Τελείωνα χθες το κομμάτι μου, ο…σκατόστομος, ως εξής: «…Εάν αποδειχθεί κι έτσι όπως λένε ο Άγγλος διαιτητής (Άτκινσον), δηλαδή σωστός. Γιατί με τη Γιουβέντους πολλά…περίεργα έχουμε δει. Ακόμη και πριν λίγους μήνες με 10 παίκτες έπαιζε η Μπενφίκα από το 67’ στο Τορίνο, με την αποβολή του Έντσο Πέρες από…Αγγλο διαιτητή».
Ξέρω πολύ καλά φίλοι μου ότι ο ελληνικός Τύπος, εκτός από τις δικές μου τοποθετήσεις, δεν ασχολείται σήμερα ούτε κατά διάνοια με τη διαιτησία του αγώνα. Ουδόλως με απασχολεί. Με απασχολεί τι είδαν τα μάτια μου. Κι αυτό που είδαν ήταν ένα παμπόνηρο ξερακιανό Άγγλο, που με τα σφυρίγματά του πριμοδοτούσε συνεχώς τη Γιουβέντους σε κρίσιμες στιγμές του αγώνα.
Κι αν στο α΄ ημίχρονο κράτησε όντως τα μπόσικα, στα τελευταία 30 λεπτά, μετά δηλαδή το γκολ του Εντινγκά και το 2-1, ήταν απροκάλυπτο αυτό που έγινε. Εκεί ο Άτκινσον όσο ξύπνιος κι αν είναι, δεν μπορούσε να κρυφτεί. Γι΄αυτό κι από κάποια στιγμή και μετά όλοι οι παίκτες του Ολυμπιακού έσπευδαν προς το μέρος του, γιατί είχαν κάτι για να του διαμαρτυρηθούν. Κι εκείνος τους έδιωχνε, «go go» έλεγε, αφού πολύ απλά δεν είχε τίποτα να τους πει.
Δεν είναι μόνο ότι στο 1-0 του Πίρλο προηγήθηκε φάουλ επί του Μιλιβόγεβιτς κι ότι στο 3-2 προηγήθηκε φάουλ επί του Ομάρ. Σε ένα κάρο φάουλ σφύριζε πάντα υπέρ της Γιουβέντους. Τρεις φορές πάνω στον Τσόρι (η μία λίγο πριν το 2-2), δύο πάνω στο Μιλιβόγεβιτς, δύο πάνω στον Ομάρ (το πρώτο μισό μέτρο έξω από την περιοχή της Γιουβέντους κι από δεξιά), δύο πάνω στον Κασάμι, ένα πάνω στον Φουστέρ, μαϊμουδένια κίτρινη κάρτα στον Μποτία (που βρήκε μπάλα κι όχι πόδια). Αυτές είναι έντεκα (!!!) περιπτώσεις φάουλ, όχι δύο.
Ο άνθρωπος δεν ήθελε να εκτεθεί. Γιατί δεν είναι ο τύπος του αδίσταχτου διαιτητή. Εγώ το πιστεύω. Ο Ολυμπιακός η, αν θέλετε το ίδιο το παιχνίδι με την εξέλιξή του, τον υποχρέωσε, από κάποια στιγμή και μετά να εκτεθεί. Τον υποχρέωσε να σφυρίξει τελικά 9 φάουλ εις βάρος της Γιουβέντους και 19 εις βάρος του Ολυμπιακού!!! Κι ακόμη και στις καθυστερήσεις ήταν λάθος χρονομέτρης. Είχε δώσει 4 λεπτά, μέσα στο τετράλεπτο υπήρξε ένα λεπτό διακοπής με το παραμύθι-τραυματισμό του Κιελίνι κι ο Άγγλος παρότι υπήρξε και το πέναλτι, σφύριξε τη λήξη με την απόκρουση του Ρομπέρτο και το ελεύθερο.
Όλως τυχαίως, δεν ειρωνεύομαι, μπορεί κάποιος να παρατηρήσει, ότι πέρσι τη Γιουβέντους την είχαν παίξει τρεις φορές Άγγλοι διαιτητές. Με τη Ρεάλ 2-2 (πέναλτι υπέρ της Γιουβέντους), με τη Φιορεντίνα (νίκη 1-0 και πρόκριση στον ιταλικό εμφύλιο) και με την Μπενφίκα (αποβολή από το 67’ για τους Πορτογάλους). Προσέξτε, σε μία σεζόν, τρεις φορές Άγγλοι διαιτητές!!! Και τώρα πάλι Άγγλος.
Τέλος πάντων, μετά το…έπος του Ρώσου Καράσεφ στο Μάλμε-Ολυμπιακός, που ευνόησε μόνο τη…Γιουβέντους (και την Ατλέτικο), είχαμε και το…αγγλικό σπρώξιμο χθες στο Γιουβέντους-Ολυμπιακός. Και μόνο ότι ο Ολυμπιακός υπό αυτές τις συνθήκες είναι στη δεύτερη θέση του ομίλου του, δείχνει και την αξία της ομάδας του, αλλά και πόσο τον έχει φοβηθεί το μάτι τους.
Και κάτι πραγματικά άσχετο με όλα αυτά. Κάποιος φίλος μου έστειλε χθες ένα email. Με τέσσερις λέξεις μόνο. Uefa still loves Juve. Και προσπαθώ να καταλάβω τι εννοεί, αλλά δεν μπορώ. Μάλλον το μπέρδεψε. Μήπως ήθελε να πει, Platini still loves Juve; Πρώην παίκτης της ήταν, λογικό είναι.
Πηγή: gazzetta.gr