Ίσως με ανορθόδοξο, ή να πω καλύτερα, αντισυμβατικό και σίγουρα διόλου ελκυστικό στυλ παιχνιδιού, αλλά το αποτέλεσμα μετρά. Και η Μίλαν μπορεί να έβαλε ένα πούλμαν και μια νταλίκα (διπλή ζώνη άμυνας) μπροστά στην εστία του Αμπιάτι, επιδιώκοντας πρώτα και πάνω από όλα, το μηδέν, ήξερε όμως να το κάνει με στυλ και τακτική και ουχί σαν ένα μπουλούκι. Ξέροντας ότι η αντίπαλος της, ελάχιστα αποφασίζει να απειλήσει με σουτ, επιχείρησε με βοήθειες και αλληλοκάλυψη, να σταματήσει τα 1-2 και τα τριγωνάκια, που φέρνουν παίκτη των μπλαουγκράνα απέναντι στον τερματοφύλακα. Βγάζοντας έτσι και εκτός παιχνιδιού τον Μέσι, απειλήθηκε ελάχιστα, πετυχαίνοντας τον στόχο: 2 μόλις τελικές στην εστία (6 συνολικά), απογοητευτικός απολογισμός για την Μπαρτσελόνα.

Τώρα το αν θα έβαζε γκολ, θα ήταν θέμα συγκυριών (όπως στο χέρι του Ζαπάτα, για να στρωθεί η μπάλλα στον Μπόατενγκ) ή στην αφελή αντιμετώπιση της αμυντικής γραμμής της Μπαρτσελόνα σε κάποια κόντρα επίθεση (όπως στο 2-0 του Μουντάρι). Συνέβησαν και τα δύο, και έτσι οι ροσονέρι έχτισαν ένα πολύ ισχυρό προβάδισμα, που μπορούν να υπερασπιστούν και στο κατηφορικό Καμπ Νόου, ακριβώς επειδή διαθέτουν την φανέλλα αλλά και την τακτική παιδεία για να αμυνθούν.

Δίχως προπονητή η Μπαρτσελόνα, δεν μπορεί να πηγαίνει πάντα με αυτόματο πιλότο. Είναι ματς, που θα στραβώσουν, που ο αντίπαλος δεν θα επιλέξει να παίξει ποδόσφαιρο αλλά κλεφτοπόλεμο, και εκεί θέλεις και την παρέμβαση από τον πάγκο. Αν βέβαια υπάρχει και εναλλακτικό σχέδιο, που στην περίπτωση μας δεν βλέπω (ελλείψει μάλιστα ενός διαφορετικού τύπου φορ). Η Μπαρτσελόνα έχει παγιδευτεί στην τελειότητα του παιχνιδιού της, καθώς θεωρεί, ότι είναι πάντα ικανό να την φέρει σε θέση ισχύος, με οποιονδήποτε αντίπαλο. Όσο όμως περνά ο καιρός, δίχως «εκπλήξεις», δίχως «καινοτομίες», δίχως «τρυκ», τότε και οι υπόλοιποι θα προσαρμόζονται στα δεδομένα και είναι νομοτελειακό γεγονός να βρουν κάποια στιγμή και το αντίδοτο.

ΥΓ1 Στην Πόλη έγινε ωραίο ματς, αλλά η Γαλατά θέλει καιρό ακόμη για να αποκτήσει ομοιογένεια και να μπορέσει να εκμεταλλευτεί Σνάιντερ και κυρίως τον Ντρογκμπά. Παρά το 1-1 πάντως με την πιο «σφιχτή» Σάλκε, η ρεβάνς στο τουρκοκρατούμενο Γκελζενκίρχεν, παραμένει ανοιχτή.

ΥΓ2 Βλέποντας το Αρσεναλ-Μπάγερν παρηγορήθηκα κάπως, γιατί τελικά υπάρχει μία ακόμη από το πάλαι ποτέ big four της Αγγλίας, που έχει τα ίδια χάλια με την Λίβερπουλ…

Πηγή: pamesports.gr

Champions League Ποδόσφαιρο SPORTS Ολυμπιακός