Οι κιτρινόμαυροι δεν κατάφεραν να κερδίσουν ούτε τον Λεβαδειακό, καθώς επέδειξαν ανάλογες αδυναμίες με αυτές των προηγούμενων παιχνιδιών. Η μεγάλη «ένταση» στις προσπάθειες των παικτών στο πρώτο ημίχρονο οδήγησαν σε σωματική καταπόνηση, με αποτέλεσμα να δοθεί στους γηπεδούχους η ευκαιρία «ανατροπής» στην «επανάληψη». Όπως είναι λογικό, οι αλλαγές προπονητών έχουν συμβάλλει στην απουσία διαμόρφωσης συγκεκριμένου αγωνιστικού πλάνου με αποτέλεσμα να παρατηρείται αγωνιστική αστάθεια κατά τη διάρκεια των παιχνιδιών.

Από την πλευρά του, ο Λεβαδειακός προσπάθησε να διαφυλάξει τα μετόπισθεν παίζοντας «παθητική άμυνα» στο πρώτο ημίχρονο και αποφάσισε να «επιτεθεί» μετά το γκολ του Γιαννιώτα. Παρά το γεγονός ότι ο χρόνος κυλούσε «υπέρ» του μετά την ισοφάριση, δεν κατάφερε να μετουσιώσει την πίεση των τελευταίων λεπτών σε γκολ με αποτέλεσμα να χάσει «χρυσή ευκαιρία» για βαθμολογική αναρρίχηση.

Δύο ημίχρονα – δύο αγωνιστικά πρόσωπα
Ο Μασσάδο παράταξε σύστημα 4-2-3-1, χρησιμοποιώντας τέσσερις βραχύσωμους επιτελικούς με στόχο τον έλεγχο της κυκλοφορίας και τη διενέργεια μεταβιβάσεων «με τη μπάλα κάτω» σε μικρή απόσταση. Παρά το γεγονός ότι επέλεξε το ίδιο σύστημα με τους προκατόχους του εντούτοις προτίμησε:

Διαβάστε την υπόλοιπη ανάλυση στο overlap.gr

Λεβαδειακός Ανάλυση Άρης Ποδόσφαιρο Superleague SPORTS