«Ντου στα Αποδυτήρια» για τον τελικό τσάμπιονς λιγκ, τον τέταρτο μεταξύ ομάδων από την ίδια χώρα.
Περιμένω να γίνει ωραίο παιχνίδι. Να παίξουν, δηλαδή, γρήγορα και οι δυο ομάδες, αφού έχουν δείξει ότι μπορούν να προσφέρουν και θέαμα. Και μακάρι να γίνει έτσι. Μπάγερν και Ντόρτμουντ να καταφέρουν να συναρπάσουν όλη την Ευρώπη και να χορτάσουμε ποδόσφαιρο.
Η κακή προϊστορία
Και θα είναι καλό για να σπάσει η κακή προϊστορία που έχει δημιουργηθεί με τελικούς που έχουν γίνει με φιναλίστ από ίδιες χώρες.
Με Ρεάλ – Βαλένθια
Η αρχή έγινε το 2000 με το Ρεάλ Μαδρίτης – Βαλένθια. Τρία γκολ έριξε η βασίλισσα κι έκανε περίπατο. Ένα παιχνίδι, δηλαδή, που ήταν μονόλογος και δεν είχε ενδιαφέρον έτσι όπως εξελίχθηκε. Ήταν για έναν ρόλο η παράσταση, μόνο για την Ρεάλ.
Ο ιταλικός
Τον ισπανικό τελικό ακολούθησε το 2003 ο ιταλικός. Μίλαν – Γιουβέντους 0-0. Κρίθηκε στα πέναλτι η κούπα, αλλά όταν ένας τελικός μένει στο μηδέν επί 120’, τότε μιλάμε για τον ορισμό της σούπας. Και κρύας, μάλιστα.
Κουραστικός και ο αγγλικός
Πάνω – κάτω το ίδιο ήταν και ο αγγλικός τελικός του 2008, με φιναλίστ Μάντσεστερ και Τσέλσι. Το παιχνίδι έληξε 1-1, μετά από 120’ πήγε στα πέναλτι, αλλά μέχρι τότε το θέαμα δεν ήταν υψηλού επιπέδου, αντάξιου για το τσάμπιονς λιγκ. Το παιχνίδι ήταν αρκετά κουραστικό για τον θεατή.
Με γκολ και συγκινήσεις
Το κακό τρίτωσε, λοιπόν. Ας ελπίσουμε ότι από τώρα κιόλας θα αλλάξει αυτή η ιστορία και ο γερμανικός τελικός θα είναι γεμάτος με θέαμα, ανατροπές, γκολ, συγκινήσεις. Έτσι ώστε να μην επιβεβαιωθούν κι όσοι εξ’ αρχής χαλάστηκαν κατά κάποιον τρόπο επειδή οι δυο φιναλίστ είναι εκπρόσωποι μιας χώρας.