Να κάνει αυτό που γινόταν παλιά με τον Χολέμπας

Είδα το Γιουβέντους-Ρόμα, σκληρό καρύδι η Γιουβέντους, νίκησε μία Ρόμα που είναι πολύ καλή ομάδα. Η επιτυχία του Αλέγκρι είναι ότι δεν άλλαξε την τακτική του Κόντε, δεν την πείραξε, κράτησε το 3-5-2 καθαρά.

Πολύ δύσκολη θα είναι για τον Ολυμπιακό η Γιουβέντους, πολύ σκληροτράχυλη ομάδα. Ο Τέβες είναι σε φοβερή κατάσταση και βγαίνουν τρεις να πατάνε περιοχή, όχι όπως ο Ολυμπιακός που πατάει περιοχή μόνο ο Μήτρογλου -δραματική κατάσταση, ποτέ δεν θυμάμαι τον Ολυμπιακό να πατάει περιοχή μόνο με έναν παίκτη.

Με καλά μπακ η Γιουβέντους που βγαίνουν πάνω, ο Ασαμόα και ο Ελβετός, ο Πίρλο κατευθύνει όλη την ομάδα, ο Πογκμπά πολύ καλός, της έλειπε και ο Βιντάλ. Και ο Μοράτα πολύ καλός, έκανε δύσκολη τη ζωή του Μανωλά, εκνευρίστηκε ο Έλληνας μετά από ένα σκληρό μαρκάρισμα του Μοράτα, τον έσπρωξε, αποβλήθηκαν και οι δύο. Τέλειος ο διαιτητής, ήταν σωστές και οι αποβολές και τα πολλά πέναλτι που έδωσε.

Σε χτυπάει στην κόντρα με φαρμάκι η Γιουβέντους, είναι γρήγοροι και πολύ αθλητικοί, δεν μπορεί ο Ολυμπιακός να πει "θα σε παίξω με ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας", θα είναι αυτοκτονία. Εδώ πήγε να κάνει αυτό το πράγμα με την ανούσια κατοχή στο Περιστέρι και έχασε, πήγε να το κάνει και στο Μάλμε και πάλι έχασε. Αμάν πια με το ποδόσφαιρο κατοχής του Μίτσελ το οποίο είναι ανεύθυνο όταν έχεις τέτοια σέντερ μπακ!

Δεν μπορείς κύριε Μίτσελ έχοντας αυτά τα αργά σέντερ μπακ να αφήνεις τους πλάγιους μπακ να ξαμολιούνται, πού φεύγουν και πάνε; Όλη η ομάδα πρέπει να παίξει καλύτερη άμυνα, και κυρίως τα χαφ. Κοίτα τι άμυνα παίζει η Τσέλσι του μεγαλύτερου προπονητή στον πλανήτη, του Μουρίνιο. Άσε τις κατοχές, πεθάνανε αυτά. Αν είχες πάρει την ισοπαλία στο Μάλμε, τώρα θα ήταν πρώτος ο Ολυμπιακός στον όμιλο.

Πρέπει να παίξει ο Σαλίνο δεξί μπακ και ίσως είναι μια καλή ιδέα να βάλει τον Ομάρ μπροστά του για να δέσει πιο πολύ, να έχει πιο πολλές βοήθειες. Είναι πολύ γρήγορος ο Ομάρ αλλά μπάζει πίσω. Να γίνει αυτό που γινόταν παλαιότερα με τον Χολέμπας μπροστά από τον αριστερό μπακ.

Αν δεν προσέξει η άμυνα, θα σε διαλύσει ο Τέβες. Μπορείς να παίξεις και την κάθετη πάσα διότι δεν είναι πολύ γρήγοροι οι στόπερ της Γιουβέντους πίσω. Αλλά πρέπει να βάλεις κρυφό να βγαίνει από τον άξονα ίσως τον Αφελάι, κάποιον γρήγορο.

Πάμε στην Αγγλία τώρα. Ο Μουρίνιο, ο καλύτερος προπονητής στον κόσμο, έδωσε πάλι ρεσιτάλ. Όχι γιατί πλακώθηκε με τον Βενγκέρ, με αυτά ασχολούνται άλλοι, εγώ ασχολούμαι με το ποδόσφαιρο. Τους έχει ξεκωλιάσει η Τσέλσι! Έφυγε πολλούς βαθμούς μπροστά. Το είχα πει από την αρχή πέρσι ότι δεν θα το έπαιρνε το πρωτάθλημα διότι της έλειπε σεντερφοράρα, όμως το είπα φέτος από την αρχή ότι βρήκε τη λύση στο πρόβλημά της με τον Ντιέγκο Κόστα. Τους έχει διαλύσει.

Θαύμασα την τακτική του προπονητή σε αυτό το ματς. Μια ζωή τα ίδια και τα ίδια ο Βενγκέρ, πάσα-πάσα-πάσα-πάσα, ενώ ο Μουρίνιο δένει την ομάδα του, δίνει τη σημασία που πρέπει στην άμυνα, παίζει όλη η Τσέλσι άμυνα του θανάτου. Έβαλε δύο αμυντικά χαφ, τον Μάτιτς και τον Φάμπρεγκας κύριοι! Ποιον, τον Φάμπρεγκας. Πίσω από τον Κόστα έβαλε τον Όσκαρ, έξω αριστερά τον Αζάρ που ήταν καταπληκτικός και δεξιά τον Σίρλε.

Αλλάζανε θέσεις, σαν φισέκια έρχονταν πίσω και μπρος, δίνανε βοήθειες, τέτοιο τρέξιμο που έκανε ο Φάμπρεγκας δεν τον έχω ξαναδεί έτσι. Πώς τρέχανε όλοι κι έδιναν βοήθειες αμυντικά, όχι μόνο τα δύο αμυντικά χαφ, αλλά και η τριάδα στη γραμμή πίσω από τον Κόστα, μόνο αυτός έμενε πιο μπροστά, είχε 9 παίκτες να κυνηγάνε με λύσσα την μπάλα. Πού να περάσει ο Βενγκέρ από εκεί, έλα μωρέ με τον Οζίλ, τα έχω πει τόσες φορές στο παρελθόν γι΄ αυτόν. Ο δε Γουέλμπεκ ούτε που ακούμπησε την μπάλα!

Έκανε και ωραίες αλλαγές, βγάζει τον Σίρλε από δεξιά, περνάει μέσα στο παιχνίδι τον Μίκελ και με εσωτερική αλλαγή φέρνει δεξιά τον Όσκαρ, και πιο μετά βγάζει τον Όσκαρ και βάζει τον γρήγορο Γουίλιαν. 2-0 κύριοι και άντε γεια Βενγκέρ με την ανούσια κατοχή της μπάλας.