Ότι έχει τον καλύτερο παίκτη του κόσμου (Μέσι), όπως και τον πιο εγκεφαλικό ποδοσφαιριστή των τελευταίων ετών (Τσάβι).

Η Μπαρτσελόνα ξεπέρασε σχετικά άνετα τόσο την Ρεάλ, όσο και την Μάντσεστερ. Δυο από τις πιο δυνατές ομάδες της Ευρώπης. Και κατάφερε να κατακτήσει το τρίτο τσάμπιονς λιγκ από το 2006 και μετά.

Η ανωτερότητα της ισπανικής ομάδας, λοιπόν, δεν μπορεί να μπει σε οπαδικές ζυγαριές. Παίζει σχεδόν σε όλα τα ματς σαν την γάτα με το ποντίκι με τον αντίπαλο κι εύκολα ή δύσκολα επικρατεί.

Έχει έναν νέο προπονητή που γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα, έχοντας ταυτιστεί με τον σύλλογο, έχει φρέσκο αίμα από τις ακαδημίες της να δίνει ανάσες, έχει κάποιους μπαλαδόρους τρομερούς, έχει χημεία σαν ομάδα, αφού οι περισσότεροι αγωνίζονται χρόνια μαζί. Και το βασικότερο έχει το δικό της, μη αντιμετωπίσιμο ως τώρα τουλάχιστον, στυλ παιχνιδιού.

Η Μπαρτσελόνα σφραγίζει με μια ακόμα ευρωπαϊκή κούπα την χρυσή περίοδο που διανύει και θα δούμε πότε θα μπει τέλος στην αυτοκρατορία της.