Το πιο σωστό είναι να μιλήσουμε για το Βατικανό της UEFA. Είναι ό,τι λέμε. Δηλαδή;

Ο Μισέλ Πλατινί, αυτό το περίεργο παιδί, δεν ασχολείται με τη διαιτησία. Έτσι λέει ο ίδιος. Και το επαναλαμβάνει. Και το τονίζει. Είμαι πρόεδρος της ΟΥΕΦΑ, δεν ασχολούμαι με τη διαιτησία. Δεν έχω λόγο να μπω σε τέτοιο παιχνίδι. Λέει αλήθεια;

Κατ΄ αρχήν να σου πω ότι ο Πλατινί είναι ισχυρός. Έχει την εξουσία του μαγαζιού. Δεν είναι μαϊμού προέδρος, δεν είναι μπροστινός. Και υποστηρίζει ότι δεν μπερδεύομαι με τους σφυρικτράκηδες. Στην ΟΥΕΦΑ ανήκει η ευρωπαϊκή διαιτησία, αλλά λειτουργεί ανεξάρτητα. Αυτόνομα. Λέει αλήθεια ο Μιχαλάκης;

Δεν ξέρεις. Λες μόνον ό,τι ξέρεις. Και ό,τι στέκεται απ΄ όσα αντιλαμβάνεσαι. Κυκλώματα υπάρχουν. Ακόμα κι ένας διαιτητής Γερμανός π.χ. με Ιταλό να κάνουν δικό τους παιχνίδι και να δίνουν "σήματα" ο ένας στον άλλον, όπως και να βάλουν στο κόλπο τους έναν τρίτο από το Βέλγιο. Και να δουλεύουν μέχρι 10%, να μην ευνοούν την ενδιαφερόμενη ομάδα περισσότερο από 60%. Αντί φίφτυ-φίφτυ, στο 60-40%.

Το ερώτημα είναι αν παίζει σαν Παράγκα το "Βατικανό" της ΟΥΕΦΑ. Το ιερατείο της διαιτησίας που πραγματικά εν λευκώ διαχειρίζεται το έργο στα κύπελλα Ευρώπης και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, σε επίπεδο εθνικών ομάδων. Μία είναι η κουβέντα. Το συμφέρον.

Έχει η ΟΥΕΦΑ συμφέρον να σπρώξει π.χ. την Ρουμπίν Καζάν; Ουεφατζήδικο συμφέρον, όχι προσωπικό του Πλατινί ή, κάποιου παραγκάρχη της διαιτησίας. Μαγαζί είναι η ΟΥΕΦΑ. Επιχείρηση είναι. Γιατί, λοιπόν, να μην κάνει χρήση του "εργαλείου" που λέγεται "Διαιτησία" όταν, με το σωστό τρόπο, το διακριτικό, διευκολύνει σε κάποιο βαθμό μια ομάδα με δυναμική εμπορικότητας; Και ενεργοποιεί μια τοπική εθνική αγορά.

ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΑ γίνονται τα πράγματα για τον Ολυμπιακό στο Champions League, γράφει ο apodytiriakias.gr