Πρώτη μου φορά χθες βράδυ ζήτησα... ρουσφέτι από συνάδελφό μου. Μόλις τελείωσε το παιχνίδι του «Μορίς Ντουφράζν» επικοινώνησα με τον Κώστα Γουλή και του ζήτησα να μην αναφερθεί καθόλου στην περιγραφή του αγώνα στο σωτήριο τάκλιν του Κουτρουμπή στο πρώτο λεπτό των καθυστερήσεων.
Δεν ξέρω αν είμαι επηρεασμένος ακόμη από την... οξεία μουντιαλίτιδα που μας είχε χτυπήσει μέχρι τα μέσα Ιουλίου, αλλά η συγκεκριμένη φάση που θύμισε το... μυθικό τάκλιν του Ματσεράνο στον Ρόμπεν στον ημιτελικό Αργεντινής - Ολλανδίας.
Θα με ρωτήσετε γιατί στέκεσαι τόσο πολύ σ' αυτό το στιγμιότυπο; Η απάντηση είναι απλή. Στην Ευρώπη μια ενέργεια αρκεί για να καθορίσει τη μοίρα ενός αγώνα.
Το χθεσινό παιχνίδι πρέπει να αποτελέσει φροντιστήριο για τους παίκτες του Γιάννη Αναστασίου. Οχι επειδή πραγματοποίησαν ένα τεράστιο βήμα για την πρόκρισή τους στα πλέι οφ του Τσάμπιονς Λιγκ (και την εξασφάλιση θέσης στους ομίλους μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης) αλλά επειδή έχασαν μια τεράστια ευκαιρία να την εξασφαλίσουν από χθες το βράδυ. Κι αν Κουτρουμπής δεν είχε... ντυθεί Ματσεράνο, οι «πράσινοι» θα είχαν πληρώσει ακριβά την αστοχία τους.
Ο Παναθηναϊκός αδικεί τον εαυτό του με το τελικό 0-0. Αδικεί τα τρεξίματα των παικτών του, ιδιαίτερα στο δεύτερο ημίχρονο, το εξαιρετικό στρατηγικό πλάνο του προπονητή του, την προσωπικότητα που έβγαλαν πολλοί άπειροι ποδοσφαιριστές του σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Οι «πράσινοι» έχουν μεγάλο πλεονέκτημα απέναντι σε αυτήν τη Σταντάρ, αλλά χθες βράδυ έχω την αίσθηση ότι «κλώτσησαν» μια τεράστια ευκαιρία να... ρίξουν αλάτι στις ανοιχτές πληγές των Βέλγων και να τους πετάξουν στο καναβάτσο, προτού χτυπήσει το καμπανάκι του δεύτερου γύρου. Και στην Ευρώπη, επαναλαμβάνω, καλό είναι να μη δίνεις τη δυνατότητα στον αντίπαλό σου να σηκώνεται ξανά από το ρινγκ!
Πηγή: Goal