Επί της ουσίας δεν έχει το παραμικρό, γιατί «Τεν- Τεν» είναι το παρατσούκλι του Μπαρτολομέ Μάρκεθ Λόπεθ, του Ισπανού προπονητή που οδήγησε το Κατάρ στην κατάκτηση του τελευταίου Κυπέλλου Ασίας: 1-3 την Ιορδανία με τρία πέναλτι (!) του Ακράμ Ατίφ. Του δεύτερου, συνεχόμενου τρόπαιου της Ιστορίας του ύστερα από το επίσης, 1-3 με το οποίο, το 2019 είχε νικήσει στον τελικό την Ιαπωνία, και τότε μ’ ένα γκολ, πάντα από τα 11 μέτρα του Αφίφ. Ο οποίος μπορεί να γεννήθηκε στη Ντόχα, αλλά από πατέρα Σομαλό και μητέρα (θα δούμε πιο κάτω γιατί, έχει σημασία η συγκεκριμένη λεπτομέρεια), από τη Γιεμένη. Και μέχρι εδώ, όλα καλά. Ο Ερνέστο Βαλβέρδε όμως, που κολλάει;

 Κολλάει γιατί ο «Τεν- Τεν», που σήμερα είναι εντελώς φαλακρός, αλλά που κάποτε είχε μία κόμμωση που έφερνε πολύ στον ήρωα της πένας του Ζορζ Ρεμί (άσχετα εάν υπέγραφε ως «Ερζέ»), υπήρξε για σχεδόν μία 10ετία βοηθός ενός από τους πλέον αγαπητούς προπονητές που πέρασαν ποτέ από τον Ολυμπιακό. Και όταν ο Βαλβέρδε, το 2008 ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ο Μάρκεθ τον αντικατέστησε στον πάγκο της Εσπανιόλ: η ομάδα γνώρισε τέσσερις ήττες σε ισάριθμα παιχνίδια, τον έδιωξαν… νύχτα, που λένε, εκείνος όμως δεν το’ βαλε κάτω και προσπάθησε να βρει την τύχη του στο Βέλγιο. Απέτυχε κι εκεί, και τελικά την βρήκε φέτος, μία και καλή, στη Μέση Ανατολή.

 

 Μετά την παταγώδη αποτυχία του στη Βαρκελώνη, την έτσι κι έτσι εμπειρία του, για 3 χρόνια στην Εουπέν και για 53 μόλις ημέρες στη Σεντ Τρούιντεν, ο «Τεν- Τεν» Μάρκεθ «πέταξε» στο Εμιράτο χτίζοντας ένα σημαντικό όνομα στην Αλ- Βάκραχ. Από το ’18 έως και τις αρχές του περασμένου Δεκεμβρίου, όταν αντικατέστησε τον Πορτογάλο Κάρλος Κεϊρόζ στον πάγκο του Κατάρ, ανέλαβε την ομάδα από τη 2η κατηγορία οδηγώντας της στα ήρεμα νερά της 1ης. Κυρίως όμως ευθυγραμμίζοντας τα ποδοσφαιρικά του πιστεύω με το αρχικό δόγμα του Σεΐχη και Εμίρη, Αλ Τάνι.

 Το δόγμα  του «Aspire Academy», ενός ιδιαίτερα δαπανηρού, αλλά και φιλόδοξου προγράμματος το οποίο πρωτοξεκίνησε το 2004 με αποκλειστικό σκοπό τη «στρατολόγηση» χιλιάδων παιδιών απ’ όλο τον κόσμο, ανεξαρτήτου εθνικότητας και τη σταδιακή ενσωμάτωση και επίσημη πολιτογράφησή τους ως Καταριανοί με στόχο τη δημιουργία ενός πανίσχυρου, ποδοσφαιρικού συστήματος.

 

 Γι’ αυτό, για παράδειγμα ο Αφίφ, «ήρωας» του τελευταίου θριάμβου με τρία πέναλτι είναι, ναι μεν γεννημένος στη Ντόχα, αλλά από πατέρα Σομαλό και μητέρα από τη Γιεμένη. Όπως και πολλοί ακόμη συμπαίκτες του, με καταγωγή από την Ινδία, τη μεγαλύτερη κοινότητα μεταναστών του Κατάρ, με 650.000 ανθρώπους. Ακολουθούν το Νεπάλ, το Μπανγκλαντές, οι Φιλιππίνες, η Αίγυπτος, η Σρι Λάνκα και το Πακιστάν. Μία πραγματική, «πληθυσμιακή επανάσταση» που αγγίζει τα 2εκ. 750.000 ξένων, στο σύνολο των 3εκ. που κατοικούν το Εμιράτο και από το οποίο, μόλις οι 350.000 (πάνω, κάτω το 12%) είναι «βέροι», Καταριανοί υπήκοοι: ανάμεσά τους και ο ταλαντούχος διεθνής, Μαρσάλ Μπαρσίμ, αδελφός του ολυμπιονίκη του ύψους, Μουτάζ.

 «Επανάσταση», πάντως που κατά κάποιο τρόπο αρχίζει να φέρνει καρπούς. Γιατί εάν το Κατάρ απέτυχε με παταγώδη τρόπο στο Μουντιάλ του ’22, μες στο ίδιο του το σπίτι, με τρεις, στις τρεις ήττες από Εκουαδόρ, Σενεγάλη και Ολλανδία, μετά διπλασίασε, πάλι εντός έδρας και με άνεση τα Κύπελλα Ασίας υπερασπιζόμενο τον τίτλο που είχε κατακτήσει και το ’19 στα διπλανά, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

        

 Προπονητής, και τότε ένας Ισπανός: ο Φέλιξ Σάντσεθ τον οποίο όμως ο Εμίρης κατηγορούσε για ένα υπερβολικά αμυντικογενές ποδόσφαιρο, ένα «ξύλινο» και μη θεαματικό σύστημα που δεν ξέφευγε από το 5-3-2. Με τον Κεϊρόζ τα ίδια, μέχρι που ήρθε ο «Τεν- Τεν» εφαρμόζοντας ένα πολύ περισσότερο συναρπαστικό 4-3-2-1 το οποίο και ξαναέφερε τον ενθουσιασμό στους κόλπους του Εμιράτου αποφασισμένου να παίξει καταλυτικό ρόλο και στις όποιες, μεγάλες διοργανώσεις ακολουθήσουν.

 Και όλα αυτά χάρη στον «Τεν- Τεν», που μπορεί να μην έχει καμία σχέση με τον Βαλβέρδε, εμμέσως, πλην, σαφώς όμως έχει άμεση με την επιτυχία και τον τρόπο διαχείρισης του άλλοτε δασκάλου του…               

Μάρκεθ Τεν Τεν Κύπελλο Ασίας Ερνέστο Βαλβέρδε Κατάρ