Άσφαιρα κανόνια απέναντι στην Μπάγερν

Η περσινή φιναλίστ θέλει να ξαναπάρει την ευκαιρία να βρεθεί σε έναν ακόμη τελικό και να κατακτήσει το τρόπαιο για 5η φορά στην ιστορίας της. Τελευταία κατάκτηση το 2001 με αντίπαλό την Βαλένθια στα πέναλτι 5-4 με τον κανονικό αγώνα να λήγει 1-1.

 

Η εποχή του σλόγκαν «ο Αρσέν ξέρει» φαίνεται ότι κάπου εδώ τελειώνει. Πιθανότατα να είναι η τελευταία χρονιά στον πάγκο της Άρσεναλ. Η πετυχημένη πορεία του τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να φθίνει. Παρότι είναι δύσκολο να του προσάψει κάποιος έλλειψη προπονητικής λογικής , οι ομάδες που παρουσιάζει είναι συγκεκριμένων δυνατοτήτων και βεληνεκούς. Φτάνει στην φάση των 16 , αν η κλήρωση είναι βατή θα πάει και στους 8 , είναι όμως φανερό ότι δεν μπορεί να κοντράρει τις ομάδες που ανήκουν στην κορυφή του ευρωπαϊκού στερεώματος.

Στάση στον σταθμό του Μονάχου

Μετά το 1-3 του παιχνιδιού στο Λονδίνο , απ’ ότι φαίνεται το Μόναχο θα είναι η τελευταία στάση για την Άρσεναλ, στην φετινή της ευρωπαϊκή πορεία.

Ο Βενγκέρ θα ήθελε πολύ περισσότερα απ’ όσα έδωσε η ομάδα του στον αγωνιστικό χώρο. Είναι όμως γεγονός ότι δεν μπορούσε να κάνει κάτι καλύτερο. Η διαφορά ποιότητας των δύο ομάδων ήταν πασιφανής και δεν χωρά καμία αμφισβήτηση γι’ αυτό. Σε μία κακή γενικά χρονιά για την Άρσεναλ, η συνάντηση με την Μπάγερν έμοιαζε πολυτέλεια. Δυστυχώς στο επίπεδο αυτό δεν περνάνε απαρατήρητες οι ελλείψεις σε θέσεις- κλειδιά για μία ομάδα. Πόσο μάλλον, που με την αρνητική εμφάνιση της στο συγκεκριμένο παιχνίδι , έκανε την διαφορά χαοτική ανάμεσα τους. Ο προπονητής είχε ένα σχέδιο, που η εφαρμογή του απαιτούσε πολύ κίνηση , τρέξιμο χωρίς την μπάλα, μπλοκάρισμα στην ανάπτυξη του αντιπάλου με πολυπληθές κέντρο και εκμετάλλευση της ταχύτητας στην επίθεση.

Τίποτα απ’ όλα τα παραπάνω δεν λειτούργησε όπως θα έπρεπε. Μπορεί να είχε την κατοχή της μπάλας στατιστικά, δεν μπόρεσε να κάνει καμία σωστή επίθεση. Όσο και να έτρεξαν να καλύψουν χώρους , ποτέ δεν έφταναν πρώτοι στην μπάλα. Όσο και να ήθελαν να παίξουν γρήγορα , οι αντίπαλοι αποδείχθηκαν πιο γρήγοροι και προετοιμασμένοι. Ήταν σχεδόν αδύνατο να βάλουν την μπάλα μέσα στην περιοχή. Το σύστημα που επελέγη είχε ως τρυκ την παρουσία τεσσάρων παικτών στο κέντρο, τον Ποντόλσκι να καλύπτει την αριστερή πλευρά και ουσιαστικά δεξιά να υπάρχει μόνο ο Σανιά με βοήθειες από τον Καθόρλα ή τον Γουίλσερ. Ο Ράμσεϊ , που ήταν ο τέταρτος στο κέντρο, έτρεξε χωρίς να κάνει αυτό που απαιτούσε ο ρόλος του. Να κόψει την ανάπτυξη του παιχνιδιού της Μπάγερν.

• Σχηματισμός 4-4-1-1 όπως το περιγράψαμε παραπάνω.
• Άμυνα ζώνης με μεγάλα κενά ανάμεσα στους παίκτες που την απάρτιζαν.
• Αρτέτα και Καθόρλα ήταν οι δύο play makers , με τον πρώτο να έχει την ευθύνη της πρώτης πάσας. Η ασφυκτική πίεση των Γερμανών τους οδήγησε σε πολλά αβίαστα λάθη.
• Επιθετική λειτουργία δεν είδαμε καθ’ όλη την διάρκεια του παιχνιδιού. Κάποιες ατομικές προσπάθειες και τίποτα περισσότερο.
• Στο Β’ ημίχρονο ανέβηκε η γραμμή της άμυνας στο κέντρο για να πιέσουν περισσότερο λόγω του αποτελέσματος , με αποτέλεσμα να είναι ευάλωτοι στις αντεπιθέσεις. Έτσι μπήκε και το τρίτο τέρμα.

Η Άρσεναλ με απογοήτευσε με την συνολική της παρουσία. Δεν δικαιολόγησε ούτε το όνομά της, ούτε την ιστορία της. Έδειξε ότι δεν έχει προοδεύσει σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, οπότε και ο αποκλεισμός της είναι αναμενόμενος.

Ετοιμάζεται για τα δυσκολότερα

Η Μπάγερν του γερμανικού πρωταθλήματος , εμφανίστηκε στο Emirates με αναβαθμισμένη version μετά την διακοπή του Ιανουαρίου. Ολοκληρωτική υπεροχή, επιβολή ρυθμού, γρήγορο passing game, ακριβείς αυτοματισμοί. Δεν έδωσε περιθώριο για καμία υπόνοια αμφισβήτησης στον αγωνιστικό χώρο. Ο Χάϊκενς έχει φτιάξει ένα δυσκολοκατάβλητο σύνολο , που η άμυνα ξεκινάει από τον επιθετικό, πιέζει σε όλους τους χώρους ασφυκτικά, κερδίζει τις μονομαχίες και επιτίθεται με ορθολογικό τρόπο. Είτε σε αντεπίθεση , είτε σε οργανωμένη επίθεση. Η παρουσία του Μάντζουκιτς έχει κάνει την ομάδα πιο κινητική , λιγότερο προβλέψιμη και έχει δώσει την δυνατότητα στους Ριμπερί, Κρος και Μίλερ να εναλλάσσονται στις θέσεις πίσω από τον φορ και να δημιουργούν κενούς χώρους ή πλευρικές υπερφορτώσεις. Σε συνδυασμό με τις κινήσεις «κρυφού κυνηγού» των Σβαϊστάιγκερ και Μαρτίνεζ γίνεται αντιληπτό ότι όποια ομάδα βρεθεί απέναντί της θα έχει πολύ δύσκολο έργο να φέρει εις πέρας.

• Σχηματισμός 4-2-3-1.
• Άμυνα ζώνη προσαρμογής που στο μισό δικό της γήπεδο γινόταν 4-1-4-1.
• Πίεση στην πρώτη πάσα , έξω από την περιοχή του αντιπάλου.
• Παιχνίδι σε όλο το πλάτος του γηπέδου.
• Πλάγιοι αμυντικοί που έπαιζαν πάντα overlap.
• Ο Ριμπερί με τον Μίλερ έχουν το ελεύθερο να κινούνται σε όλο το πλάτος του γηπέδου αλλά και διαγώνια μέσα στην περιοχή. Αποτέλεσμα αυτών των κινήσεων ήταν η παρουσία τριών και τεσσάρων παικτών απέναντι από τον τερματοφύλακα της Άρσεναλ.
• Κάλυψη όλων των χώρων του γηπέδου και αμυντικά δημιουργούσαν παγίδα με τριπλό μαρκάρισμα στο παίκτη που είχε την μπάλα.
• Άρτια φυσική κατάσταση. Στο παιχνίδι έτρεξαν τα περισσότερα χιλιόμετρα στους φετινούς αγώνες τους στο Champions League, 121.115 μέτρα.

Η παρουσία της Μπάγερν ήταν αυτή που περίμεναν να δούνε οι φίλοι της. Ολοκληρωτική υπεροχή και καλό αποτέλεσμα. Στο Β’ ημίχρονο έριξε τον ρυθμό , χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έλεγχε το παιχνίδι. Πιθανόν να υπάρχουν κι άλλα σημεία που μπορεί να βελτιωθεί. Αυτό είναι έτσι κι αλλιώς απαιτούμενο αν θέλει να φτάσει ψηλά. Οι αντίπαλοι που θα προκύψουν στον επόμενο γύρο θα είναι πολύ πιο δύσκολοι και με περισσότερες λύσεις στα προβλήματα που έβαλε η Μπάγερν στην Άρσεναλ.

ΠΗΓΗ: Overlap.gr