Όταν έγιναν γνωστοί οι δύο φιναλίστ του φετινού Τσάμπιονς Λιγκ, στο άρθρο που έγραψα στις 5/5/2011, είχα αναφέρει στον επίλογο το εξής (εξηγώντας γιατί η Μπάρτσα είναι το απόλυτο φαβορί):«Πρώτον, γιατί είναι δεδομένο πως θα επιβάλει εμπάργκο στην μπάλα για την ομάδα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, με τα γνωστά και υψηλά της ποσοστά κατοχής μπάλας εναντίον οποιουδήποτε αντιπάλου.

Δεύτερον, αφού αυτό το δεδομένο δύσκολα αλλάζει, ο αντίπαλος είναι παιχνίδι, και η ομάδα της Γιουνάιτεντ θα δυσκολευτεί σε αυτό το κομμάτι, λόγω παράδοσης, αντίληψης και νοοτροπίας που την χαρακτηρίζει».Νομίζω πως μέσα σε αυτήν την πρόταση βρίσκεται σε μεγάλο βαθμό και όλη η ουσία του χθεσινού παιχνιδιού. Μπορούμε να το πούμε και πιο απλά, όσο απλό φαίνεται και το παιχνίδι της Μπαρτσελόνα: Μπάρτσα παίζει το λεγόμενο τίκι-τάκα. Αυτό σημαίνει πολλές επαφές με την μπάλα.

Διαβάστε ολόκληρο το σχόλιο στο gazzetta.gr