Μεγαλώνει, αλλά πληρώνει λάθη...

Το βλέπουν ακόμα και έφηβοι του γυμνασίου ότι ο Ολυμπιακός μεγαλώνει. Στην Ευρώπη είναι υπολογίσιμος όχι επειδή πήρε τον Αφελάι και τον Αμπιντάλ ή τον Ρομπέρτο, αλλά επειδή όλοι αυτοί με τον Μίτσελ έχουν δώσει ευρωπαϊκό αέρα και υπόσταση ομάδας που στέκεται πλέον στα ίσια παντού.

Και μέσα στην έδρα της πρωτοπόρου Ιταλίας, Γιουβέντους. Της Κυρίας του Τέβες, του Πογκμπά, του Βιδάλ, του μεγαλύτερου σύγχρονου γκολκίπερ Τζίτζι Μπουφόν. Δεν χωρά, πλέον, καμία αμφιβολία ούτε θα μπορούσε κανείς να πει το παραμικρό, ακόμη κι αν ο «άγιος» Ρομπέρτο δεχόταν το τέταρτο γκολ από τη βούλα του πέναλτι.

Οι Πειραιώτες πάλεψαν μάγκικα. Με θράσος, με τακτική, με σχέδιο, με (την απαραίτητη) τύχη, με τη συγκρατημένη επιθετικότητα του Μίτσελ που έφτασε στο σημείο να τα παίξει όλα για όλα. Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, είναι πια ένας Κύριος με τα όλα του και ένα «παλικάρι» με κότσια, που λίγο ήθελε να κάνει την Ευρώπη να παραμιλάει. Ετσι είναι, όμως, η μπάλα.

Παρόλα αυτά, η βαθμολογία τον δείχνει δεύτερο και τη Γιούβε τρίτη. Μήπως θυμάστε τι ειπώθηκε από όλους στα τέλη Αυγούστου, λίγα λεπτά μετά την κλήρωση; Θα παλέψει για την τρίτη θέση ο Ολυμπιακός. Να όμως που ο πρωταθλητής παλεύει για τη δεύτερη θέση, για να πετάξει έξω από τους 16 μια ομάδα με δύο βαριές κούπες όπως το Τσου-Λου, στο παλμαρέ της.

Και το κάνει αυτό με τα προβλήματα που έχει. Ναι, ο Ολυμπιακός έχει προβλήματα. Που ξεκινούν από την άμυνα και φτάνουν έως την επίθεση. Ok, το δίδυμο τα πήγε καλά στο Juve Stadium. Εβαλε γκολ ο Μποτία και ο Αμνιντάλ έκανε το πιο κατασταλαγμένο παιχνίδι του με τα ερυθρόλευκα. Παρόλα αυτά, δεν βλέπεις νεύρο. Φοβάσαι κάθε φορά που η μπάλα πάει στα καρέ του Ρομπέρτο και οι εξαιρετικές επεμβάσεις (και εμφανίσεις γενικότερα) του Ισπανού, αποδεικνύουν το παραπάνω. Υπάρχει, βεβαίως, το ελαφρυντικό του μεγάλου αντιπάλου.

Δεύτερο μεγάλο πρόβλημα αποδεικνύεται ο κουρασμένος Τσόρι. Ο Αργεντίνος παικταράς παίζει ένα ματς και κάθεται τρία. Δεν έπαιξε στην Τρίπολη για να καθοδηγήσει τον Ολυμπιακό στο Τορίνο. Δεν το έκανε ποτέ. Ούτε κράτησε μπάλα, ούτε άπλωσε τον Ολυμπιακό στις άκρες του γηπέδου, ούτε πέταξε μπαλιές-μαχαιριές στην καρδιά της ιταλικής άμυνας, όπου κινούνταν ο Μήτρογλου.

Ο ακίνδυνος εφέτος Μήτρογλου. Ο πιστολέρο δεν μπορεί να γεμίσει τα πιστόλια του με... την καμία. Πολύ περισσότερο να τα αδειάσει στον αντίπαλο. Στα μεγάλα ματς δεν έχει βοηθήσει τους συμπαίκτες του και τον προπονητή του που μη έχοντας άλλη λύση, όπως φαίνεται, τον εμπιστεύεται. Ας αναλογιστούμε, λοιπόν, πως ο Ολυμπιακός κοίταξε στα μάτια τη Γιουβέντους παίζοντας ουσιαστικά με 9 παίκτες. Και δεν είναι η πρώτη φορά που Τσόρι-Μήτρος δεν «βγάζουν τα λεφτά τους». Το να μην υπάρχουν αντικαταστάτες τους, είναι πρόβλημα και φαίνεται ακόμα και στη Σούπερ Λίγκα.

Από την άλλη πλευρά, το να γυρίζει έστω και για λίγο το ματς ο Ολυμπιακός μέσα στη Γιούβε, είναι απόδειξη ότι μόνο τα καλύτερα μπορεί να περιμένει. Έπεσε παλικαρίσια...

ΥΓ. Πώς να νιώθει ο Αλέγκρι που κέρδισε με χίλια ζόρια τον Μίτσελ και τι μέλλον περιμένει τον Ισπανό που παραλίγο να γκρεμίσει το γιουβεντίνικο palazzo;

Πηγή: gazzetta.gr