Η Ντόρτμουντ μπορεί να έχει πολύ κόσμο και να γεμίζει ασφυκτικά το γήπεδό της, αλλά σαν ποδοσφαιρικό κλαμπ δεν ανήκει μέσα στους πολύ μεγάλους. Δεν είναι, δηλαδή, άλφα κλάση. Τριτοδεύτερη ομάδα είναι και εκεί θα παραμείνει.

Για πλάκα χθες την καθάρισε η Ρεάλ. Ο Ρονάλντο, ο Μπέιλ, ο Μόντριτς, ο Κρος και ο Ίσκο βρήκαν απέναντί τους αυτό το σεντερμπακάκι, τον Σωκράτη, ντε, και γενικά μια άμυνα που ήταν πάλι για τον γάιδαρο καβάλα και ό,τι ώρα ήθελαν έβαζαν την μπάλα στο κλουβί.

Η δύναμη της Ντόρτμουντ είναι στην επίθεση, κυρίως με τον Ομπαμεγιάνγκ, αλλά μέχρι εκεί. Το γενικό σύνολό της δεν εμπνέει την απόλυτη εμπιστοσύνη. Έτσι είναι. Άμα δεν δίνεις λεφτά για παικταράδες και παίρνεις κάποιους άσημους για να τους αναδείξεις εσύ, και μετά περιμένεις να τους πουλήσεις, δεν θα γίνεις ποτέ Μπάγερν, Ρεάλ και Μπαρτσελόνα.

Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τη Μονακό, που μέσα στο σπίτι της έφαγε χθες τρία από την Πόρτο, η οποία εδώ και καιρό σέρνεται. Πέρυσι η Μονακό έκανε εξαιρετικές εμφανίσεις και αντί να ενισχυθεί φέτος με κάποιους καλούς παίκτες, πούλησε τους δικούς της παικταράδες, για να βάλει κάποια λεφτά στο ταμείο της. Με αυτή τη φιλοσοφία δεν μπαίνεις ποτέ στο κλαμπ των πολύ μεγάλων. 

Ντόρτμουντ Champions League