Τα προκριματικά για το Mundial του 1970 φτάνουν στο τέλος τους και στη ζώνη της Λατινικής Αμερικής έχει μείνει μία θέση, για την οποία θα αναμετρηθούν, σε αγώνες μπαράζ, το Ελ Σαλβαδόρ με τη γειτονική Ονδούρα.
Κοινός παρονομαστής των 2 κρατών, είναι η φτώχια, το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο και ο υπερπληθυσμός. Εκείνη την περίοδο μάλιστα, περίπου 300.000 κάτοικοι του Ελ Σαλβαδόρ ζούσαν στο (μεγαλύτερο) κράτος της Ονδούρας. Εκεί, αντιμετωπίζονταν σαν ανεπιθύμητοι και τελικά, με νόμο που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση, πρώτα τους αφαιρέθηκε κάθε ιδιοκτησία και ύστερα αποφασίστηκε να απομακρυνθούν από τη χώρα. Εν τω μεταξύ, ο πόλεμος λάσπης ανάμεσα στις 2 καθεστωτικές κυβερνήσεις είχε φτάσει στο απόγειό του, με επιχειρήματα που το μόνο που μπορούν να καταφέρουν, είναι να σε κάνουν να γελάσεις (οι αρχές της Ονδούρας συνέδεσαν κάποια οδοντιατρικά προβλήματα των κατοίκων της χώρας με μία οδοντόκρεμα παραγωγής Ελ Σαλβαδόρ ,ενώ η κυβέρνηση της γειτονικής χώρας κατηγόρησε μία κρέμα μαλλιών, εταιρίας από την Ονδούρα, για εμφάνιση πιτυρίδας!)
Τα Παιχνίδια
Η ώρα των προκριματικών είχε φτάσει και το πρώτο παιχνίδι θα διεξαγόταν στην πρωτεύουσα της Ονδούρας, Τεγκουσικάλπα.
Η ομάδα του Ελ Σαλβαδόρ κατέλυσε στο ξενοδοχείο πριν το παιχνίδι, όπου όλο το βράδυ πολιορκήθηκε με ξύλα, πέτρες, βαρέλια, βεγγαλικά μέχρι και με κουφάρια νεκρών ζώων!
Την επόμενη ημέρα οι γηπεδούχοι θα επικρατήσουν με 1-0.
Το αποτέλεσμα αυτό ήταν η αιτία για την αυτοκτονία μιας 18χρονης κοπέλας από το Ελ Σαλβαδόρ, της Αμέλια Μπολάνος, αφού, όπως έγραψαν την επόμενη ημέρα οι εφημερίδες, δεν άντεξε την ντροπιαστική ήττα και αυτοπυροβολήθηκε! Η κηδεία της κοπέλας τελέσθηκε δημοσία δαπάνη και με τιμές αρχηγού κράτους!
Μία εβδομάδα αργότερα, στο Ελ Σαλβαδόρ για τον επαναληπτικό, η αποστολή της Ονδούρας έτυχε ακριβώς της ίδιας «φιλοξενίας». Ο αγώνας έληξε 3-0 υπέρ του Ελ Σαλβαδόρ, πράγμα που σήμαινε ότι θα ακολουθούσε και τρίτο παιχνίδι σε ουδέτερο γήπεδο, αφού τότε δεν ίσχυε το εκτός έδρας γκολ.
Το στάδιο «Αζτέκα» του Μεξικού επιλέχθηκε να φιλοξενήσει τον αγώνα των 2 ομάδων. Ένα στάδιο 100.000 θέσεων, στο οποίο θα βρίσκονταν μόλις 10.000 θεατές (5.000 από κάθε ομάδα) και περίπου 4.000 Μεξικάνοι αστυνομικοί.. Τελικό αποτέλεσμα 3-2, στην παράταση, υπέρ του Ελ Σαλβαδόρ.
Τα Τύμπανα του Πολέμου
Σε λιγότερο από ένα μήνα μετά την τελευταία τους ποδοσφαιρική συνάντηση, τα δύο κράτη θα βρίσκονταν αντιμέτωπα, αυτή τη φορά σε πραγματικό πεδίο μάχης. Στις 16 Ιουλίου η αεροπορία του Ελ Σαλβαδόρ εξαπολύει επίθεση κατά της πρωτεύουσας Τεγκουσικάλπα. Η Ονδούρα απαντά με κι αυτή με αεροπορικές επιθέσεις στο εσωτερικό της γειτονικής χώρας, ενώ ο στρατός του Ελ Σαλβαδόρ προελαύνει στα μεταξύ τους σύνορα.
Θλιβερός Απολογισμός
Μετά από παρέμβαση των Η.Π.Α., ο στρατός του Ελ Σαλβαδόρ υποχώρησε στα εδάφη της πατρίδας του, έχοντα, όμως, επιτύχει μια σπουδαία νίκη γοήτρου. Τραγικός απολογισμός του πολέμου που κράτησε 100 ώρες και ονομάστηκε «Πόλεμος του ποδοσφαίρου» , οι 6.000 νεκροί οι μερικές δεκάδες χιλιάδες τραυματίες πάνω από 100.000 άστεγοι και τεράστιες υλικές καταστροφές.
ΠΗΓΗ: angrybets