Ανέλαβε τον Σεπτέμβριο και τον Μάρτιο αναδείχτηκε πρωταθλητής! Δεν πέρασε πολύς καιρός από τη συνέντευξη που παραχώρησε στο Sportdog και τον Χρήστο Κωνσταντινίδη και σημείωσε την πρώτη μεγάλη του επιτυχία στην Ινδία. Ο Στάικος Βεργέτης οδήγησε την Παντζάμπ στην κατάκτηση του πρωταθλήματος στη Β’ Εθνική της Ινδίας και στην άνοδο στην Indian Super League.
Διαβάστε επίσης...
Η ινδική ομάδα κατέκτησε τον τίτλο έχοντας 14 νίκες, 4 ισοπαλίες και 2 ήττες σε 20 αγωνιστικές. Η Νίκη Βόλου ήταν η πρώτη από τις ελληνικές ομάδες που συνεχάρη τον συμπατριώτη μας, στην πρώτη του επιτυχία σε αυτήν την περιπέτεια στην Ασία.
«Η ΠΑΕ Νίκη Βόλου συγχαίρει ολόθερμα το φίλο της ομάδας μας, Στάικο Βεργέτη, για τη μεγάλη επιτυχία του να οδηγήσει την RoundGlass Punjab FC στην πρώτη επαγγελματική κατηγορία της Ινδίας (Indian Super League). Πάντα επιτυχίες κόουτς!», ανέφερε η ανακοίνωση του συλλόγου της Μαγνησίας, στον οποίο ο Βεργέτης θήτευσε τη σεζόν 2020-21.
Υπενθυμίζεται, ότι τεχνικός διευθυντής στην ινδική ομάδα είναι ο επίσης συμπατριώτης μας, Νίκος Τοπολιάτης, ο οποίος στην παραπάνω φωτογραφία βρίσκεται δίπλα στον Στάικο Βεργέτη (δεξιά όπως κοιτάζεται τη φώτο).
Θυμηθείτε τί είχε πει ο Στάικος Βεργέτης στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Sportdog:
Η συνέντευξη
Διαβάστε όσα μας είπε:
Πώς είναι η εμπειρία σας στην Ινδία. Ποιές διαφορές εντοπίζεται μεταξύ Ευρώπης και Ασίας; Ποιες συνθήκες έχετε αντιμετωπίσει εκεί. Μπορεί η Ελλάδα να πάρει θετικά στοιχεία από τη χώρα που εργάζεστε;
«Είμαι στην Ινδία από τις αρχές Σεπτέμβρη του 2022. Ανέλαβα μία ομάδα που λέγεται Roundglass Παντζάμπ. Παντζάμπ είναι περιοχή στη βόρεια Ινδία. Roundglass είναι η εταιρεία που σπονσοράρει την ομάδα. Αρχές Σεπτεμβρίου ξεκίνησε η προετοιμασία. Το πρωτάθλημα ξεκίνησε αρχές Νοεμβρίου. Βρισκόμαστε τώρα στον δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος.
Πριν μιλήσουμε για το ποδόσφαιρο όμως, να μιλήσουμε για την κοινωνία. Η Ινδία είναι μία κοινωνία αντιθέσεων, όπως είναι σχεδόν όλη η Ασία. Υπάρχει πολύς πλούτος και πολλή φτώχεια. Υπάρχει μεγάλη κοινωνική ανισότητα. Βλέπεις ανθρώπους να ζούνε σε παράγκες και έχουν χαμηλό επίπεδο διαβίωσης. Και βλέπεις παλάτια, ξενοδοχεία πολυτελέστατα, πολύ ωραία σπίτια.
Το ποδόσφαιρο δεν είναι το δημοφιλέστερο άθλημα της χώρας. Υπάρχει το κρίκετ και κάποια άλλα αθλήματα. Το ποδόσφαιρο είναι σε φάση ανάπτυξης. Δηλαδή φέτος οριοθετήθηκαν για πρώτη φορά οι κατηγορίες. Πρώτη κατηγορία είναι η ISL India Super League και η i-League είναι η δεύτερη τη τάξει κατηγορία στην οποία συμμετέχει η ομάδα που είμαι και εγώ και είμαστε αυτήν τη στιγμή με ισοβαθμία με μία άλλη ομάδα στην πρώτη θέση και παλεύουμε για την άνοδο. Είναι η πρώτη φορά που θα υπάρξει άνοδος και υποβιβασμός ομάδων. Πρώτη φορά δηλαδή γίνεται περισσότερο επαγγελματικό το πρωτάθλημά τους. Προσπαθούν να το αναπτύξουν με Ακαδημίες και εγκαταστάσεις. Μεριμνούν για μία ανάπτυξη του Αθλήματος».
Κατά κάποιον τρόπον λοιπόν είστε ένα από τα εργαλεία εξέλιξης του ινδικού ποδοσφαίρου. Υπάρχουν και άλλοι Ευρωπαίοι προπονητές στη χώρα;
«Υπάρχουν προπονητές από άλλα μέρη, όχι πολλοί όμως. Δίνουν έμφαση στο ινδικό στοιχείο. Γι’αυτό παίζουν τρεις ξένοι και ένας Ασιάτης έχουν δικαίωμα να παίξουν, ώστε να δώσουν και στην εντοπιότητα έμφαση, αλλά επιθυμούν συν τοις άλλοις και με τους ξένους παίκτες και προπονητές, να φέρουν τις νέες τεχνοτροπίες του ποδοσφαίρου στη χώρα τους. Είμαστε μέρος, με τους συνεργάτες που ήρθαμε από την Ελλάδα, αυτής της εξέλιξης, αλλά και εμείς προσπαθούμε μέσα από την εμπειρία μας να δώσουμε πράγματα. Είναι πολύ θετικοί και δεκτικοί, πολύ πειθαρχημένοι. Έτσι είναι ως λαός οι Ινδοί. Παίζει πολύ μεγάλο ρόλο ο σεβασμός και η πειθαρχία τους. Θέλουν και οι ίδιοι να αναπτυχθεί το ινδικό ποδόσφιαρο».
Κακώς εννοούμενος παραγοντισμός υπάρχει εκεί;
«Δεν είναι όπως έχουμε στο μυαλό μας τον παραγοντισμό στην Ελλάδα. Στην Ινδία, οι άνθρωποι που είναι γύρω από τη διοίκηση, απλά πονούν την ομάδα. Θέλουν να τη βοηθήσουν όσο μπορούν και απ’ όποιο πόστο μπορεί ο καθένας. Είναι πάρα πολύ συνεργάσιμοι. Νομίζω, ότι θεωρούν τον εαυτό τους οι παράγοντες «υπάλληλο» της ομάδας. Δεν είναι από τους ανθρώπους που κοιτούν να λαμβάνουν μέρος στις αποφάσεις και να αποκόπτονται από την καθημερινότητα του συλλόγου. Είναι μέσα στην καθημερινότητα αλλά, ας μου επιτραπεί η έκφραση, σε πιο… ταπεινή φάση».
Είναι σε φάση δηλαδή, όπως ήταν το ελληνικό ποδόσφαιρο, πολλές δεκαετίες πίσω…
«Η κοινωνία και το ποδόσφαιρο θυμίζει σε πάρα πολλά πράγματα τη δεκαετία του ’80 στην Ελλάδα. Αλλά είναι σε φάση εξέλιξης και ανάπτυξης. Εγώ θεωρώ, ότι σε κάποια χρόνια μπορεί να μας ξεπεράσουν, αν συνεχίσουμε να είμαστε στάσιμοι».
Ποιοι είναι οι λόγοι που οδήγησαν τον Στάικο Βεργέτη στην Ινδία, σε αυτήν την περιπέτεια;
«Υπάρχουν οι λόγοι που φεύγεις από την Ελλάδα. Στη χώρα μας δεν είναι πολλοί οι σύλλογοι που μπορούν, να βοηθήσουν έναν επαγγελματία προπονητή, να εξελιχθεί. Όταν οι ομάδες αυτές που μπορούν να δώσουν εχέγγυα σε έναν προπονητή να δουλέψει είναι λίγες είναι λίγες και οι θέσεις. Για παράδειγμα αυτό που συμβαίνει με τη Super League 2, στην οποία ήμουν πέρσι. Σταμάτησε το πρωτάθλημα, δεν έχουν διεκπεραιωθεί κάποιες οικονομικές εκκρεμότητες και υπάρχει ανασφάλεια. Αυτό κάνει πολλούς συναδέλφους να αναζητούν πόρτες στο εξωτερικό, οι οποίες δεν είναι εύκολο, να ανοίξουν για τον Έλληνα προπονητή. Δυστυχώς δεν θεωρούν την Ελλάδα πολύ ψηλά ποδοσφαιρικά, μία ποδοσφαιρική δύναμη απ’ όπου θα πάρουν έναν προπονητή. Στην Ινδία ήρθα επειδή υπήρξε ένας Έλληνας τεχνικός διευθυντής στην ομάδα που είμαι. Ο Νίκος Τοπολιάτης είναι εδώ και τρία χρόνια στη χώρα και προσπαθεί να ανοικοδομήσει την ομάδα και να την οργανώσει. Γι’αυτό προέκυψε η ευκαιρία και να έρθω».
Είναι πολύ αισιόδοξη, θετική και λογική η προσέγγισή σας. Ίσως και να κρύβει ένα παράπονο. Είναι έτσι;
«Εγώ θα ήθελα πάρα πολύ το ελληνικό ποδόσφαιρο, ανεξαρτήτου κατηγορίας, να έρθει ξανά στα επίπεδα που ήταν πριν δεκαπέντε χρόνια. Τα πράγματα τότε ήταν πολύ καλύτερα. Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια κατεβαίνει πολλά σκαλιά σε αγωνιστικό και οργανωτικό επίπεδο. Πρέπει οι αρμόδιοι να μεριμνήσουν για αυτό, να σταματήσει αυτή η κατρακύλα και να βάλουν το ελληνικό ποδόσφαιρο εκεί που του αξίζει. Άδειασαν τα γήπεδα. Άδειασαν οι καφετέριες που μαζευόταν ο κόσμος να δει ποδόσφαιρο. Ο κόσμος αναζητούσε πολύ να δει ελληνικό ποδόσφαιρο και τώρα δεν έχει τόσο ενδιαφέρον. Δεν είναι υποκειμενική οπτική γωνία. Μακάρι στην Ελλάδα να έρθει το ποδόσφαιρο στα επίπεδα που ήταν και μακάρι εμείς να μην ψάχνουμε δουλειά, να υπηρετούσαμε το ελληνικό ποδόσφαιρο και να βοηθούσαμε στην εξέλιξή του».
Πώς βλέπετε το φετινό πρωτάθλημα της Super League;
«Το βλέπω αρκετά ενδιαφέρον από την άποψη, ότι δεν έχει ξεκαθαρίσει ποιος είναι πρωταθλητής, αλλά και τα ευρωπαϊκά εισιτήρια. Και στο κομμάτι του υποβιβασμού ακόμα υπάρχουν περιθώρια. Το ενδιαφέρον είναι το πρώτο και σημαντικότερο. Το επίπεδο είναι αρκετά καλό. Βλέπουμε, μετά από κάποιες σεζόν που το επίπεδο δεν ήταν τόσο καλό, ότι υπάρχουν ανταγωνιστικές ομάδες. Υπάρχουν παιχνίδια που δεν ξέρεις καν ποιός θα είναι ο νικητής. Δεν υπάρχουν χάσματα, μικροί και μεγάλοι. Αυτό το κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρον. Νομίζω, ότι οι επόμενοι μήνες θα είναι πολύ σημαντικοί για τους στόχους που έχουν οι ομάδες».
Ποιά ομάδα έχετε ξεχωρίσει από το φετινό πρωτάθλημα;
«Σταθερά καλή πορεία κάνει η ΑΕΚ! Δηλαδή δεν θα δεις μία ομάδα ή του ύψους ή του βάθους. Ο ΠΑΟΚ έχει μία ομορφιά, γιατί έχει βασιστεί σε νέα πρόσωπα και ελληνόπουλα. Έχει μία αγωνία, να δεις, πώς θα αξιοποιηθούν αυτοί οι παίκτες. Μου αρέσει αυτό. Από εκεί και πέρα ο Παναθηναϊκός έκανε καλή πορεία μέχρι το Μουντιάλ. Μετά έχει κάποια θέματα, τα οποία είμαι σίγουρος, ότι θα κοιτάξουν να τα δούνε και να τα βελτιώσουν οι προπονητές. Ο Ολυμπιακός δεν ξεκίνησε καλά, έχασε κάποιους βαθμούς που θα μπορούσε να τους είχε εξασφαλίσει, αλλά είναι πάντα υπολογίσιμος».
Ποιος από τους προπονητές της φετινής Super League σας έχει κάνει εντύπωση για το καθοδήγησή του μέσα στο παιχνίδι και τη διαχείριση του δυναμικού του;
«Ο Αλμέιδα είναι ο πρώτος που έρχεται στο μυαλό μου, για το γεγονός,ότι δεν τον γνωρίζαμε καθόλου και έχει παρουσιάσει μία ομάδα, η οποία έχει μία σταθερά καλή παρουσία στον αγωνιστικό, όπως είπα και πριν. Τον κ. Μίτσελ τον γνωρίζαμε. Ο κ. Γιοβάνοβιτς κάνει εξαιρετική δουλειά με το υλικό που διαθέτει, είναι πολύ καλός προπονητής. Σταθερή αξία και ο κ. Λουτσέσκου επίσης στον ΠΑΟΚ. Σαν πρώτη εικόνα όμως μου έρχεται ο Αλμέιδα της ΑΕΚ».
Ποιός είναι ο παίκτης που έχει ξεχωρίσει φέτος;
«Θα πω τον Κωνσταντέλια, χωρίς δεύτερη κουβέντα. Νομίζω είναι ένας ιδιαίτερα ποιοτικός ποδοσφαιριστής, ο οποίος τα επόμενα χρόνια θα μας απασχολήσει έντονα και κρίνω πολύ λογικό, ότι κάποια στιγμή ίσως βγει από τα ελληνικά σύνορα».
Είναι φάρος ο Κωνσταντέλιας για τις ομάδες, ώστε να αρχίζουν να παράγουν περισσότερους γηγενείς παίκτες από τις Ακαδημίες τους;
«Φάροι υπήρξαν πολλοί πριν τον Κωνσταντέλια. Το θέμα είναι λαμβάνονται τα μηνύματα; Δηλαδή μεριμνούν για τις Ακαδημίες, για τη στελέχωσή τους, για το υλικό, για τα γήπεδα; Κάθε ομάδα πρέπει να απασχολείται πάρα πολύ με την Ακαδημία της. Να έχει καταρτισμένους προπονητές και να έχει γήπεδα και εγκαταστάσεις και υλικό. Δεν γίνεται να λένε οι προπονητές «δεν έχουμε μπάλες και γήπεδο να κάνουν προπόνηση τα παιδιά». Η πρώτη ομάδα να ασχολείται αν θα κερδίσει την Κυριακή. Αυτό πρέπει να πάψει να υπάρχει. Αν μία ομάδα δεν έχει γήπεδο και Ακαδημίες, για μένα αυτοί είναι οι δύο βασικοί άξονες που πρέπει να στηρίζεται, τότε δεν έχει λόγο ύπαρξης. Κακώς υφίσταται ως ομάδα. Πρέπει να δοθεί μεγάλη βάση σε αυτό. Έχω κουβεντιάσει με συναδέλφους προπονητές, ότι όταν ασχολούμαστε ή ζητάμε κάτι για την Ακαδημία πέφτει στον βρόντο το αίτημά μας. Γιατί είναι Ακαδημία. Αυτό που θέλουμε είναι να κερδηθεί ο αγώνας της Κυριακής. Αν σπάσει αυτό και στραφούμε, όχι στη θεωρία, αλλά στην πράξη, να κάνουμε καλύτερες εγκαταστάσεις, γήπεδα, υλικό, τότε θα γίνουν καλύτερα τα πράγματα. Ζητάμε εργοφυσικό για εργοφυσικές εξετάσεις στις Κ19 και το θεωρούν περιττό έξοδο και δεν γίνεται. Έτσι δεν μπορούμε να έχουμε προσδοκίες. Πρέπει να αλλάξουμε σε αυτό».
Το «πρέπει να αλλάξουμε» είναι το μήνυμα που θέλετε να στείλετε ως επιμύθιο για αυτήν τη συνέντευξη;
«Θα ήθελα πραγματικά μέσα από αυτήν τη συζήτηση να πω, ότι η Ελλάδα πρέπει να ξαναβρεί τη χαμένη της αίγλη. Το ελληνικό ποδόσφαιρο υπήρξε πολύ ψηλά και πριν το Euro 2004 και μετά. Κάπου όμως χάσαμε τον προσανατολισμό μας. Πρέπει να ξαναβρούμε τις δομές του ποδοσφαίρου, τις οποίες έχουμε απορρίψει τα τελευταία χρόνια, για να το ξανακάνουμε, πρώτα, ελκυστικό στον κόσμο και για να το αναβαθμίσουμε σε δεύτερη φάση.