"Κάτσε την μμάππα χαμαί"*

Τον είδατε χθες τον ΑΠΟΕΛ; Όχι ε; Χάσατε! Οσοι τον είδατε και δεν είστε θιασώτες μόνο της Μπαρτσελόνα, της Ρεάλ, των δύο Μάντσεστερ, της Μπάγερν και των ιταλικών ομάδων, μπράβο σας! Γιατί αρπάξατε (χωρίς να το γνωρίζετε εκ των προτέρων) την τεράστια ευκαιρία να παρακολουθήσετε την ομορφότερη ποδοσφαιρική παράσταση «μικρού» σε ευρωπαϊκή διοργάνωση που έχουμε δει τηλεοπτικά τα τελευταία χρόνια.

Τον ζήλεψα τον ΑΠΟΕΛ, φαντάζομαι το ίδιο και πολλοί από εσάς. Είναι, όμως, ένα παράδειγμα για το πώς μπορείς να φτάσεις ίσως στο υψηλότερο επίπεδο που μπορείς, χωρίς πολλά εκατομμύρια. Με ποδοσφαιρικό μυαλό, μεθοδικότητα, δουλειά. Να φτάσεις στο δικό σου 100%: αυτός πρέπει να είναι ο στόχος για κάθε ομάδα! Και ο ΑΠΟΕΛ, έστω δίχως το μεγάλο του αστέρι, τον Αργεντινό Εστέμπαν Σολάρι, έπιασε χθες το απόλυτο εναντίον μιας ομάδας η οποία δεν έχει καμία σχέση ποιοτικά με την Βίσλα Κρακοβίας που είχε αντιμετωπίσει προ εξαετίας ο Παναθηναϊκός, αλλά χαρακτηριζόταν από τους αναλυτές ως «ισοδύναμη» και είχε νικήσει 1-0 στο πρώτο ματς της Πολωνίας.

ΑΠΟΕΛ: Μια ομάδα η οποία έπαιξε με τερματοφύλακα τον Διονύση Χιώτη. Δεξιό μπακ τον 35χρονο (!) Σάββα Πουρσαϊτίδη που πέρασε ένα φεγγάρι από τον Ολυμπιακό και μετά πήγε σε Διγενή Μόρφου, Εθνικό Αχνας, Ανόρθωση προτού καταλήξει στον ΑΠΟΕΛ και αριστερό μπακ τον Βραζιλιάνο Ουίλιαμ Μποαβεντούρα που πήρε ως ελεύθερο από την Μέταλουργκ πέρυσι. Στόπερ ήταν ο 36χρονος (!) Χρήστος Κόντης που βρίσκεται στη Λευκωσία από το 2006 με τον Πορτογάλο Πάουλο Ζόρζε που έκανε ντεμπούτο με τον Ζεσουάλδο Φερέιρα το 2002 στην Μπράγκα και πήγε ως ελεύθερος πρόπερσι στην Κύπρο.

Στον κεντρικό άξονα ήταν δυο 27χρονοι Πορτογάλοι και ένας 30χρονος Βραζιλιάνος. Ο Νούνο Μοράις αναδείχθηκε από την Μαρίτιμο, πήγε και δεν ακούμπησε στην Τσέλσι, παίζει στον ΑΠΟΕΛ από το 2007. Το ίδιο και ο Ελιο Πίντο, γέννημα – θρέμμα της Μπενφίκα. Ελεύθεροι ήταν και οι δύο. Για τον Μαρσίνιο ο ΑΠΟΕΛ… καταξοδεύτηκε το 2009, δίνοντας 200.000 στην Μαρίτιμο. Όπως και για τον γνωστό μας Γκουστάβο Μαντούκα που θύμιζε κράμα Γκιγκς – Ρόμπεν: ελεύθερος από την ΑΕΚ, έκανε «παπάδες» από την αριστερή πτέρυγα. Δεξιά στο 4-3-3 έπαιζε ο Σκοπιανός Τρικόφσκι που αποκτήθηκε από τον Ερυθρό Αστέρα αντί του εξωφρενικού ποσού των 350.000

Πιο ακριβή μεταγραφή; Ο πιο προωθημένος, ο 27χρονος Βραζιλιάνος Αϊλτον που πέτυχε δύο γκολ, τα οποία αφιέρωσε στην ανηψούλα του που είχε πνιγεί πριν από τρεις ημέρες. Με 600.000 ευρώ από την Κοπεγχάγη πέρυσι. Μην φαναστείτε κάποιον ογκώδη ψηλό, γεροδεμένο παλικάρι. Κοντούλης, αλλά δαιμόνιος και… πολλή μπάλα.

Δεν έχει «κλασικό» φορ ο ΑΠΟΕΛ. Δεν είχε Κύπριο στην ενδεκάδα, μόνο τρεις Ελληνες. Μια πορτογαλο-βραζιλιάνικη ομάδα (ε, Ζεσουάλδο;) με τη σφραγίδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς που δεν απολύθηκε πέρυσι, όταν η Ομόνοια πήρε το πρωτάθλημα, και κάθε χρόνο από τον Ιανουάριο του 2008 προσθέτει λιθαράκια σ’ αυτό το θαυμάσιο σύνολο. Μια κυπριακή ομάδα που έχει στον πάγκο τον Γιάχιτς, τον Μαρσέλο Ολιβέιρα που έμεινε ελεύθερος από τον Ατρόμητο, τα δυο μεγάλα κυπριακά «αστέρια» της, τον αλησμόνητο «Μπίδη» με τις τούμπες και τον Μαρίνο Σατσιά. Προφανώς, διότι δεν μπορούν να υπηρετήσουν το πρέσινγκ όπως θέλει ο Γιοβάνοβιτς…

Μια ομάδα που έπαιξε total football για 45 λεπτά. Που έκανε 22 τελικές προσπάθειες. Που δεν λύγισε όταν οι Πολωνοί μείωσαν σε 2-1 (θα μπορούσε να είναι 4-0 μέχρι τη μείωση του σκορ), αξιοποιώντας τη μοναδική ευκαιρία τους σε όλο το ματς. Που δεν κατέφυγε σε γιόμες για να φτάσει στο λυτρωτικό 3-1 που τον βάζει σε όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά πίεσε στο τέλος όπως πίεζε στο α΄μέρος.

Με πρέσινγκ από όλους και στόχο την ανάκτηση της μπάλας στο σημείο όπου χανόταν. Με ακατάπαυστη κίνηση ΟΛΩΝ χωρίς τη μπάλα. Με τους στόπερ λίγο πίσω από τη σέντρα και επτά παίκτες στο μισό γήπεδο. Με κυκλοφορία, ηρεμία, τεχνική, μέθοδο, ταχύτητα, με καταπληκτική φυσική κατάσταση. Χωρίς σκληρά μαρκαρίσματα, χωρίς ευστοχία στην τελική προσπάθεια.

Αλλά… με «αυτόματο πιλότο». Με κλειστά μάτια. Overlaps από τους ακραίους μπακ, κάθετες και κλεψίματα από τους κεντρικούς μέσους, passing game, ούτε μία εξεζητημένη ατομική προσπάθεια. Δεν έχω δει τέτοιο ευρωπαϊκό ματς από ελληνική ομάδα και δεν θα δω από τον ΑΠΟΕΛ στους ομίλους, όπου θα είναι ο φτωχός, «επικίνδυνος» συγγενής.

Ας ζητήσουν όλοι το DVD, σε όλες τις ελληνικές ομάδες. Πόσοι από το ΑΠΟΕΛ έπαιζαν θεωρητικά στην ενδεκάδα αυτού του Παναθηναϊκού; Σίγουρα ένας: ο Μαρσίνιο στο κέντρο. Σίγουρα δεύτερος: ο στόπερ Πάουλο Ζόρζε. Ο κορυφαίος Μαντούκα «πέφτει» στον Λέτο και ο Αϊλτον… ωπ, ξέχασα, εδώ στο Ελλάντα θέλουμε πάντα ψηλό φορ: «κόβεται». Όπως και ο αριστερός μπακ Μποαβεντούρα: πού ακούστηκε «Βραζιλιάνος αμυντικός»; Μπρρρ!

Υ.Γ. * Ο τίτλος του κειμένου παραπέμπει σε κυπριακή παροιμία και σημαίνει «άφησε την μπάλα κάτω», δηλαδή «μην κάνεις τον έξυπνο»…

Υ.Γ. 1: Παρά τα «εμψυχωτικά» του Γόντικα προς τους παίκτες («χάιδεμα» ήταν), δεν βλέπω πώς ο Παναθηναϊκός μπορεί να προκριθεί αύριο. Διότι δεν μπορώ να φανταστώ πώς μια ομάδα χωρίς ισορροπία στις γραμμές της, χωρίς τρεξίματα μετά το 60’, χωρίς έναν σούπερ σκόρερ που να μπορεί στην καλή βραδιά του να «πάρει μόνος του ένα ματς», μπορεί να πετύχει τρία και να μην δεχθεί ούτε ένα. 5% λοιπόν. Κι αυτό με… τόνους τύχης, όπως εκείνο το βράδυ που η Βίσλα Κρακοβίας είχε χάσει τα άχαστα και ο Ηλίας Κώτσιος συνειδητοποίησε ότι είχε σκοράρει με κεφαλιά το 4-1 στην παράταση μόνο όταν πήγαν να τον αγκαλιάσουν οι συμπαίκτες του στο έδαφος. Για μένα, αν βρισκόμουν στη θέση του Γόντικα, πρώτο ζητούμενο θα ήταν να μην… διαλυθεί το σύμπαν σ’ αυτό το ματς. Και δεύτερο να προκριθεί η ομάδα.

Πηγή: leoforos.gr