Να κληρωθείς σε έναν πιο ισορροπημένο όμιλο με την ελπίδα να μοιραστούν οι βαθμοί και να χαμηλώσει ο πήχης της πρόκρισης στη φάση των «16»;
«Αιώνια» ερωτήματα που συνοδεύουν κάθε χρόνο τέτοια μέρα τους εκπροσώπους όχι μόνο των ελληνικών ομάδων, αλλά πολλών ακόμη ευρωπαϊκών συλλόγων «μεσαίας ταχύτητας», που περιμένουν να ζήσουν το δικό τους όνειρο στο πάρτι του Τσάμπιονς Λιγκ.
Τι... χατίρια θέλει, λοιπόν, ο Ολυμπιακός από την κληρωτίδα της ΟΥΕΦΑ; Ας τα πάρουμε ένα προς ένα:
Πρώτον, αν η θεά τύχη του φέρει κάποιο μεγαθήριο από το πρώτο γκρουπ δυναμικότητας (Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, Μπάγερν, Τσέλσι, Ατλέτικο Μαδρίτης, Αρσεναλ), να το στείλει στο Φάληρο την τελευταία αγωνιστική. Η ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ διδάσκει ότι εννιά στις δέκα φορές τα θηρία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου «καθαρίζουν» την πρώτη θέση των ομίλων τους μέχρι την πέμπτη αγωνιστική και στο τελευταίο τους παιχνίδι εμφανίζονται αδιάφορα στο γήπεδο. Η ομάδα λοιπόν που τα αντιμετωπίζει στο έκτο ματς στην έδρα της αποκτά ένα άτυπο πλεονέκτημα έναντι των άλλων δύο συνδιεκδικητών της δεύτερης θέσης. Εννοείται ότι οι δύο πορτογαλικές (Μπενφίκα, Πόρτο) είναι οι πιο επιθυμητές για τους «ερυθρόλευκους» όχι μόνο για προφανείς αγωνιστικούς λόγους, αλλά και για... γούρι!
Δεύτερον, όπως συμβαίνει πάντα στις κληρώσεις του Τσάμπιονς Λιγκ, η ομάδα που προκύπτει από το τέταρτο γκρουπ δυναμικότητας καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τη δυσκολία του ομίλου. Το ίδιο ισχύει απόψε και για τον Ολυμπιακό. Ρόμα και Μονακό δεν αποτελούν ανίκητους αντιπάλους, αλλά ασφαλώς δεν έχουν καμία σχέση με τη Μάλμε, τη Λουντογκόρετς, την Αντερλεχτ ή την ΜΠΑΤΕ Μπορίσοφ. Οχι, τον ΑΠΟΕΛ δεν τον συμπεριλαμβάνω στους επιθυμητούς αντιπάλους για τους Πειραιώτες. Είναι πολύ «ιδιαίτερες» οι μονομαχίες ελληνικών και κυπριακών ομάδων στα κύπελλα Ευρώπης και πιστεύω ότι για τον Μίτσελ και τους παίκτες του υπάρχουν τέσσερις πολύ καλύτερες επιλογές.
Τρίτον και κυριότερο: Ο μίνιμουμ ευρωπαϊκός στόχος του Ολυμπιακού για τη νέα σεζόν δεν μπορεί να είναι άλλος από την παρουσία του τουλάχιστον στους «16» του Europa League. Επαναλαμβάνω, ο μίνιμουμ στόχος. Πρωταρχικό ζητούμενο της σημερινής κλήρωσης λοιπόν είναι να δημιουργήσει ευνοϊκές προϋποθέσεις αρχικά για την κατάκτηση της τρίτης θέσης του ομίλου. Σκεφτείτε για παράδειγμα έναν όμιλο με Ρεάλ, Γιουβέντους και Μονακό. Δεν θα είναι καταδικασμένος τέταρτος ο Ολυμπιακός, αλλά δεδομένα δεν θα αποτελεί και έκπληξη πιθανή κατάληψη της τέταρτης θέσης του ομίλου. Τέτοια γκρουπ θέλουν να αποφύγουν οι «ερυθρόλευκοι»: Με τρία θηρία...
Συνήθως τα συναισθήματα με τα οποία επιστρέφουν οι εκπρόσωποι των πρωταθλητών από το Μονακό είναι ανάμικτα. Ούτε καταδικαστικές κληρώσεις έχουν υπάρξει ούτε ιδιαίτερα βατές (με εξαίρεση το γκρουπ του 2009/10 με αντιπάλους Αρσεναλ, Σταντάρ Λιέγης, Αλκμααρ).
Αναφέρομαι βέβαια στον Ευρωπαίο Ολυμπιακό που «γεννήθηκε» μετά τη σεζόν 2007/08, όταν και ξορκίστηκε η... κατάρα του διπλού, σε Βρέμη και Λάτσιο. Γιατί μέχρι τότε οι πρωταθλητές ήταν μια κομπλεξική ομάδα που φοβόταν και τη σκιά της όποτε επισκεπτόταν κάποια άλλη ευρωπαϊκή πόλη. Ευρωπαϊκή ταυτότητα απέκτησαν μετά το 2007 και δεν είναι τυχαίο ότι από τότε μετρούν σε πέντε συμμετοχές σε ομίλους τρεις προκρίσεις στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ, δύο τρίτες θέσεις και καμία τέταρτη. Αυτό κάτι λέει για το σύγχρονο ευρωπαϊκό προφίλ τους...
Πηγή: sentragoal.gr