Υπάρχει διαφορά στα κυβικά των δύο ομάδων. Άλλο τι θέλαμε, τι περιμέναμε κι άλλο πόσο ζυγίζει μία ευρωπαϊκή ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό κορυφής κι άλλο η ελληνική που εκπαιδεύεται να πρωταγωνιστεί με τους Λεβαδειακούς και τους Πλατανιάδες. Να ξέρουμε τι λέμε. Και τι βλέπουμε στο γήπεδο.
Το ημίχρονο τελείωσε 0-0 και χωρίς φάσεις. Γιατί; Επειδή ο Ολυμπιακός «έπαιζε», στην πραγματικότητα παρακολουθούσε την Μπάγερν να κυκλοφορεί στο γήπεδο με τη μπάλλα. Κατοχή κοντά στα 70%. Κι ένας Ολυμπιακός σε αυστηρά δεύτερο ρόλο, τρίτος δεν υπάρχει στο ποδόσφαιρο. Και πολυκοσμία στην άμυνα του πρωταθλητή μας.
Πόρτες και παντζούρια, μέχρι και χαραμάδες ήταν κλειστά. Πώς να βγουν ευκαιρίες για γκολ, πώς να περάσουν οι μπαλλιές του Βραζιλιάνου της Μπάγερν.
Στο δεύτερο ημίχρονο ήρθαν τα γκολ, τρία στον αριθμό. Το αξιοσημείωτο είναι άλλο. Ότι και μετά το πρώτο γκολ της Μπάγερν ο Ολυμπιακός δεν αντέδρασε! Συνέχιζε να «παίζει» σα να ήταν το αποτέλεσμα 0-0. Σα να είχε στην τσέπη την ισοπαλία. Επειδή δεν τον έπαιρνε να κυττάξει στα μάτια την Μπάγερν.
Ο Ολυμπιακός κάπως φάνηκε στα μέσα του δευτέρου ημιχρόνου, όταν η Μπάγερν χαλάρωσε, ίσως επειδή δεν της άρεσε να παίζει μόνη της. Και η «τιμωρία» του Ολυμπιακού ήταν ότι δέχθηκε δύο ακόμα γκολ, στα τελειώματα και στις καθυστερήσεις.
Γιατι αχρήστευσε τον Τσόρι ο Σύλβα, αποκαλύπτει ο apodytiriakias.gr