Εμείς, πάντως, τον λυπηθήκαμε, τρόπος του λέγειν, εκεί που ανέβαινε τα σκαλιά για να πάρει το αναμνηστικό. Πήγαινε και πήγαινε, όμως δεν έφτανε.

Πάνω από 100 σκαλοπάτια έπρεπε να ανέβει και του είχε βγει η γλώσσα. Είναι και μιας ηλικίας ο άνθρωπος, δεν έχει τα χρόνια του Πεπ. Τα τελευταία σκαλιά, μάλιστα, τα ανέβηκε ο Φέργκιουσον κρατώντας τα κάγκελα και με τα δυό του χέρια.