«Χθες ο Μουρίνιο είχε τα χάλια του τα μαύρα»

Απλά, χθες ο Μουρίνιο είχε τα χάλια του τα μαύρα. Μτεφορμέ. Πολύ ντεφορμέ. Δεν θύμιζε πουθενά τον γνωστό κόουτς, που το πρώτο του μέλημα σε τέτοιου είδους ματς είναι να μη χάσει. Να φυλάξει, δηλαδή, όσο δυνατό περισσότερο τον κώλο του, να πάρει το αποτέλεσμα που θέλει και να ξηγηθεί αλμυρό φυστίκι στη ρεβάνς, που θα γίνει μέσα στο σπίτι του.

Τόσο οι επιλογές του στην αρχική ενδεκάδα, όσο και η αγωνιστική ταχτική που ακολούθησε, ειδικά στο τελευταίο 10λεπτο, ήταν του δημοτικού και του νηπιαγωγείου. Είναι ανήκουστο να τρώει γκολ ο Μουρίνιο στο 94ο λεπτό, δηλαδή στα χασομέρια του αγώνα. Συνήθως σε αυτό το χρονικό διάστημα ο Πορτογάλος ορθώνει φρούριο άλαμο, για να μη μπει μέσα ο εχθρός. Χθες, όμως, οι κερκόπορτες ήταν ανοιχτές.

Πέρα ομως από τις ευθύνες του Μουρίνιο έγινε φανερό ακόμα μια φορά ότι το υλικό που έχει η Τσέλσι δεν είναι για να επαναλάβει αυτό που κατόρθωσε πριν από δύο χρόνια. Τότε είχε ηγέτη, τον Ντρογκμπά, που σχεδόν μόνος του σήκωσε την κατσαρόλα. Τώρα ποιον έχει; Τον Τόρες;

Οσο για την Παρί, σύμφωνοι, έχει μια καλή ομάδα, αλλά και πολύ ύπουλη. Σε νανουρίζει με τον κοιμισιάρικο τρόπο που παίζει και μόλις γλαρώσεις, σου ρίχνει την μαχαιριά πισώπλατα, χωρίς να το καταλάβεις. Δεν φθάνει στο γκολ με περίτεχνους συνδυασμούς και αυτοματισμούς αλλά με προσωπικές ενέργειες κάποιων καλών παικτών που διαθέτει. Του Καβάνι, του Ιμπραϊμοβιτς, του Λαβέτσι, του Παστόρε ή, του Λούκας. Γενικά, δεν είναι ομάδα για χόρταση αλλά πολύ επικύνδυνη για να σε αφήσει στην απ’έξω.

Πηγή: real.gr