Ένας μάνατζερ, ένας τηλεσχολιαστής, ένας προπονητής και ένας... θρύλος. Όλοι τους πρώην ποδοσφαιριστές, όλοι τους πρώην παίκτες της ΑΕΚ. To aek365.gr σας παρουσιάζει το πρώτο μέρος από τις ιστορίες ποδοσφαιριστών που φόρεσαν την φανέλα της Ένωσης.
Βάλτερ Σεντένο (2002-2003)
Στην ΑΕΚ δεν μπόρεσε να στεριώσει λόγω του ότι έπαιζε στην ίδια θέση με τον Βασίλη Τσιάρτα όμως ήταν ξεκάθαρο ότι ήταν ποιοτικός παίκτης. Το έδειξε και άλλωστε η πορεία του που τον έχει κάνει έναν μύθο του ποδοσφαίρου της Κόστα Ρίκα. Το 2003 γύρισε στη Σάπρισα στην οποία και αγωνίζεται ακόμα παρότι έχει φτάσει στα 37. Με την εθνική της χώρας του έχει 137 συμμετοχές και 24 γκολ.
Μπόμπαν Μπαμπούνσκι (1998-99)
Ο Σκοπιανός ήταν μια από τις χειρότερες παρουσίες με «κορυφαία» εμφάνιση το ματς με τη Φίτεσε στη Φιλαδέλφεια. Μετά την ΑΕΚ μετακόμισε στην Ισπανία και τον Λογκρονιές όπου έμεινε έναν χρόνο. Ακολούθησε ένα πέρασμα από τη Γερμανία και την Τσερμίντσερ και το 2002 επέστρεψε στα Σκόπια για να αγωνιστεί στην Ραμποτνίτσκι όπου και κρέμασε τα παπούτσια του. Πλέον κάνει καλή καριέρα σαν προπονητής. Πήρε πρωτάθλημα με την Ραμποτσνίτσκι και εδώ και λίγο καιρό είναι βοηθός στην εθνική των Σκοπίων.
Φερνάντο Νάβας (2000-2001)
Το 2000 ο Φερνάντο Νάβας πέρασε τον Ατλαντικό για να αγωνιστεί στην ΑΕΚ. Μέσα σε μια περίοδο έδειξε εξαιρετικά στοιχεία και δίκαια θεωρήθηκε ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα που αγωνίστηκαν στην Ένωση. Η συνέχεια όμως δεν ήταν ανάλογη. Η κακή του σχέση με τον Φερνάντο Σάντος τον άφησε εκτός ομάδας και από εκεί ξεκίνησε η κατηφόρα. Πήγε δανεικός στο Άρη και στη συνέχεια έπαιξε μια σεζόν στην Ουνιόν Σάντα Φε. Ακολούθησε η Τσακαρίτα και το 2005 επέστρεψε στη χώρα μας για να παίξει στον Πανιώνιο αλλά δεν θύμιζε σε τίποτα τον παίκτη που εντυπωσίαζε με τη φανέλα της ΑΕΚ. Ακολούθησε ένα πέρασμα από την Βολιβία και την Ορόρα και στο 2009 αγωνίστηκε για λίγο στην Ράσινγκ ντε Ολαβάρια. Σταμάτησε για λίγο το ποδόσφαιρο και από τον Ιανουάριο βρήκε και πάλι ομάδα. Η Μποταφόγκο Ράουτς που αγωνίζεται στην πέμπτη κατηγορία της Αργεντινής του έδωσε την ευκαιρία.
Βλάντιμιρ Ματιάσεβιτς (1999-2000)
Τον έφερε σαν μεγάλο ταλέντο ο Τουμπάκοβιτς αλλά δεν το απέδειξε ποτέ. Επέστρεψε στη Σερβία και έκανε δύο καλές χρονιές στον Αστέρα. Το 2002 πήγε στη Ζελέζνικ όπου έμεινε δύο χρόνια. Το 2004 έγινε ένα ακόμα πρώην παίκτης της ΑΕΚ που πήγε στην Κίνα. Έπαιξε για λίγους μήνες στην Σάντονγκ και επέστρεψε στη Ζελέζνικ. Το 2005 φόρεσε τη φανέλα του Απόλλωνα Καλαμαριάς και την επόμενη σεζόν πήγε στη ρουμανική Βασλούι. Εκεί έμεινε έναν χρόνο και γύρισε εκ νέου στην πατρίδα του. Πλέον είναι προπονητής και μάνατζερ. Πρόσφατα το όνομα του είχε ακουστεί για να αναλάβει πόστο στον Ερυθρό Αστέρα.
Γκρεγκόρζ Μιελκάρσκι (2001)
Ο άτυχος Πολωνός. Πολύ καλός παίκτης αλλά με τεράστια προβλήματα. Στην ΑΕΚ έπαιξε δύο ματς και έβαλε δύο γκολ. Επέστρεψε στην Πόρτο και το 2002 αγωνίστηκε Αμίκα Βρόνκι της πατρίδας του. Έκανε εννέα παιχνίδια (σκόραρε δις) και αποχώρησε από την ενεργό δράση. Πλέον κάνει αναλύσεις στην πολωνική τηλεόραση.
Λουάι Τσάνκο (2005-06)
Το απίστευτο γκολ με τον Παναθηναϊκό τον έβαλε για πάντα στις καρδιές μας. Φιλότιμος αλλά τίποτα ιδιαίτερο. Μετά την ΑΕΚ αγωνίστηκε βασικότατος για τρία χρόνια στην Χάμαρμπι. Από το 2009 μετακόμισε στην Άαλμποργκ και παραμένει εκεί ενώ έχει κάνει και οκτώ συμμετοχές με την εθνική ομάδα της Συρίας. Αθόρυβη πορεία για έναν αθόρυβο παίκτη.
Μαρσέλο Μορέτο (2007-08)
«Ο τερματοφύλακας που έπιασε το πέναλτι του Ροναλντίνιο στην ΑΕΚ» έγραφαν οι εφημερίδες αλλά από εκεί και πέρα δεν έπιασε τίποτα άλλο. Αναξιόπιστος με έφεση στην γκάφα και τα διωξίματα πάνω σε αντίπαλο. Στοίχισε βαθμούς στην ΑΕΚ και από βασικός βρέθηκε στον πάγκο. Γύρισε στην Μπενφίκα και το 2010 αγωνίστηκε στη Βραζιλία και την Μπραζιλιένσε. Εκεί έμεινε ελάχιστα και μετακόμισε στην πορτογαλική Ολιανένσε. Επόμενος σταθμός η Πολωνία και η Άρκα Γκντίνια ενώ πλέον έχει γυρίσει στην πατρίδα του και ταλαιπωρεί τους οπαδούς της Αβάι.
Λίβιο Πριέτο (2002-03)
Άλλο ένα απόκτημα του Μάκη. Ο παίκτης που τραυμάτιζε αντιπάλους με ντρίπλες, ο υδραυλικός, το σκοτάδι, τα πάντα όλα. Τελικά έπαιξε μόνο σε φιλικά. Ακολούθησε ένα ταξίδι στον κόσμο και συνολικά έντεκα ομάδες. Έπαιξε κατά σειρά σε Νουέβα Σικάγο (Αργεντινή), Μπελγκράνο (Αργεντινή), Ατλέτικο Μινέιρο (Βραζιλία), Σφαξιέν (Τυνησία), Σάντα Κλάρα (Ελ Σαλβαδόρ), Νιουκάστλ Τζετς (Αυστραλία), Έμελεκ (Εκουαδόρ), Πάσος Φερέιρα (Αργεντινή), Ντούκε Κασίας (Βραζιλία). Δεν έμεινε πουθενά για πάνω από χρόνο και πλέον ανήκει στην Σπορτίβο Ιταλίανο της χώρας του.
Διαβάστε το υπόλοιπο αφιέρωμα και δείτε το φωτορεπορτάζ στο aek365.gr