Η Εθνική Ελλάδας δεν τα κατάφερε, αλλά η εικόνα της και ο τσαμπουκάς που έβγαλε κόντρα στην Ολλανδία, κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο, μπορούν να αποτελέσουν οδηγό για τη συνέχεια. Αυτή η ομάδα έχει όλα τα φόντα να βρεθεί στο Euro, αφού όλοι οι πιθανοί αντίπαλοι στα Play-offs του Nations League είναι στα μέτρα της. Όταν αγχώνεις την Ολλανδία και κοντράρεις τη Γαλλία εκτός έδρας, τότε σίγουρα δεν φοβάσαι ούτε το Καζακστάν ούτε τη Γεωργία!
Αναφορικά με το αποψινό παιχνίδι στη Νέα Φιλαδέλφεια, ας μην γελιόμαστε. Όσο οι Ολλανδοί ήταν φρέσκοι, έδειξαν πως βρίσκονται τουλάχιστον ένα επίπεδο πάνω από την Εθνική μας. Οι διεθνείς μας υπέφεραν για 60-65 λεπτά και το γεγονός ότι φτάσαμε ως εκείνο το σημείο χωρίς να δεχθούμε γκολ οφείλεται κυρίως στον ΓΙΓΑΝΤΑ Βλαχοδήμο και στην καλή μας τύχη.
Μετά τα πρώτα 15 λεπτά, η Ολλανδία πήρε τον έλεγχο του αγώνα και εγκλώβισε την Ελλάδα. Η Εθνική μας βρέθηκε σε κατάσταση πολιορκίας και αδυνατούσε να πάρει την μπάλα στα πόδια της. Το θέμα δεν είναι ότι δεν είχε κατοχή, αλλά ότι δεν μπορούσε να βγάλει ούτε μία αντεπίθεση όταν ανακτούσε την μπάλα. Ο Βλαχοδήμος έκανε τεράστια απόκρουση στο πέναλτι του Βέγκχορστ, όμως το ψυχολογικό boost από το χαμένο πέναλτι δεν στάθηκε ικανό για να αλλάξει την εικόνα του αγώνα. Οι επιθετικοί μας έμοιαζαν αποκομμένοι από όλη την υπόλοιπη ομάδα, περνούσαμε την περισσότερη ώρα στη δική μας περιοχή με την αμυντική πεντάδα να δέχεται μεγάλη πίεση και παράλληλα κανένας από τους χαφ μας δεν μπορούσε να μας βγάλει στην κόντρα με μακρινή μπαλιά. Η Ελλάδα έψαχνε συνεχώς μία πάσα όπως αυτή του Μάνταλου που οδήγησε στο δεύτερο γκολ ενάντια στην Ιρλανδία. Απόψε δεν την βρήκε ποτέ.
Το παιχνίδι άλλαξε μετά τις αλλαγές του Γκουστάβο Πογέτ, που ήρθαν στο κατάλληλο σημείο για να εκμεταλλευτούν την κόπωση της Ολλανδίας. Η είσοδος Σιώπη, Μπουχαλάκη και Φούντα στο ματς έδωσε στην Εθνική μας φρέσκα πόδια, σε ένα σημείο που έμοιαζε να "κλατάρει" από δυνάμεις. Ο Μάνταλος ήταν συγκινητικός μιάς και δεν σταμάτησε λεπτό να τρέχει, αλλά την πραγματική διαφορά έκανε ο Ιωαννίδης. Ο άσος του Παναθηναϊκού τα έβαλε σε πολλές περιπτώσεις μόνος του με αμυντικούς κλάσης όπως οι Φαν Ντάικ και Άκε, στους οποίους... έβγαλε το λάδι. Αν έδινε την μπάλα στον αμαρκάριστο Μασούρα αντί να σουτάρει από πλάγια θέση στη μεγάλη φάση του 50', ίσως τώρα να μιλούσαμε με διαφορετικά δεδομένα. Σε κάθε περίπτωση, η εμφάνιση του ταλαντούχου επιθετικού αποτέλεσε ακόμα μία φετινή επιβεβαίωση ότι είναι έτοιμος για μεγάλα πράγματα και... μεταγραφή εκατομμυρίων!
Στο τέλος το ματς έγινε "ροντέο", με τον Πογέτ να μας εκπλήσσει ευχάριστα. Κόντρα στην ταμπέλα του "αμυντικογενή προπονητή", που τον συνοδεύει, δεν δίστασε να παρατάξει τέσσερις επιθετικούς και να τα παίξει όλα για όλα. Έστω και με κάπως ανορθόδοξο τρόπο η Ελλάδα γέμισε την περιοχή, υπήρξαν στιγμές που οι Ολλανδοί τα βρήκαν σκούρα, αλλά έλειψε από τους διεθνείς μας αφενός το καθαρό μυαλό στις τελικές επιλογές και εφετέρου η τόλμη να δοκιμάσουν λίγο περισσότερο τα πόδια τους. Τις περισσότερες φορές προσπάθησαν να κάνουν το κάτι παράπανω αντί για το απλό, με αποτέλεσμα να τα χαλούν στις συνεργασίες και να χάνονται προϋποθέσεις για καλές ευκαιρίες.
Σε ατομικό επίπεδο, ο Βλαχοδήμος ήταν ο κορυφαίος, αφού αναγκάστηκε να διορθώσει ορισμένα αβίαστα λάθη των αμυντικών του. Οι τρεις στόπερ (Μαυροπάνος, Ρέτσος, Κουλιεράκης) δεν πατούσαν πολύ καλά και υπέπεσαν σε μερικές αδικαιολόγητες γκάφες. Ρότα και Τσιμίκας τα έδωσαν και "έσκασαν" από το τρέξιμο, όπως και ο Μασούρας, που περισσότερο διακρίθηκε για την αμυντική παρά για την επιθετική του συνεισφορά. Ο Μπακασέτας δεν μπόρεσε να φανεί, ενώ ο Κουρμπέλης αντιμετώπισε αρκετά προβλήματα στον άξονα, αν και πολλές φορές έτρεψε να καλύψει μόνος του τα κενά αφού δεν δούλεψαν οι αλληλοκαλύψεις με Μπακασέτα και Μάνταλο.