Στα πρώτα 70 λεπτά ο Παναθηναϊκός ενδιαφερόταν περισσότερο να διασφαλίσει το «μηδέν» στην άμυνα, να διαχειριστεί χωρίς ρίσκα το ανασταλτικό κομμάτι απέναντι στη Σταντάρ Λιέγης, να ξεκινήσει την ευρωπαϊκή του περιπέτεια χωρίς δυσάρεστες εκπλήξεις, να «κλειδώσει» ως φιλοξενούμενος την παρουσία του στο «Μορίς Ντουφράζν»!

Κι ας μην ευτυχούσε να λειτουργεί αποτελεσματικά η μεσαία του γραμμή (πλην Ζέκα που ?όπως και στα φιλικά- ήταν παντού), κι ας μην κρατούσε και κυκλοφορούσε την μπάλα κι ας μην ανταποκρίνονταν όπως θα έπρεπε οι Ατζαγκούν και Πέτριτς

Ωστόσο, στα επόμενα 20 και τελευταία λεπτά του αγώνα (ευκαιρίας δοθείσης από την αναγκαστική αλλαγή του Μέντες) οι «πράσινοι» απέδειξαν ότι μπορούσαν να «χτυπήσουν» ακόμα πιο απειλητικά, ότι μπορούσαν να φύγουν από το Βέλγιο και με τη νίκη αντί της ισοπαλίας αν παρατάσσονταν ελάχιστα πιο τολμηρά

Ως θεωρητική προσέγγιση και ως πρακτική εφαρμογή, πάντως, το «συντηρητικό πλάνο» του Αναστασίου («κάλλιο γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε») δεν το λες και λάθος, δεδομένων των συνθηκών στο «τριφύλλι» αυτήν την εποχή

Κι ας διαφάνηκε -όταν ο Ισπανός Κάρλος Γκόμες σφύριξε τη λήξη του ματς- ότι σαφώς έπαιρνε το «τριφύλλι» να είναι πιο τολμηρό, πιο επιθετικό νωρίτερα. Οτι απέναντι στον συγκεκριμένο αντίπαλο, το 4-3-3 με Κλωναρίδη και Καρέλλη υπασπιστές του Μπεργκ «τρόμαζε» τους Βέλγους παραπάνω από το 4-4-2 με ρόμβο

Οπως και να `χει, η «λευκή ισοπαλία», με τον επαναληπτικό στη Λεωφόρο, κρατάει τον Παναθηναϊκό γερά μέσα στη «χρυσή» πρόκριση για τα πλέι οφ του Τσάμπιονς Λιγκ και την επιστροφή του σε ομίλους το φθινόπωρο (στη χειρότερη του Γιουρόπα). Οι έξι ημέρες που μεσολαβούν μέχρι τη ρεβάνς της προσεχούς Τρίτης δεν προσφέρονται για να «μεταμορφωθούν» οι Βέλγοι, οι οποίοι δεν μπορούν να λύσουν τα προβλήματά τους όταν πρεσάρονται ψηλά

Επιπλέον οι «πράσινοι» (τεχνικό τιμ και παίκτες) θα είναι λιγότερο «ψαρωμένοι» απ' ό,τι χτες βράδυ και περισσότερο ψυλλιασμένοι («διαβασμένοι»). Φρονώ και πιο γρήγοροι στη μεταφορά της μπάλας

Ανασταλτικά (και με τον Κοτσόλη όντως σε εξαιρετική κατάσταση) δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν από τους Βέλγους. Συνεπώς, το «κλειδί» είναι οι συμπεριφορές στον ενδιάμεσο χώρο έως τη μεγάλη περιοχή της Σταντάρ. Τυχόν παρουσία του Αμπεΐντ (ξέρω ότι δεν υπάρχει περίπτωση, αλλά το αναφέρω διότι αυτός -τα χαρακτηριστικά του- έλειπε στη Λιέγη) δεν θα έθετε κανένα ζήτημα για το αν ο Παναθηναϊκός θα προκριθεί απέναντι στον συγκεκριμένο αντίπαλο. Και τώρα, όμως, θα έρθει η πρόκριση (απλώς, δυσχερέστερα)

Πηγή: Goal