Γερμανοί εναντίον Αγγλων

Υπάρχει μία ακόμη -τουλάχιστον- αναμέτρηση που δεν φαίνεται εκ πρώτης όψης. Πέρα από την αγωνιστική αναμέτρηση υπάρχει και η αντιπαράθεση των ποδοσφαιρικών μοντέλων Αγγλίας – Γερμανίας.

Τον Νοέμβριο του 2009 ο πρόεδρος της ομάδας ταου Αννόβερου ζήτησε να καταργηθεί το ιδιοκτησιακό μοντέλο που ισχύει για τις ομάδες της Μπουντεσλίγκα. Σύμφωνα με αυτό το μοντέλο, η πλειοψηφία του ποσοστού των ομάδων πρέπει να ανήκει στα μέλη τους. Υπάρχουν μόνο δύο «ιστορικές» εξαιρέσεις. Η ομάδα του Λεβερκούζεν που ανήκει στη φαρμακοβιομηχανία Μπάγερ και η Βόλφσμπουργκ που ανήκει στην αυτοκινητοβιομηχανία Φολκσβάγκεν. Ο πρόεδρος του Αννόβερου υποστήριξε ότι εάν ο κανόνας καταργηθεί και οι γερμανικές ομάδες υιοθετήσουν το εμπορικό μοντέλο της αγγλικής Πρέμιερ Λιγκ, θα έχουν τη δυνατότητα να μεγιστοποιήσουν τα έσοδά τους.

Από τις 36 ομάδες πρώτης και δεύτερης κατηγορίας της Μπουντεσλίγκα, που είχαν δικαίωμα να πάρουν μέρος στην ψηφοφορία, οι 32 ψήφισαν υπέρ της διατήρησης του κανόνα 50%+1, 3 ομάδες απείχαν και μόνο το Αννόβερο ψήφισε υπέρ.

Η Μπάγερν Μονάχου, ο ένας από τους δύο μονομάχους του αποψινού τελικού, είναι η πιο δημοφιλής και πιο πλούσια ομάδα της Γερμανίας. Το 82% της ομάδας ανήκει στα 130 χιλιάδες μέλη της, το υπόλοιπο 18% μοιράζονται δύο μεγάλες γερμανικές πολυεθνικές που είναι και χορηγοί της ομάδας (Adidas - Audi), ενώ εμφανιζεται σταθερά τα τελευταία χρόνια μέσα στην πεντάδα με τις πλουσιότερες ομάδες της Ευρώπης. Στην τιμή των 15 ευρώ, μπορεί κάποιος να βρει εισιτήριο σε μία από τις 13.500 θέσεις ορθίων πίσω από τις εστίες, ενώ όσοι γίνονται μέλη με ετήσια συνδρομή 60 ευρώ ή με 40 αν βρίσκονται στις ηλικίες 18-25, μπορούν να παρακολουθήσουν τα παιχνίδια του Τσάμπιονς Λιγκ με κόστος εισιτηρίου τα 12,5 ευρώ.

Η Μπουντεσλίγκα έχει τον υψηλότερο μέσο όρο εισιτηρίων στην Ευρώπη που πλησιάζει τις 45.000, με την Μπορούσια Ντόρτμουντ να είναι η κορυφαία στην Ευρώπη. Οι τιμές των εισιτηρίων είναι πολύ χαμηλές, πολύ χαμηλότερες από τα άλλα μεγάλα πρωταθλήματα, τα συνολικά χρέη του γερμανικού ποδοσφαίρου, επίσης είναι χαμηλότερα, τα γήπεδα είναι καινούργια –λόγω του παγκοσμίου κυπέλλου που έγινε εκεί το 2006- στα γήπεδα υπάρχουν κερκίδες ορθίων και τα επεισόδια είναι κάτι πολύ σπάνιο. Οι ενώσεις φιλάθλων – οπαδών είναι αρκετά ισχυρές και με παρεμβατικό βάρος.

Το ζητούμενο των εσόδων

Στο γερμανικό μοντέλο, δεν δίδεται βάρος στο πρόσωπο που διοικεί τον σύλλογο, αλλά στον τρόπο που τον διοικεί. Η διαφάνεια, η οικονομική αποτελεσματικότητα και η δυνατότητα της ομάδας να συντηρείται από τα έσοδά της αποκλειστικά, έχουν διαμορφώσει ένα πολύ πιο υγιές οικονομικό περιβάλλον για τις ομάδες αλλά και τους οπαδούς.

Στην Αγγλία, το ζητούμενο είναι η αύξηση των εσόδων με την εκμετάλλευση κάθε δυνατής πηγής, με αποτέλεσμα οι αυξήσεις των εισιτηρίων να είναι διαρκείς. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι τιμές των εισιτηρίων στο αγγλικό πρωτάθλημα την τελευταία 20ετία έχουν αυξηθεί 1.000%. Ενα φθηνό εισιτήριο στο Στάμφορντ Μπριτζ της Τσέλσι, για κάποιον που δεν είναι μέλος κοστίζει 61 στερλίνες -γύρω στα 75 ευρώ- ενώ η Τσέλσι είναι ομάδα με ζημιές που ξεπερνούν τα 85 εκατομμύρια ευρώ. Εχει σημασία να υπενθυμίσει κάποιος πως ο Αμπράμοβιτς από το 2003 που αγόρασε την ομάδα, έχει ξοδέψει για την ενίσχυσή της ένα ποσό που αγγίζει το 1 δισ. ενώ δεν έχει, φυσικά, τα έσοδα της Μπάγερν, παρόλο που οι Αγγλοι έχουν πολύ μεγάλες εισπράξεις από τα τηλεοπτικά δικαιώματα.

Πρέπει, επίσης να σημειωθεί πως τα χρέη του συνόλου των 20 ομάδων της Πρέμιερ Λιγκ ξεπερνάει τα 3,4 δισ. ευρώ, ενώ την ίδια στιγμή τα χρέη και των 36 ομάδων της Μπουντεσλίγκα βρίσκονται στα 670 εκατομμύρια, περίπου. Η Μπουντεσλίγκα κατάφερε να υπογράψει καινούργια συμφωνία πώλησης των τηλεοπτικών της δικαιωμάτων από την επόμενη χρονιά, γεγονός που θα ανεβάσει τα έσοδα των γερμανικών ομάδων, κατά 40%.

Βάρος στους Γερμανούς

Οι Γερμανοί αναγκάστηκαν να αναθεωρήσουν την προσέγγισή τους στο παιχνίδι, σταδιακά παρ' ότι ο κανόνας της ιδιοκτησίας ίσχυε και πριν το 2000. Χρονιά - ορόσημο. Εκείνη τη χρονιά η γερμανική ποδοσφαιρική πραγματικότητα ταρακουνήθηκε όταν τον Απρίλιο η ομάδα Ενεργκι Κότμπους που αγωνιζόταν στην Μπουντεσλίγκα, παρέταξε σε αγώνα του πρωταθλήματος μία 11άδα αποτελούμενη εξ ολοκλήρου από ξένους. Μετά, ήρθε και η αποτυχία στο Euro 2000 και με επικεφαλής τον Μπεκενμπάουερ ξεκίνησε η εκστρατεία για περισσότερους γηγενείς στις ομάδες.

Παράλληλα ξεκίνησε και μία άλλη προσέγγιση στο φαινόμενο της εμπορικότητας και της οργάνωσης των ομάδων, στο οποίο οι φίλαθλοι είχαν λόγο. Την οικονομική κατάσταση των γερμανικών συλλόγων, πλέον, τη βλέπουμε. Βελτιώνεται διαρκώς. Σε ό,τι αφορά στην προτεραιότητα στους γηγενείς, η εθνική Γερμανίας στο μουντιάλ του 2010 ήταν μία πρώτη απάντηση.

ΠΗΓΗ: Sportday