Και σας έλεγε επίσης, μην υπερτιμάτε την Ρεάλ, που από βασίλισσα έχει καταντήσει φέτος υπηρέτρια της αυλής.
Οχι τόσο εύκολα, κορίτσι μου.... Αυτό φώναζα χθες στο β΄ ημίχρονο. Οχι τόσο εύκολα... Οσο κυλούσαν τα λεπτά, τόσο περισσότερο φαινόταν, ότι δεν είχε καμία τύχη η Ρεάλ. Και ειδικά στο τελευταίο 10λεπτο, αν η Γιούβε είχε μπροστά, όχι ένα Μέσι, αλλά έναν Σουαρέζ ή, έναν Νεϊμάρ, τότε το κοντέρ θα έγραφε ακόμα γκολ. Τέτοια αμυντική γύμνια δεν έχει ποτέ ξαναπαρουσιάσει η Ρεάλ. Κάθε αντεπίθεση της Γιούβε μύριζε γκολ. Αλλά αυτή την αμυντική γύμνια, δεν την εκμεταλλεύτηκαν, ούτε ο Τέβες, ούτε ο Λιορέντε.
Η αλήθεια είναι μία. Η Γιουβέντους πήρε τη μεγάλη πρόκριση για τον τελικό, όχι επειδή είναι καμιά ομαδάρα που παίζει εξαιρετικό και τεχνικό ποδόσφαιρο, αλλά επειδή είχε απέναντί της ένα κακέκτυπο της περσινής μεγάλης βασίλισσας. Σαθρό κατασκεύασμα είναι φέτος αυτή η Ρεάλ. Καμία εμπιστοσύνη δεν μπορείς να της έχεις. Μόλις ο Αλεγκρι έβαλε και τρίτο σέντερ μπακ (λίμπερο) και της έκλεισε τους χώρους, η Ρεάλ βραχυκύκλωσε, πελάγωσε και επειδή δεν έχει την ικανότητα ν’ανοίξει τρύπες στο τσιμέντο με το ένα- δύο και με τον ένα –τρία, πλακώθηκε πάλι στις σέντρες. Βαράτε βιολιτζίδες, δηλαδή. Για δεύτερη συνεχόμενη φορά γλέντησαν πάλι οι Ιταλοί αμυντικοί.
P.S1: To ‘χουμε πει χιλιάδες φορές, ότι οι Ιταλοί είναι μοναδικοί στον κόσμο, που δεν παίζουν όσο μπορούν. Παίζουν όσο θέλουν. Μάνα καημένη για να πάρουν αποτέλεσμα.
P.S2: Eρώτηση: Aυτός ο Ρονάλντο τεχνικά, είναι ή, δεν είναι ένας βελτιωμένος Σαλπιγγίδης;
Πηγή: real.gr