Μετά το πέρας μίας ακόμη απολαυστικής καταλανικής παράστασης ένα μεγάλο ερώτημα που αφορούσε το σύγχρονο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο απαντήθηκε και μάλιστα με τη μέγιστη δυνατή σαφήνεια. Ναι, η Μπαρτσελόνα είναι η καλύτερη ομάδα από καταβολής Τσάμπιονς Λιγκ ή, αν θέλετε, η καλύτερη ομάδα των τελευταίων 20 χρόνων.
Δεν χωρά πλέον η παραμικρή αμφιβολία. Μετά από τέσσερις κερδισμένους τελικούς σε ισάριθμες συμμετοχές τα τελευταία 9 χρόνια κατά τους οποίους μάλιστα η κυριαρχία των “μπλαουγκράνα” δεν αμφισβητήθηκε ούτε για αστείο είναι φυσικό να καταλήξει κανείς στο συμπέρασμα ότι καμία άλλη ομάδα δεν σημάδεψε τόσο πολύ και τόσο εμφατικά την ιστορία της διοργάνωσης μετά την μετεξέλιξη του Κυπέλλου Πρωταθλητριών σε Τσάμπιονς Λιγκ.
Και δεν είναι μόνο οι αριθμοί που καθιστούν την Μπαρτσελόνα best of the best. Είναι και ο τρόπος. Οι Καταλανοί έφτιαξαν σχολή, αποθέωσαν το ποδόσφαιρο, πήγαν το άθλημα σε άλλο επίπεδο και χόρτασαν τους οπαδούς τους όχι μόνο τίτλους αλλά και μπάλα, θέαμα, ένα θέαμα απολαυστικό αλλά και συνάμα τρομερά απλό. Ενα άγγιγμα της μπάλας, μία πάσα στα δύο μέτρα, ένα τάκλιν, όλα τα κάνει διαφορετικά αυτή η ομάδα.
Το μικρό θαύμα της Γιουβέντους
Στον τελικό του Βερολίνου η κατά τα άλλα πανάξια Γιουβέντους, η οποία με την απόδοση που έπιασε (14 τελικές κόντρα στην Μπαρτσελόνα δεν κάνεις κάθε μέρα) θα μπορούσε να νικήσει κάθε άλλον αντίπαλο, δεν βρήκε τον τρόπο να αντισταθεί αρκούντως αποτελεσματικά. Θα έλεγε μάλιστα κανείς ότι από τη στιγμή που δέχθηκε το πρώτο γκολ μόλις στο 4', μάλλον ήταν ένα μικρό θαύμα που έμεινε μέσα στη διεκδίκηση του τροπαίου μέχρι και το τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων.
Η Μπαρτσελόνα έδινε την εντύπωση ότι ακόμα και κόντρα σε μία σφιχτή και καλοδουλεμένη ιταλική άμυνα θα ήταν δυνατόν να σκοράρει σχεδόν σε κάθε φάση. Ετρεξε δύο χιλιόμετρα λιγότερα από την αντίπαλό της, προνόμιο που της εξασφάλισε το σήμα κατατεθέν της, η κατοχή της μπάλας (39-61) και πάσαρε με εκπληκτική ακρίβεια καθ' όλη τη διάρκεια του 90λεπτου με ποσοστό που έφτασε το εξωφρενικό-για τελικό Τσάμπιονς Λιγκ- 89%. Πως να χάσεις έτσι; Ποιος αντίπαλος πάνω σ' αυτόν τον πλανήτη να μπορέσει να σε κερδίσει;
Κανείς, ίσως μόνο αυτή η καταπληκτική Γιουβέντους που από τη στιγμή που απέβαλλε το φόβο που έφερε το γρήγορο γκολ, κοίταξε, στο μέτρο του δυνατού, στα ίσια τη μεγάλη αντίπαλό της. Και ευκαιρίες έκανε η “Γηραία Κυρία” και στην ισοφάριση έφτασε και δύσκολα προβλήματα στην άμυνα της Μπαρτσελόνα εν γένει προκάλεσε, κυρίως με τη δραστηριότητα των Μαρκίσιο και Πογκμπά. Μπροστά όμως δεν υπήρχε ούτε Μέσι ούτε Σουάρες ούτε καν Νεϊμάρ. Ο απολογισμός του προσωπικού ταλέντου μέτρησε σε βάρος της ομάδας που είχε το μικρότερο νούμερο και αυτή ήταν η πρωταθλήτρια Ιταλίας.
Πάνω απ' όλα ο Μέσι
Μ' αυτήν την ομάδα ως αντίπαλο, η Μπαρτσελόνα δικαιούται να υπερηφανεύεται δύο και τρεις φορές για το κατόρθωμά της. Κυρίως όμως δικαιούται ακόμα να ονειρεύεται ακόμα περισσότερους τίτλους στο άμεσο μέλλον. Το σύνολο αυτό αγγίζει το τέλειο, οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές του διάγουν την πιο ώριμη ποδοσφαιρικά ηλικία, το χρήμα στα ταμεία του συλλόγου ρέει από εκατοντάδες πηγές. Και πάνω απ' όλα; Ο Μέσι. Στο Βερολίνο Δεν σκόραρε αλλά πραγματικά τα ρήγματα που προκάλεσε στην άμυνα της Γιουβέντους παρά το γεγονός ότι ο Αλέγκρι επιστράτευσε διπλό και τριπλό μαρκάρισμα πάνω του δεν μπορούν να μετρηθούν εύκολα. Θαρρείς ότι όλο το βράδυ αυτός ο απίστευτος τύπος θα μπορούσε να ντριπλάρει.
Αυτό που λείπει από τη συγκεκριμένη ομάδα είναι μόνο μία μικρή δόση κυνισμού. Φέρτε στο νου σας τη φάση του γκολ της Γιουβέντους. Τερ Στέγκεν και Αλβες αλλάζουν την μπάλα μεταξύ τους κάτω από αφόρητη πίεση αντί να διώξουν. Η “Γιούβε” κερδίζει πλάγιο, ανεβάζει πολλούς παίκτες στο δεύτερο μισό του γηπέδου και αφού ο Αλβες κάνει νέο λάθος στη μακρινή πάσα, ο Μαρκίσιο κόβει στα δύο την άμυνα της Μπαρτσελόνα για να έρθει η ισοφάριση. Μία φάση που δεν θα υπήρχε καν αν οι Καταλανοί είχαν μάθει ότι πολλές φορές είναι ωφέλιμο και ένα απλό διώξιμο της μπάλας από την άμυνα σε σχέση με μία επίδειξη άψογης αμυντικής λειτουργίας.
Τέτοιες ώρες, τέτοια λόγια θα μας πείτε και θα έχετε και δίκιο. Η Μπαρτσελόνα (η Βαρκελώνη δηλαδή) γιορτάζει αλλά μαζί της γιορτάζουν και όλοι οι κάτοικοι της μικρής μας Γης που γουστάρουν το πραγματικά καλό ποδόσφαιρο, το ποδόσφαιρο που τέλος πάντων δεν θεοποιεί τον κυνισμό αλλά προσπαθεί να τελειοποιήσει το παιχνίδι. Το πιο ωραίο παιχνίδι του κόσμου παιγμένο από την καλύτερη ομάδα του κόσμου. Μέθεξη και οργασμός μαζί!
Πηγή: contra.gr