Πού είναι οι 5άρες, οι 7άρες και οι 8άρες που φώναζαν όλοι ότι θα φάει ο Ολυμπιακός; Δηλαδή ήταν μαλάκας ο Γεωργίου που έλεγε και ξανάλεγε ότι ο Ολυμπιακός αν χάσει θα χάσει με μεγάλη αξιοπρέπεια; Τελικά αυτό αποδείχτηκε. Φτάνει όμως αυτό για τον Ολυμπιακό;
Όλα τα είχε χθες ο Ολυμπιακός. Πάθος, δύναμη, φιλότιμο, αυταπάρνηση. Όμως δεν είχε ένα, που είναι και το πιο σπουδαίο στην μπάλα. Τι; Ποιότητα! Ο μοναδικός με ποιότητα παίκτης του Ολυμπιακού ήταν πάλι ο Οφόε. Σαν τη μύγα μέσα στο γάλα ξεχώριζε. Οι υπόλοιποι που έπαιξαν χθες ήταν απλά χαμάληδες και εργάτες. Έτρεχαν ακατάπαυστα για να ανασχέσουν τους παίκτες της Γιουβέντους, ήταν ηρωικοί στις προσπάθειές τους αλλά μέχρι εκεί.
Οι περισσότεροι από αυτούς, εκτός από τον Οφόε, έστελναν την μπάλα για... χόρτα. Κι ένας από αυτούς ήταν ο Νικολάου, που έχουν βγει πολλοί και τον έχουν κάνει Κιελίνι και Μπονούτσι. Πλάκα κάνουμε τώρα; Είναι ένα παιδί που παίζει με ηρωισμό και αυταπάρνηση, αλλά από τεχνική είναι μυρωδιάς.
Ο Ολυμπιακός πέρα από την έλλειψη ποιότητας, είχε χθες και άλλο ένα πρόβλημα. Μέχρι το 60΄ που είχε δυνάμεις, έκλεινε τους χώρους και οι παίκτες του μάρκαραν σαν μανιασμένοι. Μετά το 60΄ όμως φάνηκε η έλλειψη καλής φυσικής κατάστασης. Άρχισε το ξεφούσκωμα και οι παίκτες της Γιουβέντους άλλαζαν με πολύ μεγαλύτερη ευκολία την μπάλα.
Όσο για τον Λεμονή, έστησε πολύ καλά την ομάδα έτσι ώστε να μην διασυρθεί. Αν είχε τους παίκτες που είχε τότε με τη Βέρντερ Βρέμης, δηλαδή Τζόρτζεβιτς, Γκαλέτι κ.λπ., το έργο χθες θα ήταν διαφορετικό και ο Ολυμπιακός σίγουρα θα είχε σκοράρει. Ατυχία για τον Λεμονή ότι δέχτηκε το γκολ τη στιγμή που είχε αποφασίσει να βάλει και τον Μποτία σέντερ μπακ και να κλείσει ακόμα περισσότερο τους χώρους.