Κι όμως. Ο Παναθηναϊκός που γνώριζε από τον Ιούνιο ότι θέλει χαφ, φτάσαμε 14 Σεπτεμβρίου να έχει αποκτήσει μόνο τον Τσέριν κι ενώ στο μεσοδιάστημα, έχει πουλήσει και τον Αλεξανδρόπουλο.
Χωρίς να υπάρχει καμία πρόθεση να τεθεί σε δεύτερη μοίρα το εξαιρετικό ξεκίνημα της ομάδας, οι Πράσινοι θα... εγκληματήσουν κατά του ίδιου του εαυτού τους, εάν τελικά δεν έρθει ούτε ένας παίκτης στον άξονα. Και λόγος δεν είναι μόνο ποιοτικός, αλλά και καθαρά ποσοτικός.
Αυτή τη στιγμή στη μεσαία γραμμή το Τριφύλλι έχει μόνο τους Κουρμπέλη, Πέρεθ, Τσέριν. Τι θα γίνει αν τραυματιστεί κάποιος; Αν τιμωρηθεί με κίτρινες ή κόκκινη; Και αν κάτι από αυτά συμπέσει χρονικά; Πίσω από τους παραπάνω τρεις, ο μοναδικός χαφ που υπάρχει στο ρόστερ είναι ο νεαρός Φρόκου και λιγο πίσω ο Ηλιάδης. Αυτό το πράγμα δεν μπορεί να είναι βιώσιμο και αποκλείεται στον Παναθηναϊκό να το έχουν επιλέξει και να μην ξέρουν, πόσο αυτοκτονική θα ήταν μια πιθανή απόφαση μη ενίσχυσης.
Ταυτόχρονα, πρέπει να επισημάνουμε και κάτι ακόμα. Δε νοείται να επικαλούνται κάποιοι το επιχείρημα πως "μετά το Μουντιάλ η ομάδα θα έχει το χρόνο να βρει τον χαφ που αναζητά". Μα από τον Ιούνιο μέχρι σήμερα δεν έφτανε ο χρόνος ή δεν βρέθηκε ΕΝΑΣ ποδοσφαιριστής, που να καλύπτει τα "θέλω" του κλαμπ; Προφανώς, πρόκειται για ρητορική η ερώτηση.
Οι Πράσινοι έχουν μπροστά τους κάτι παραπάνω από 24 ώρες. Σε αυτές τις ώρες, λοιπόν, καλούνται να πράξουν το αυτονόητο και να ενισχύσουν την ομάδα. Μια ομάδα, που φέτος δείχνει ικανή να κάνει πρωταθλητισμό μέχρι το τέλος. Μην βγάλει ο σύλλογος μόνος του τα "μάτια" του. Θα είναι και κρίμα και άδικο!