Κακά τα ψέματα, αυτή η Μπάγερν του μαέστρου Πεπ Γκουαρδιόλα όχι μόνο δεν παίζεται εκεί αλλά έχει κόψει και ταρίφα (από τρία και πάνω) στα γκολ που βάζει, είτε στην Μπουντεσλίγκα είτε στο Τσάμπιονς Λιγκ. Οι σχετικοί αριθμοί άλλωστε προκαλούν σοκ από μόνοι τους. Οπότε τους διαβάζεις, κάνεις τον σταυρό σου (ή προσεύχεσαι στον Αλλάχ ή μια θυσία στο δωδεκάθεο) για να τη γλιτώσεις με μια ήττα με... τιμητικό σκορ.
Με δεδομένο, λοιπόν, πως Αρσεναλ και Ντιναμό έχαναν 3-0 και 4-0 αντίστοιχα στα ημίχρονά τους, θεωρητικά ο Ολυμπιακός, που στο 20λεπτο βρέθηκε πίσω στο σκορ με 3 γκολ και τελείωσε το «μαρτυρικό» παιχνίδι του χάνοντας μόνο 4-0, μπορεί να πανηγυρίζει κιόλας.
Επίσης, βλέποντας τα ποσταρίσματα των... στεναχωρημένων αντι-Ολυμπιακών στα social media, που τα βάζουν είτε με τον Γκουαρδιόλα είτε με την Μπάγερν γιατί δεν... διέσυραν τους μόνιμους πρωταθλητές Ελλάδας, αντιλαμβάνεται κανείς την «επιτυχία» (κατά κάποιον τρόπο) των «ερυθρόλευκων». Πόσω μάλλον όταν υπήρχαν ακόμη και φίλοι του Ολυμπιακού που... έτρεμαν χθες βράδυ στην ιδέα πως μπορούσε να σπάσει το (αρνητικό ρεκόρ) 7-0 του Τορίνο από τη Γιουβέντους...
Και πριν βιαστεί κάποιος να κάνει το πικρόχολο σχόλιό του για μια «βαριά» ήττα ή αν προτιμάτε για μια «τιμητική» συντριβή, απλά να υπενθυμίσω πως με τον εν λόγω «διαστημικό» αντίπαλο, στο συγκεκριμένο... υπερκατηφορικό γήπεδο, δεν παίζει και τόσο ρόλο το όνομα, η φανέλα, η ποιότητα του αντιπάλου (με εξαίρεση την εξίσου υπερφυσική Μπαρτσελόνα).
Απλά προσπαθεί να πιάσει το 100% των στάνταρτ του, περιμένει από τους Βαυαρούς να πέσουν πάρα πολύ από τα δικά τους θεόρατα στάνταρτ κι εφόσον σταθεί τυχερός κάτι θετικό ίσως τσιμπήσει (όχι απαραιτήτως αποτέλεσμα). Από τη στιγμή που σχεδόν τίποτα από τα παραπάνω δεν συνέβη, στο λιμάνι πρέπει να... χαμογελάνε που τη γλίτωσαν με «τετράμπαλο» (ελέω Ρομπέρτο, ο οποίος στην επανάληψη αποσόβησε τρία γκολ). Κι ας έπαιζε σχεδόν σε όλο το β' ημίχρονο με δέκα η Μπάγερν...
Υπάρχει βέβαια και η άλλη... οπτική γωνία, η δική μου, που όλα αυτά τα... ακούω περισσότερο σαν παρηγοριά στον άρρωστο. Τι εννοώ; Πως είδα έναν Ολυμπιακό χωρίς πραγματικό διακριθέντα (ακόμη και ο Ισπανός κίπερ φέρει ακέραια ευθύνη για το 1-0). Μια ομάδα που μπήκε στον αγωνιστικό χώρο έχοντας πετάξει... λευκή πετσέτα από τα αποδυτήρια. Εχοντας δηλαδή εκ των προτέρων δικαιολογία ακόμη και στην περίπτωση της συντριβής, τα παλικάρια του Μάρκο Σίλβα αυτήν τη φορά... ξέχασαν έστω να το παλέψουν. Κι αυτό δεν μου αρέσει καθόλου, όπως και στον Πορτογάλο κόουτς, αν κρίνω από τις δηλώσεις και το ύφος του...
Κακά τα ψέματα, ο κακός-φοβισμένος-πλαδαρός Ολυμπιακός και όχι η τρομερή πίεση ή ο φοβερός ρυθμός της Μπάγερν έφεραν το 3-0 τόσο γρήγορα και εύκολα. Το ότι οι «ερυθρόλευκοι» είχαν στην πραγματικότητα παραιτηθεί από το να πάρουν κάτι -έστω το γκολ της τιμής- στο Μόναχο, αποδείχθηκε στη διάρκεια όταν η Μπάγερν συνέχισε στο σβηστό (με εξαίρεση κάποιες μεμονωμένες εκλάμψεις της) αλλά από τους παίκτες του Σίλβα έλειπαν τα κουράγια, η διάθεση, το πνεύμα μαχητών.
Η «4άρα» από την Μπάγερν είναι τιμητική και ευκολοχώνευτη, η νοοτροπία που έβγαλαν στο τερέν του «Αλιάνζ Αρένα» οι »«ερυθρόλευκοι» δεν μου άρεσε. Τελείωσαν το ματς χωρίς τελική στην εστία, ενώ και οι τρεις αλλαγές του Σίλβα δεν βοήθησαν καθόλου (με χειρότερο μάλιστα τον Φορτούνη). Εχουν πάντως τη δικαιολογία πως πήγαν στο «στόμα του λύκου» χωρίς αγωνιστικό ρυθμό λόγω της απραξίας δυόμισι εβδομάδων (κάτι που τους επηρέασε και φάνηκε ειδικά στο ξεκίνημα της αναμέτρησης).
Οσον αφορά τον «τελικό» με την Αρσεναλ σε δυο εβδομάδες, παρότι ο Ολυμπιακός πάει για... τρία αποτελέσματα (ακόμη κι αν χάσει με 0-1 ή 1-2) και θα παίξει στο... καυτό «Καραϊσκάκης», οι πιθανότητες πρόκρισης είναι ακριβώς 50%. Θα πρέπει μέχρι τότε να βελτιωθεί σημαντικά το χθεσινό κεντρικό αμυντικό του δίδυμο, να φρεσκαριστει επειγόντως ο Φορτούνης και να είναι πραγματικά ετοιμοπόλεμος ο Τσόρι. Πολύ φοβάμαι πως θα χρειαστεί και τα τρία...
Πηγή: Goal