Υπάρχει το αρνητικό. Το ότι ο Ολυμπιακός έπαθε μπλακ άουτ μέσα σε 60'', δέχθηκε δύο τζάμπα γκολ από τη Γιουβέντους και σε τόσο υψηλό επίπεδο όταν σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα «πετάς στα σκουπίδια» ένα μεγάλο 1-2 με μία τόσο μεγάλη ομάδα και βρίσκεσαι πίσω στο σκορ, χωρίς να το καταλάβεις, τότε πολύ σκληρά μπορείς να ακούσεις ότι δεν πας πουθενά...

Εχω την εντύπωση, όμως, ότι τα θετικά για τον Ολυμπιακό είναι περισσότερα. Πρώτο κέρδος η συνολική του εμφάνιση παρά το γρήγορο 1-0 από το φάουλ του Πίρλο, η γρήγορη αντίδρασή του με την άμεση ισοφάριση, η ανατροπή με 1-2, ο πανικός που προκάλεσε στο «Γιουβέντους Στέιντιουμ» και τα τρελά πανηγύρια των Γιουβεντίνων στο φινάλε.

Το δεύτερο μεγάλο κέρδος είναι μία ακόμα μεγάλη απόκρουση του Ρομπέρτο στο πέναλτι του Βιδάλ στο 95'. Μία απόκρουση που διατήρησε το αβαντάζ του Ολυμπιακού στην τελική ισοβαθμία με τη Γιούβε και που σε τελική ανάλυση τον κρατάει ακόμα στην προνομιούχο δεύτερη θέση, παρά την ήττα του, δύο αγωνιστικές πριν από το φινάλε.

Στις ελληνικές ομάδες στο Τσάμπιονς Λιγκ και δη στον Ολυμπιακό τέτοιες μικρές και φαινομενικά ασήμαντες λεπτομέρειες έχουν κοστίσει πολύ ακριβά κατά το παρελθόν. Το δικό μου ένστικτο λέει ότι τη συγκεκριμένη απόκρουση του Ρομπέρτο θα τη μνημονεύουμε το βράδυ της 9ης Δεκεμβρίου, όταν θα ολοκληρώνεται ο πρώτος όμιλος της φετινής διοργάνωσης. Συνήθως είναι σημαδιακές αυτές οι αποκρούσεις. Σημειώστε και πόσο πολύ ήθελαν οι Ιταλοί τη νίκη με δύο γκολ διαφορά...

Αν ο Ολυμπιακός δεν καταφέρει να αξιοποιήσει την ισοβαθμία με τη Γιούβε, γιατί οι Ιταλοί θα έχουν πάρει έστω κι έναν πόντο περισσότερο στα δύο ματς που απομένουν (πιο πάνω από τον πρωταθλητή Ελλάδας η λογική λέει ότι δεν μπορούν να βρεθούν), η κουβέντα δεν θα επιστρέψει στο Τορίνο, αλλά στην ήττα από τη Μάλμε στη Σουηδία. Η αξία της απόκρουσης του Ρομπέρτο θα έχει παραμείνει...

Και εδώ βεβαίως έρχεται και η έξτρα δυσκολία για τον Ολυμπιακό στο ότι, εκτός από τον δύσκολο όμιλο στον οποίον κληρώθηκε με πρωταθλήτρια Ισπανίας και Ιταλίας, είναι ξεκάθαρο ότι δεν τον ευνοεί και το πρόγραμμα του ομίλου, σε αντίθεση με τις προηγούμενες προκρίσεις του στους «16».

Ολα όμως είναι ανοιχτά μπροστά του και κρατάει την τύχη στα χέρια του. Σε έναν όμιλο που με δύο νίκες είναι σίγουρα πρώτος, αλλά και με δύο ήττες μπορεί να είναι και τέταρτος. Και ας μην ξεχνάμε ποτέ ότι σε τέτοιους ομίλους στο Τσάμπιονς Λιγκ ο αντικειμενικός στόχος του πρωταθλητή Ελλάδας είναι να συνεχίσει στο Γιουρόπα...

Εχει και ο Σπάθας τις δικές του απορίες...

Κάθε δίκιο έχει ο Σπάθας να αναρωτιέται... «Είμαι ο πρώτος ή ο τελευταίος διαιτητής που κάνει λάθος σε έναν αγώνα;»... Εύλογο ερώτημα! Η μοναδική διαφορά είναι ότι δεν είναι και τόσο συνηθισμένο ένας διαιτητής με τους βοηθούς του να κάνει τόσα πολλά λάθη στον ίδιο αγώνα και όλα σε βάρος μίας ομάδας.

Από την άλλη πλευρά η άνεση με την οποία μίλησε ο Σπάθας, έστω και υπό τη μορφή διαρροών στο περιβάλλον του, δείχνει δύο πράγματα. Το πρώτο ότι έχει απόλυτη επίγνωση της εμφάνισής του στην Τρίπολη και το δεύτερο ότι έχει δημιουργηθεί τόσο μεγάλος θόρυβος (αυτό είναι που δεν περίμενε) εξαιτίας του οποίου καταλαβαίνει και ο ίδιος ότι έχει βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση.

Πηγή: sentragoal.gr