Από Ντιέγο σε Ντιέγκο...

Είναι ο παίκτης που ήρθε από τον πάγκο, αντικατέστησε στο 30ο λεπτό του αγώνα με τη Μπαρτσελόνα, τον συνονόματό του σέντερ φορ που έπαιζε έτσι κι αλλιώς τραυματίας και πέτυχε ένα μυθικό γκολ μέσα στον «ναό» της Καταλωνίας στον προημιτελικό με την Μπαρτσελόνα. Το 1-1 στον πρώτο προημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ με τη Μπαρτσελόνα έχει φαρδιά πλατιά τη δική του υπογραφή!

Ήταν ένα γκολ που θύμιζε… Μαραντόνα, αν κι ο χαρακτηρισμός μπορεί να αποτελεί και… προσβολή αφού ο Ντιέγο είναι Βραζιλιάνος και μάλιστα πήρε τα ποδοσφαιρικά νάματα στην ομάδα που έβγαλε το αντίπαλο δέος του «Αργεντίνου θεού», τη Σάντος . Από τη Νάπολι , τη πόλη που λάτρεψε ο Μαραντόνα ήταν η προγιαγιά του. Μύλος!

Στα 29 του χρόνια (στις 28 Φεβρουαρίου έχει γενέθλια) έδωσε ραντεβού με την ιστορία. Και βοήθησε αποτελεσματικά την ομάδα που αγάπησε και τον αγάπησε. Την ομάδα που του έσωσε τη καριέρα.

Γιατί η ίδια η καριέρα του «άλλου Ντιέγο» της Ατλέτικο είναι ένα θρίλερ. Ίσως σε αυτό … φταίει το Ιταλικό αίμα. Η προγιαγιά του ήταν από τη Νάπολι και ο προπαπούς του που πήγε στη Βραζιλία από τη Φεράρα. Αυτός είναι και ο λόγος που έχει πλέον ιταλικό διαβατήριο. Πολλές φορές κινδύνευσε να καταστραφεί ποδοσφαιρικά και πάντα βρισκόταν η (Αγία) Ατλέτικο να τη σώσει:

• Ο Ντιέγο πέρασε τον Ατλαντικό τη χρονιά που η Ελλάδα κέρδιζε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Πήγε μάλιστα, μαζί με τον Γιούρκα Σεϊταρίδη στην πρωταθλήτρια Ευρώπης Πόρτο. Τον πήραν για να καλύψουν το κενό του Ντέκο που πήγε στην Μπαρτσελόνα. Μετά από μια καλή πρώτη χρονιά με 30 συμμετοχές στο πρωτάθλημα και τρία γκολ ήρθαν τα δύσκολα. Διαπιστώθηκε ασυμφωνία χαρακτήρων κι η μεταγραφή ήταν μια κάποια λύση.

• Το 2006 η Βέρντερ Βρέμης πλήρωσε έξι εκ. ευρώ για να τον αποκτήσει. Το ξεκίνημα ήταν ιδανικό. Τον Αύγουστο βγήκε «παίκτης του μήνα» στη «μπουντεσλίγκα» και μαζί με τον Τόρστεν Φρίνκς αποτέλεσε τους δύο…κινητήρες στη μεσαία γραμμή των «πράσινων». Οι εξαιρετικές εμφανίσεις είχαν συνέχεια. Ο τίτλος του καλύτερου παίκτη του α’ γύρου στο πρωτάθλημα ήταν ο επόμενος προσωπικός τίτλος. Στο τέλος της σεζόν το «Κίκερ» τον βράβευσε ως παίκτη του πρωταθλήματος. Έγινε απαραίτητος στην ομάδα και οι καλές εμφανίσεις συνεχίστηκαν και τα επόμενα χρόνια. Ήταν πια ένας σταρ.

• Αυτός ήταν και ο λόγος που η Γιουβέντους πλήρωσε το 2009 24,5 εκ. ευρώ για να τον αποκτήσει. Ξεκίνησε καλά, αλλά οι σχέσεις του με τον προπονητή Τσίρο Φεράρα πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο. Ζήτησε να γυρίσει στην αγαπημένη του Βέρντερ, αλλά χρήματα για την μεταγραφή του δεν υπήρχαν.

• Τελικά επέστρεψε στη Γερμανία, αλλά στη Βόλφσμπουργκ που πλήρωσε ελάχιστα για να τον αποκτήσει ξεσηκώνοντας θύελλα διαμαρτυριών στο Τορίνο για τα χρήματα που πετάχτηκαν τσάμπα. Εκεί ο… κακός της ιστορίας ήταν ο Στίβ Μακλάρεν με τον οποίο γρήγορα ήρθε σε κόντρα. Χρηματικές ποινές, υποβιβασμός στη β’ ομάδα ήταν μερικά από τα επεισόδια στο σήριαλ των τεταμένων σχέσεων. Στις 14 Μαίου η ομάδα έπαιζε τη παραμονή της στη Μπουντεσλίγκα. Όταν έμαθε ο Ντιέγο ότι δεν θα ξεκινήσει τον αγώνα έφυγε από το ξενοδοχείο. Πρόστιμο μαμούθ 500.000 ευρώ συνόδευσε την απόφασή του αυτή και οριστική ρήξη των σχέσεών του.

• Τον Σεπτέμβριο του 2011, την τελευταία μέρα των μεταγραφών εμφανίστηκε η Ατλέτικο Μαδρίτης. Πέρασε μια μυθική χρονιά στη Μαδρίτη με 30 συμμετοχές και τρία γκολ με κερασάκι στη τούρτα την κατάκτηση του Γιουρόπα Λιγκ στο τέλος της σεζόν.

• Η Βόλφσμπουργκ τον πήρε πίσω. Ο Φέλιξ Μάγκατ δεν έχανε ευκαιρία να του δείξει ότι τον αντιπαθούσε. Τα αισθήματα ήταν αμοιβαία. Ευτυχώς για τον ήρωά μας που ο Μάγκατ απολύθηκε και κατάφερε να δείξει την αξία του. Τα σύννεφα εμφανίστηκαν και πάλι όμως αφού ήρθε νέα κόντρα, αυτή τη φορά με τον αθλητικό διευθυντή Κλάους Άλοφς.

• Πάλι την τελευταία μέρα των μεταγραφών, του Ιανουαρίου πια του 2014 εμφανίστηκε η Ατλέτικο. Δέλεαρ ήταν η συμμετοχή της στο Τσάμπιονς Λιγκ και η απουσία φυσικά του Άλοφς και γενικά ανθρώπων που δεν τον πήγαιναν. Στις 2 Φεβρουαρίου επέστρεψε δυναμικά στη «πριμέρα» σημειώνοντας το τέταρτο και τελευταίο γκολ στο 4-0 επί της Ρεάλ Σοσιεδάδ. Όλα όμως αυτά περνούν σε δεύτερη μοίρα μετά τη παρουσία του στο «Καμπ Νου» και το γκολ – όνειρο που πέτυχε.

Πηγή: pamesports.gr