξεκινήσει τις διεργασίες (με Κατάρ ή άλλο σοβαρό επενδυτικό όμιλο) από την περσινή χρονιά. Αφήνοντας κατά μέρος τη φαρσοκωμωδία με τους supporters και το κατάντημα να γίνονται σοβαρές συζητήσεις με εταιρίες τύπου Πετί Σιατό. Αν η ΑΕΚ είχε αλλάξει σελίδα από το καλοκαίρι θα μπορούσε να ζήσει και χωρίς τον αρχι-supporter Κασνακίδη.

Μέσα σ' όλα το πολύ ευχάριστο είναι ότι ο Λεονάρντο σε κάθε ματς συνεχίζει να δίνει απαντήσεις να στέλνει ηχηρά μηνύματα, να εκθέτει κόσμο. Εκτεθειμένος κι εγώ προσωπικά για τη σκληρή κριτική που άσκησα την πρώτη χρονιά (2009-2010) στον Βραζιλιάνο. Σε σημείο που να αναρωτιέμαι τι του βρήκε ο Μπάγεβιτς και επέμενε τόσο πολύ στην απόκτησή του. Ο Ντούσαν δικαιώνεται εκ των υστέρων, με την εικόνα που παρουσιάζει σήμερα ο "Λεο". Και επίσης είναι βέβαιον ότι δεν δικαιώθηκαν στις εκτιμήσεις τους ο Αδαμίδης και ο Δημητριάδης που δεν τον πίστευαν καθόλου πέρσι και μέχρι το πρόσφατο καλοκαίρι. Δεν έχει πλέον ιδιαίτερη σημασία, όλοι μπορεί να πέσουν έξω στις εκτιμήσεις τους.

Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι ο Λεονάρντο εξελίσσεται σε υπ' αριθμόν ένα περιουσιακό στοιχείο της ΑΕΚ. Κι αν φορτώσει στη συνέχεια κι άλλο, αυξάνοντας αντοχές και αποκτώντας μεγαλύτερη σταθερότητα, το χρυσάφι της ΑΕΚ θα είναι ο Βραζιλιάνος. Μετά ο Μάκος. Και αμέσως μετά ο Μανωλάς που έτσι κι αλλιώς σε 38 μέρες θα είναι ελεύθερος να υπογράψει όπου γουστάρει. Σαν τον Τζιμπούρ πέρσι...

ΠΗΓΗ: contra.gr