Ποιος και τι να φοβηθεί;

Εχω να πω κάνα δυο πράγματα, αλλά αμφιβάλλω αν θα γίνω πολύ κατανοητός, αφού ο κόσμος περισσότερο και από το να καταλαβαίνει τι γίνεται γουστάρει να αγανακτεί βλέποντας «φαντάσματα».

«Αλλαξαν τα σφυρίγματα και τα παίρνει ο Ολυμπιακός» λένε πολλοί – κυρίως οπαδοί του Παναθηναϊκού. Για να άλλαξε κάτι πρέπει προηγουμένως να υπήρχε κάτι άλλο – άρα αν συμφωνήσουμε ότι κάτι άλλαξε, πρέπει να δεχτούμε και πως, μέχρι μια στιγμή, τον Ολυμπιακό τον έπαιζαν κόντρα. Μέχρι ποια στιγμή; Ας πούμε μέχρι την Ξάνθη. Στον ΠΑΟ λένε φόρα παρτίδα ότι μετά τη φυγή του Βασάρα και τον ερχομό του Δούρου, όλα άλλαξαν. Μπορώ για την οικονομία της συζήτησης να συμφωνήσω, αλλά ποιος έβγαζε ανακοινώσεις εναντίον του Κύρου και τον πριόνιζε; Νομίζω μεταξύ άλλων και ο Παναθηναϊκός. Ηταν λάθος εκείνες οι ανακοινώσεις: τα λάθη πληρώνονται.

Κολοκύθια
Βαριέμαι τις συζητήσεις του τύπου «ήταν οφσάιντ ο Καφές και ήταν πέναλτι του Χριστοδουλόπουλου»: δεν έχουν καμία σημασία. Μου αρέσουν περισσότερο οι γενικές διαπιστώσεις – μια τέτοια είναι ότι όντως εδώ και λίγες αγωνιστικές στον Παναθηναϊκό δεν δίνονται πλέον εύκολα πέναλτι όπως στην αρχή της χρονιάς και στα ματς του Ολυμπιακού δεν γίνονται εύκολα λάθη σε βάρος του, όπως μέχρι την Ξάνθη. Ελέγχει τη διαιτησία ο Ολυμπιακός; Κολοκύθια με τη ρίγανη. Αλλά ότι κάτι έχει αλλάξει, είναι βέβαιο.

Ιδιομορφία
Το εφετινό πρωτάθλημα, στο παραγοντικό του σκέλος έχει μια ιδιομορφία. Ξεκίνησε με ένα βαθύ ρήγμα μεταξύ της Πολιτείας και των ποδοσφαιρικών θεσμών: υπήρξαν δυο στρατόπεδα, το ένα του Μπιτσαξή, του Γερουλάνου, του Παπουτσή, του ΟΠΑΠ κ.λπ. και το άλλο της ΕΠΟ και της Λίγκας. Ο Παναθηναϊκός διάλεξε το πρώτο και το έκανε νωρίς. Σε κάθε ευκαιρία επαναλαμβανόταν η εμπιστοσύνη της ΠΑΕ για την κάθαρση και αυτή συνδεόταν με την εξέλιξη του πρωταθλήματος και τη διαιτησία. Οσο ο ΠΑΟ ήταν πρώτος όλα ήταν καθαρά, όταν έπαψε, αυτό είναι η απόδειξη ότι δεν άλλαξε τίποτα σε σχέση με το περασμένο καλοκαίρι. Το 'πε και την Κυριακή ο Χριστοδουλόπουλος.

Δίπλα τους
Στρατόπεδο διάλεξε κι ο Μαρινάκης – μόνο που από το Κράτος και τους λειτουργούς του προτίμησε το ποδόσφαιρο και τους φορείς του. Με μια εισαγγελική έρευνα στην πλάτη αυτό δεν ήταν εύκολο, όμως το 'κανε. Στη διένεξη της ΕΠΟ με την Πολιτεία, ο Ολυμπιακός συντάχθηκε με τον Πιλάβιο και παράγοντές του όπως ο Μώραλης π.χ. ανέλαβαν να εξηγήσουν σε όλους το γιατί η ΕΠΟ έχει δίκιο. Το ίδιο συνέβη και στο θέμα της χορηγίας του ΟΠΑΠ στη Λίγκα: ο Μαρινάκης δέχτηκε να υπογραφεί η σύμβαση με τον ΟΠΑΠ, παρ' όλο που είχε αντιρρήσεις για τους όρους της, για να πάρουν όλοι χρήματα. Επίσης δεν είχε αντίρρηση για τη διακοπή του πρωταθλήματος, όταν αυτή προτάθηκε από τον Κόντη. Κάποιος θα πει ότι τον συνέφερε. Μπορεί να είναι κι έτσι: σημασία είχε όμως ότι οι άλλοι τον είδαν δίπλα τους.

Πατέρας
Ο Νίκος Πατέρας το 2010 κέρδισε στη Λίγκα το μπλοκ του Ολυμπιακού, χτίζοντας μια πλειοψηφία εννέα ομάδων: ο Ολυμπιακός είχε χάσει φίλους για πρώτη φορά στα χρονικά. Πέρυσι ο Γόντικας βρέθηκε σε μειοψηφική θέση κι έριχνε το βάρος για αυτό στον Αχιλλέα Μπέο που -και καλά- τρόμαζε τους υπόλοιπους για λογαριασμό του Μαρινάκη. Φέτος, χωρίς κανέναν Μπέο, στη Λίγκα, ο ΠΑΟ είναι εντελώς απομονωμένος και στην ΕΠΟ δεν τον είδαν ποτέ αρωγό τους στις διενέξεις με το Κράτος. Ο Παναθηναϊκός πόνταρε στο Κράτος, όμως ο Παπουτσής ήδη έφυγε από το Προστασίας του Πολίτη, ο Μπιτσαξής σιγά σιγά τα μαζεύει από τη ΓΓΑ κι ο Γερουλάνος δεν πήγε στη «Δίκη» του Θωμαΐδη από τρόμο μην τον «διαλύσει» ο Μώραλης στη συζήτηση για τον νόμο. Η επιλογή δεν βγήκε.

Μην απορείς
Κανένας Ολυμπιακός δεν έβαλε τον Δούρο και κανένας Ολυμπιακός δεν ελέγχει τη διαιτησία. Αλλά αυτή τη στιγμή στη Λίγκα και στην ΕΠΟ φαίνεται μόνο ο Ολυμπιακός – ο ΠΑΟ δεν έχει πυγμή και απλά παρακολουθεί. Οταν μάλιστα οι διαιτητές μαθαίνουν ότι οι πρώην πρόεδροι του Παναθηναϊκού πήγαν στον Κασίμη και είπαν ότι όλοι στο ποδόσφαιρο είναι κύριοι (μόνο κάτι εναντίον του Μπέου έχει καταθέσει ο Πατέρας...) μην απορείτε γιατί δεν τον φοβούνται...

Πηγή: sday.gr