Το 'στειλε χθες ο Ολυμπιακός το μήνυμα: «Τώρα που μπήκα στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, αν θέλετε να κονομήσετε, να με παίζετε συνέχεια όβερ. Και θα τα βάζω, αλλά δε γίνεται και να μην τα τρώω».

Αυτή την εικόνα μας έδειξε χθες πάλι ο Ολυμπιακός. Από το κέντρο και μπροστά δουλεύει, δημιουργεί και βάζει, αλλά από το κέντρο και πίσω η δουλειά είναι «ωχ, μάνα μου».

Όταν έρχεται η μπάλα στην περιοχή του, σφουγγίζεις το μέτωπό σου από την αγωνία και τον ιδρώτα...

Δεν υπάρχει παιχνίδι μέχρι τώρα (με εξαίρεση το χθεσινό) που να μην έχει φάει γκολ. Δεν υπάρχει παιχνίδι μέχρι τώρα που να μην του κάνει και ο πιο μικρός αντίπαλος κραχτές ευκαιρίες. Τι θα γίνει, δηλαδή, τώρα που θα παίζει και με τα μεγαθήρια;

Είχα γράψει προχθές ότι αυτό που χρειάζεται περισσότερο ο Ολυμπιακός είναι γκολτζής σέντερ φορ. Όχι, πάνω απ' όλα χρειάζεται σέντερ μπακ. Τα δίδυμα που έχει δοκιμάσει μέχρι τώρα, Ρέτσος - Ρομαό και Ρέτσος - Βούκοβιτς, είναι για το γάιδαρο καβάλα. Το ίδιο και τα ακραία μπακ. Πολύ λίγοι στην ανάσχεση του αντιπάλου και ειδικά ο Κούτρης.

Η μοναδική όαση είναι στα χαφ. Η τετράδα Οφόε, Ζιλέ, Καρσελά και Μάριν έχει νοστιμιά, δημιουργικότητα και αποτελεσματικότητα. Φτάνουν, όμως, αυτοί οι τέσσερις για τις απαιτήσεις του Τσάμπιονς Λιγκ;

Κακά τα ψέματα, κάτι Μπεν, κάτι Σεμπά, κάτι Πάρντο, κάτι Μίλιτς και οι υπόλοιποι είναι λίγοι γι' αυτή τη διοργάνωση. Μάλλον και για το ΟΥΕΦΑ...  

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:

"Kράξιμο" Γεωργίου σε Ουζουνίδη: "Δεν είναι κακό να φορέσεις τσίγκινο σωβρακάκι"