Και όταν χρησιμοποιείται ο όρος «μεγαθήρια» φυσικά δεν μπορεί να γίνει αναφορά μόνο στους τίτλους που έχουν κατακτήσει Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Μπαρτσελόνα.

Όπως έχουν διαμορφωθεί πλέον τα δεδομένα στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα το χρήμα και το marketing έχουν εισέλθει στον χώρο του λαοφιλέστερου αθλήματος. Πόσο όμως αυτές οι δύο ομάδες στηρίζονται σε δαπανηρές μεταγραφές για να φτιάξουν αυτά τα δύο σύνολα που εκ του αποτελέσματος δικαίωσαν τις προσδοκίες των ιθυνόντων και των προπονητών τους; Τι ποσά θα… απλωθούν στο «ιερό» (για τους Άγγλους) «Γουέμπλεϊ»;

Φάκελος Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ:

Η αρχή των οικονομικών δεδομένων γίνεται με την τυπικά φιλοξενούμενη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Μπορεί οι «κόκκινοι διάβολοι» να μην φαίνεται ότι κάνουν δαπανηρές μεταγραφές και ότι ο σερ Άλεξ Φέργκιουσον κάνει επενδύσεις που (δεδομένα) του… βγαίνουν, όμως η Γιουνάιτεντ έχει δαπανήσει περίπου 184,5 εκατομμύρια ευρώ για να φτιάξει την ενδεκάδα που (πιθανότατα) θα παρατάξει στο τερέν στο εναρκτήριο σφύριγμα.

Μπορεί οι περισσότεροι να εξυμνούν την φιλοσοφία του σερ Άλεξ που έχει γίνει με αυτή της Γιουνάιτεντ, όμως δεν μπορεί να παραληφθεί το γεγονός ότι ο Σκοτσέζος τεχνικός κάνει δαπανηρές επενδύσεις.

Όμως η ειδοποιός διαφορά με ομάδες τύπου Τσέλσι και Ρεάλ Μαδρίτης που ξοδεύουν αφειδώς υπέρογκα ποσά, είναι ότι οι επενδύσεις του γίνονται με μέτρο δηλαδή ένας ακριβός παίκτης την σεζόν (και αν).

Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έχει να βγάλει μία «φουρνιά» ποδοσφαιριστών από την γενιά του 1992 και τους Ντέιβιντ Μπέκαμ, Ράιαν Γκίγκς, Γκάρι και Φιλ Νέβιλ, Πολ Σκόουλς και Νίκι Μπατ που για πολλά χρόνια στελέχωσαν την πρώτη ομάδα. Από εκεί και έπειτα υπάρχουν κάποια παραδείγματα παικτών που έχουν εξαχθεί από τις ακαδημίες του συλλόγου, όμως όχι τόσο μαζικά όσο η γενιά του '92, αλλά ούτε φυσικά και όσο η Μπαρτσελόνα.

Φάκελος Μπαρτσελόνα:

Όσον αφορά την Μπαρτσελόνα θα πρέπει όλοι στην Καταλονία να… πίνουν νερό στο όνομα του Γιόχαν Κρόιφ. Ο «ιπτάμενος Ολλανδός» την μέρα που υπέγραψε το συμβόλαιο του, υπέγραψε και την αλλαγή της φιλοσοφίας μίας ολόκληρης πόλης, μία ολόκληρης ομάδας.

Ο μεγαλύτερος Ολλανδός ποδοσφαιριστής όλων των εποχών και εκ των κορυφαίων στην παγκόσμια ποδοσφαιρική ιστορία κατάφερε ν' αλλάξει άρδην την ιστορία της ομάδας, καταφέρνοντας να εμφυσήσει την ολλανδική φιλοσοφία της ανάπτυξης της ομάδας μέσω των ακαδημιών. Όπως γίνεται και με τον Άγιαξ.

Και το κατάφερε. Μεθοδικά, χρονοδιάγραμμα, υπομονή και… καθόλου ελληνικά η Μπαρτσελόνα κατάφερε να βγάλει παίκτες από τα σπλάχνα της και να στελεχώσει την πρώτη ομάδα.

Αποτέλεσμα; Οκτώ εκ των έντεκα βασικών ανήκουν στην περίφημη «Λα Μασία» που εξάγει ποδοσφαιριστές σαν να… βάζει τσιπάκια στο μυαλό τους και όλοι παίζουν κωδικοποιημένα, με συνοχή και όλο αυτό καταλήγει λες και νομίζεις πως και με κλειστά μάτια, εκείνοι θα κάνουν το παιχνίδι τους.

Πηγή: Sentragoal.gr