Γράφει ο Θοδωρής Τσούτσος...
Των ποδοσφαιριστών, δηλαδή, που είτε βρίσκονται ήδη στην Εθνική είτε πέρασαν από αυτήν επί ημερών του Πορτογάλου. Το πόσο σημαντική ήταν για τον Ελληνα ποδοσφαιριστή (ελπίζω να γίνει και για το ελληνικό ποδόσφαιρο διότι αυτό δεν έχει συμβεί ακόμα) φάνηκε στο πώς την αντιμετώπισαν όλοι οι υπόλοιποι.
Στην πραγματικότητα, αυτός ήταν και ο λόγος που καθυστέρησα – ίσως και χαρακτηριστικά αφού πέρασε πια μια εβδομάδα – να γράψω τούτο το σημείωμα. Ηθελα να έχω αντιπροσωπευτικό δείγμα (που λένε και οι δημοσκοπήσεις). Νομίζω ότι το κατάφερα…
Τις τελευταίες ημέρες άκουσα Ελληνες ποδοσφαιριστές όλων των ηλικιών, οι οποίοι δεν είχαν καν περάσει από το μυαλό μας ότι θα μπορούσαν να βρουν θέση στην Εθνική ομάδα, να υποδέχονται με μεγάλη ικανοποίηση την είδηση της παραμονής του Σάντος στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα για ακόμη δύο χρόνια.
Εχει μεγάλη σημασία να το λέει αυτό ο πιτσιρικάς του Αστέρα, Δημήτρης Κουρμπέλης. Ή ο ακόμη πιο πιτσιρικάς της Ουντινέζε, ο τερματοφύλακας Νίκος Γιαννακόπουλος. Πιθανόν να τον είχαμε ξεχάσει και τελείως, αν δεν υπήρχαν φέτος οι αγώνες του ΠΑΟΚ με την ιταλική ομάδα για να τον αναζητήσουμε. Εκείνος ξέρει ότι ο Σάντος δεν πρόκειται να τον ξεχάσει.
Είναι σημαντικό να νιώθει ένας 26άχρονος που δεν έχει κληθεί ποτέ στην Εθνική, όπως ο Σάββας Τσαμπούρης, ότι πλέον έχει κι εκείνος δικαίωμα να ελπίζει. Σε προηγούμενους καιρούς, η φετινή πολύ καλή χρονιά του δεξιού μπακ ή και χαφ αν χρειαστεί, δεν θα μπορούσε να εξαργυρωθεί. Ο Τσαμπούρης μάλιστα είναι από τις περιπτώσεις που δίνουν νόημα σε όλο αυτό που λέγαμε τόσο καιρό… «ο Σάντος δίνει κίνητρο στον Ελληνα ποδοσφαιριστή».
Δεν έχει νόημα να αραδιάσουμε ονόματα, είναι πάρα πολλά για να διαβαστούν. Η θετική αντίδραση, όμως, όλων αυτών των παικτών, είτε βρίσκονται στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό, είτε είναι γύρω στα είκοσι είτε κοντά στα πρώτα άντα, είτε έχουν κληθεί από τον Σάντος είτε όχι, επιβεβαιώνει πόσο καλά έκανε ο Σοφοκλής Πιλάβιος και κράτησε τον Πορτογάλο. Ακόμη κι αν ήταν δύσκολο για εκείνον μετά την αναμονή και στις πολλές αμφιβολίες που τον υπέβαλε ο προπονητής…
Οσο για τα άλλο ζήτημα, της αύξησης, που με άκρατο λαϊκισμό σχολιάστηκε, δεν έχω καμία αμφιβολία ότι όχι μόνο δικαίως, αλλά και πολύ σωστά δόθηκε στον Σάντος, προκειμένου να μείνει. Καταρχάς για την αξία του, ήταν λίγα τα 450.000 ευρώ που είχε πετύχει η ΕΠΟ στο πρώτο συμβόλαιο. Τα προσδοκώμενα έσοδα της Ομοσπονδίας από την πρόκριση στο Μουντιάλ, είναι τουλάχιστον 10 εκατ. ευρώ. Τουλάχιστον, διότι με το δεδομένο ότι γίνεται στη Βραζιλία, είναι σίγουρο ότι θα στηθεί ένα ποδοσφαιρικό πάρτι σε όλον τον πλανήτη. Θα έπρεπε να ήταν τρελός ο Πιλάβιος για να τα ρισκάρει σε έναν άλλον προπονητή που για να συμφωνήσει με μάξιμουμ τα προηγούμενα χρήματα του Σάντος, σίγουρα δεν θα είχε την αξία του Σάντος. Και που επιπλέον, ακόμη και αν ήταν γνώστης της ελληνικής πραγματικότητας, σίγουρα δεν θα γνώριζε τα χούγια της Εθνικής. Τα οποία σίγουρα δεν θα προλάβαινε να μάθει μέχρι την εκκίνηση της προκριματικής φάσης του Μουντιάλ και τα οποία είχαν δυσκολέψει πάρα πολύ και τον Σάντος.
Ο Πορτογάλος πολύ σωστά κέρδισε την αύξηση των 150.000 ευρώ και έφτασε στις 600.000. Είναι και θέμα ανταποδοτικότητας. Μα, όλοι λένε για 650.000 ευρώ. Μάλιστα… Μόνο που τα 50.000 ευρώ επιπλέον είναι για να κάνει και μια δεύτερη δουλειά. Να οργανώσει το ελληνικό ποδόσφαιρο από τα τμήματα υποδομής του. Ή μήπως είναι κι αυτά πολλά;
Πηγή: theinsiders.gr