Ζεράρ Μορένο: Το παιδί που έμαθε ποδόσφαιρο στην αλάνα και απειλεί τον Παναθηναϊκό (ΒΙΝΤΕΟ)
Του Γιώργου Βροντάκη
Του Γιώργου Βροντάκη
Ο Ισπανός επιθετικός είναι ο μοναδικός άσος που έπαιξε στην Εθνική Ισπανίας και δεν έμαθε ποδόσφαιρο σε μια Ακαδημία, αλλά στην αλάνα της γειτονιάς του.
Ο Ζεράρ Μορένο είναι ένα ποδοσφαιρικό φαινόμενο και αυτή είναι η ιστορία της ζωής μιας ισπανικής μηχανής των γκολ. Ένα αγόρι που έμαθε τα μυστικά της μπάλας στη γειτονιά του και εκπαιδεύτηκε από τον μπαμπά του να έχει την καρδιά ενός λιονταριού και να μην τα παρατά παρά τις αντιξοότητες.
Η Βιγιαρεάλ αντιμετωπίζει τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ για την 1η αγωνιστική των ομίλων του Γιουρόπα Λιγκ και σίγουρα ο Ισπανός επιθετικός θα δυσκολέψει τους πράσινους.
Ο γεννημένος στις 7 Απριλίου του 1992, έγραψε ιστορία με την Εθνική Ισπανίας του Λουίς Ενρίκε, καθώς ήταν ο μόνος από τους παίκτες που είχε καλέσει πριν δύο χρόνια ο ομοσπονδιακός τεχνικός και δεν είχε περάσει από τις μικρές εθνικές ομάδες. Όμως, το ποδόσφαιρο είναι στο αίμα του.
Ως παιδί είδε τον πατέρα του, τον Τσέσκου, να περιοδεύει στα γήπεδα ποδοσφαίρου της Καταλονίας. Εκεί υπάρχει πολύ ποδόσφαιρο του δρόμου, της αλάνας, της γειτονιάς. Εκεί ξεκίνησε και ο Ζεράρ Μορένο να παίζει και τον οδήγησε μέχρι την εθνική Ισπανίας, μια από τις καλύτερες στον κόσμο με τον ανταγωνισμό για μία από τις 23 θέσεις, απλά, να είναι απλά τεράστιος.
Ο επιθετικός της Βιγιαρεάλ δεν το κρύβει: «Είμαι από το ποδόσφαιρο της γειτονιάς. Οι γονείς μου με επηρέασαν πολύ. Με έχουν κάνει να δουλεύω, να μην χαλαρώνω ποτέ, να παλεύω για τα όνειρά μου. Και αυτό που είμαι τώρα, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε αυτά».
Άρχισε να παίζει στις αλάνες, στην περιοχή Damm: «Μου άρεσε πολύ να είμαι στον δρόμο παίζοντας ποδόσφαιρο, στο σχολείο. Και αν δεν υπήρχαν τέρματα, τότε βάζαμε, οτιδήποτε, κώνους, τσάντες. Μεγάλωσα χαρούμενος παίζοντας στον δρόμο με τον αδερφό μου και τους φίλους του, που ήταν μεγαλύτεροι. Τώρα η τεχνολογία είναι κάτι περισσότερο από το να παίζεις μπάλα στο δρόμο. Όταν ήμουν μικρός, όλοι έπαιζαν στον δρόμο. Θέλαμε παιχνίδια όλη την ώρα, τα οργανώναμε οπουδήποτε. Δεν το βλέπω πλέον τόσο πολύ. Αυτές είναι άλλες εποχές. Πάντα μου άρεσε ήταν το ποδόσφαιρο της γειτονιάς, στο δρόμο. Τελείωνα την εργασία μου και έτρεχα να παίξω» έχει πει σε συνέντευξή του.
Γύρναγε σπίτι με σκισμένα ρούχα, πάνινα παπούτσια. Το... κακό που μαθαίνεις στον δρόμο είναι μοναδικό. Όταν παίζεις ενάντια σε έναν παίκτη που έχει μεγαλώσει στο δρόμο αυτό δείχνει. Τα πράγματα αυτά δεν μαθαίνονται σε σχολεία ή οργανωμένες ομάδες.
«Δούλευα πάντα για να είμαι ικανός. Ποτέ δεν τα παρατήρησα. Εάν είσαι σε υψηλό επίπεδο και δεν σας καλούν, τότε δούλεψε για να είσαι καλύτερος. Αυτό σκέφτηκα. Πάντα ήμουν σταθερός και εργατικός. Είναι οι αξίες που μου ενστάλαξαν στο σπίτι. Και εδώ είμαι...», τονίζει!
Ο Ζεράρ Μορένο μεγάλωσε παρακολουθώντας και έχοντας πρότυπα τον Νταβίντ Βίγια, τον Ραούλ Ταμούδο και τον Ραούλ Μπλάνκο (Ρεάλ Μαδρίτης) με το μότο που πάντα τον ακολουθεί το: «Προσπάθεια, θυσία και ικανότητα!».
Μπορεί να έχει γίνει ένα από τα σημεία αναφοράς της ομάδας της Εσπανιόλ. Ένα είδωλο για τους οπαδούς. Ωστόσο, η διαδρομή του Ζεράρ Μορένο προς την ελίτ δεν ήταν καθόλου εύκολη. Η σχέση του με την Εσπανιόλ ξεκίνησε μια μέρα τον Ιούνιο του 2001, όταν σε ηλικία 9 ετών, τον είδαν να παίζει και τον πλησίασαν.
Μέσα σε ένα χρόνο κρίθηκε πολύ ώριμος για να συμμετάσχει σε δοκιμαστικά και εντάχθηκε σε μία από τις μεγαλύτερες ακαδημίες στη Βαρκελώνη, της Εσπανιόλ. Πέρασε με επιτυχία τα δοκιμαστικά και εντάχθηκε στο ρόστερ της ακαδημίας Blanquiazules.
Ο Ζεράρ Μορένο συνέχισε να είναι μια από τις κορυφαίες προοπτικές για την Εσπανιόλ μέχρι την ηλικία των 15 ετών, όταν συνέβη το απροσδόκητο. Εκείνη την εποχή, το 2007, η Εσπανιόλ τον πέταξε από την ακαδημία της όταν κατάλαβαν ότι δεν είχε το σώμα για να πετύχει. Έτσι τουλάχιστον πίστευαν.
«Η πράξη του να περιμένεις το καλύτερο, να ελπίζεις για το καλύτερο, να προετοιμάζεσαι για το χειρότερο και να μην εκπλήσσεσαι ποτέ από την απογοήτευση», ήταν τα λόγια του πατέρα του που στριφογύριζαν συνέχεια στο μυαλό του και δικαιώθηκε.
Μετέπειτα πήγε στη Μπανταλόνα, όπου πέρασε τρεις σεζόν και στην τελευταία σημείωσε 41 γκολ και φυσικά αποτελούσε ρεκόρ! Το όνομά του άρχισε να γίνεται ευρέως γνωστό και οι ομάδες της LaLiga, άρχισαν να τον κατασκοπεύουν.
Το 2018, πήρε τη μεγάλη μεταγραφή στη Βιγιαρεάλ και στην πρώτη του χρονιά σημείωσε περισσότερα από 30 γκολ. Στις 6 Δεκεμβρίου 2018, η Βιγιαρεάλ ανακοίνωσε τον Καταλανό φορ γράφοντας στην επίσημη ιστοσελίδα της: «Ναι, ναι, ναι, ο Gerard είναι εδώ»!
Η συνεχής επαφή του με τα δίχτυα του άνοιξαν και την πόρτα της Εθνικής Ισπανίας (ντεμπούτο στις 15 Οκτωβρίου 2019, για τα προκριματικά του Euro 2020 στο 1-1 με τη Σουηδία) και είναι μέλος της ιστορικής ομάδας που έριξε έξι γκολ στη Γερμανία.
Το ποδόσφαιρο άφησε κάποτε μια μεγάλη ουλή στο πρόσωπο του Μορένο που τώρα αντανακλά την προσωπικότητά του. Όταν έπαιζε ποδόσφαιρο με τους φίλους του, η μπάλα έπεσε πάνω από το δίχτυ του τέρματος και ο Ζεράρ πήγε βιαστικά να μαζέψει την μπάλα, σκαρφαλώνοντας στα δίχτυα, αλλά μόλις έφτασε στην κορυφή και μάζευε την μπάλα, γλίστρησε και χτύπησε. Έκανε συνολικά 27 ράμματα. Παρά τον τραυματισμό του, είχε ακόμα τις φιλοδοξίες του.
Ένας ξεχασμένος ποδοσφαιριστής που έγινε τόσο αγαπητός στους οπαδούς της Εσπανιόλ και μετέπειτα είδωλο για πολλούς νεαρούς ποδοσφαιριστές. Ενας φορ που απειλεί τον Παναθηναϊκό, αφού διαφέρει από τους άλλους μαθαίνοντας πολλά στην αλάνα.
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις