Τελικά χίλιες φορές να μην είχε κάνει ο Εντινγκά το 1-2 και να παρέμενε το 1-1. Καλύτερα θα ήταν και μάλλον έτσι θα τελείωνε το ματς.

Διότι, όπως αποδείχθηκε αμέσως στη συνέχεια, μόλις οι ερυθρόλευκοι πέτυχαν την ανατροπή και προηγήθηκαν στο σκορ, πήρε ο κώλος τους αέρα, χαλάρωσαν αμυντικά τις προσπάθειές τους και αμολήθηκαν μαζικά μπροστά για να πετύχουν και τρίτο γκολ, λες και το 1-3 θα τους έδινε περισσότερους πόντους.

Το’ χει ο Μισέλ αυτό, όπως όλοι Ισπανοί προπονητές. Μόλις κάνουν την ανατροπή και προηγηθούν στο σκορ, θέλουν να ξεφτιλίσουν τον αντίπαλο. Δεν μαζεύονται πίσω να φυλάξουν τον κώλο τους και συνεχίζουν να βγαίνουν αλόγιστα μπροστά, για να πετύχουν και άλλα γκολ.

Μα, μωρέ, αδερφέ μου, με τη Γιουβέντους παίζεις, δεν παίζεις με τη Βέροια. Μέσα σε λίγα λεπτά ο θρίαμβος έγινε λύπη και κλαυθμός. Να το 2-2, να το 3-2 και ξαφνικά το έργο έγινε αντίο ζωή με τη Μάρθα Βούτση και το Νίκο Ξανθόπουλο... Και τελικά το μοναδικό κέρδος για τον Ολυμπιακό, ήταν να χάσει με ένα αξιοπρεπές σκορ. Τίποτα άλλο.

Το πράγμα φώναζε από μακριά. Έκανες το 1-2; Βγάζεις αμέσως τον Μήτρογλου που ήταν πάλι ημιθανής, αφήνεις μόνο του μπροστά τον Αφελάι και βάζεις τρίτο σέντερ μπακ τον Αυλωνίτη. Με άλλα λόγια θωρακίζεις την άμυνά σου και κατεβάζεις τα ρολά του μαγαζιού. Κλείσαμε για σήμερα δεν δεχόμαστε πελάτες. Και βάζεις τις φωνές στους παίκτες σου, να αφήσουν κατά μέρος τις χαρές και τα πανηγύρια και να μη χαλαρώσουν ούτε στιγμή.

Αν με ρωτήσετε, ήταν κακός προχθές ο Ολυμπιακός; Θα απαντήσω, όχι. Αν με ρωτήσετε, ήταν προχθές καλός ο Ολυμπιακός; Πάλι όχι θα πω. Μια κατάσταση πότε γιουβέτσι και πότε στουπέτσι. Σίγουρα οι παίκτες του προσπάθησαν, έτρεξαν και μάρκαραν, αλλά δυστυχώς τους λείπει η ποιότητα. Ειδικά στα χαφ και από τη στιγμή μάλιστα που δεν τράβηξε ο Ντομίνγκεζ, οι άλλοι τρις, ο Εντινγκά, ο Μανιάτης και ο Μιλιβόγεβιτς είναι για το χαμαλίκι και όχι για τη δημιουργία.

Μόλις τους ερχόταν η μπάλα στα πόδια, αμέσως την πούλαγαν. Και δυστυχώς για πρώτη φορά ο Μασουάκου δεν ήταν ο γνωστός σίφουνας από την αριστερή πλευρά. Του έλειψαν οι γρήγορες προωθήσεις και έφαγε μάλιστα και ντρίμπλες...

Εν κατακλείδι, η Γιουβέντους έδειξε πιο ομάδα από τον Ολυμπιακό. Εβαζε κάτω τη μπάλα και οργάνωνε επιθέσεις, κυρίως από τα άκρα, κάτι που ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε να καταφέρει. Είναι όμως προς τιμή του που σκόραρε δύο φορές μέσα στο Τορίνο και γι’ αυτό στην ισοβαθμία εξακολουθεί να είναι πάνω από τη Γιούβε. Και αυτό σημαίνει ότι θεωρητικά τουλάχιστον έχει ακόμα ελπίδες να πάει στο τέλος στους «16».

Πηγή: Real.gr