Στην ιδέα και μόνο πως η αναμέτρηση ανάμεσα στη Μάιντς και τη Βόλφσμπουργκ ήταν η τελευταία που γινόταν βράδυ Παρασκευής για την τρέχουσα σεζόν στο γερμανικό πρωτάθλημα, μας έπιασαν το παράπονο (που τελειώνει το αγαπημένο μας πρωτάθλημα) και η συγκίνηση.

Παρακολουθήσαμε ενενηντάλεπτο που εκτυλίχθηκε σε υψηλό ρυθμό και παιχνίδι που παραδόξως τελείωσε χωρίς γκολ, αλλά στο 87ο λεπτό δεν μπορέσαμε παρά να αναφωνήσουμε εσωτερικά: Ε, άντε στο καλό.

Είδαμε τον Βιεϊρίνια τρία λεπτά πριν από τη λήξη της αναμέτρησης να κυνηγάει σε αντεπίθεση της Μάιντς τον ακραίο μπακ απ' τη μεγάλη περιοχή αυτής μέχρι τη μικρή περιοχή της Βόλφσμπουργκ, της ομάδας του, προκειμένου να πατήσει γερά, να σηκωθεί και να απομακρύνει με κεφαλιά σε κόρνερ. Χθες το πρωί αρκούσε ένα τηλεφώνημα προς Σαξονία μεριά.

«Τι του κάνατε αυτουνού;» το ερώτημά μας. Αυτό που του έκαναν (οι κακοί Γερμανοί) ήταν τρίμηνο προετοιμασίας που χωρίστηκε σε δύο σκέλη.

Στο μήνα της αφοσίωσης στους μυς της κοιλιακής χώρας και των προσαγωγών και στο δίμηνο της συνολικής προόδου του κορμιού στον τομέα της ταχυδύναμης. Ο,τι έπαθε δηλαδή στο τελευταίο κομμάτι και ο Κυριάκος Παπαδόπουλος όταν πήγε στη Σάλκε. Θυμηθείτε πώς ήταν από ταχυδύναμη στον Ολυμπιακό και πώς είναι τώρα.

Σε σχέση με την άφιξή του τον Ιανουάριο στο Βόλφσμπουργκ ο Βιεϊρίνια αύξησε κατά 6% τη μυϊκή μάζα του και δυνάμωσε το κορμί του ώστε να μπορεί να βγάλει ενενήντα λεπτά παιχνιδιού πρεσάροντας, κυνηγώντας, μαρκάροντας, πέρα απ' τις υποχρεώσεις του στο επιθετικό κομμάτι. Μπορούμε να είμαστε ήρεμοι πλέον για αυτόν.

Εξελίχθηκε ως ποδοσφαιριστής. Το έκανε το βήμα παραπάνω ώστε να ολοκληρωθεί και να προσφέρει πολυδιάστατα σε σύνολο που παίζει ως ομάδα και υποβαθμίζει την έννοια του ατομισμού, της εξάρτησης από έναν ποδοσφαιριστή.

Πηγή: Goal

Βιεϊρίνια Ποδόσφαιρο ΠΑΟΚ SPORTS