Ακόμη κι αν κατάφερνε να πάρει το τριφύλλι σκορ πρόκρισης κανείς δεν θα τολμούσε τις θριαμβολογίες διότι απλούστατα το ρόστερ αυτό σε πηγαίνει θέλοντας και μη στη λογική του “βλέποντας και κάνοντας”. Αντίθετα σε περίπτωση που καθόταν η “στραβή” άντε να μαζέψεις μετά τα... ασυμμάζευτα! Δεν έκατσε όμως και τέλος καλό όλα καλά.

Υπό αυτό το πρίσμα λοιπόν το τελικό 1-1 παρότι δεν σε περνάει από τώρα στην επόμενη φάση σου δίνει κάποιο χρόνο να δουλέψεις με ΗΡΕΜΙΑ τις δεδομένες αδυναμίες σου και αν μπορείς να βρεις τις λύσεις. Ο Παναθηναϊκός που είδαμε στη Δανία - και που είχαμε δει και στα φιλικά που προηγήθηκαν - δεν θα έχει δεδομένα καμία σχέση με τον Παναθηναϊκό που θα δούμε μέσα στη σεζόν.

Αν θα είναι καλύτερος ή χειρότερος θα μας το πει ο Κουίνσι, ο Βιτόλο, ο Τοτσέ, ο Ζέκα και όποιος άλλος έρθει στην πορεία. Να το... μαντέψουμε δεν μπορούμε, άσχετα αν κόσμος και κοσμάκης δεν “ψήθηκε” στο άκουσμα των περισσότερων από τις κινήσεις αυτές και άσχετα αν το βασικό πρόβλημα δεν είναι ΜΟΝΟ αγωνιστικό.

Διαβάστε ολόκληρο το θέμα στο leoforos.gr