Στο ημίχρονο του αγώνα κοιτούσα έξω από το μαγαζί και περίμενα να δω παλιομοδίτικα αυτοκίνητα. Νόμιζα ότι μπήκα στη μηχανή του χρόνου και γύρισα πίσω στη δεκαετία του 70'.
Ήταν το πιο όμορφο ματς της εποχής Σαββίδη στον ΠΑΟΚ, όχι μόνο από τον Δικέφαλο, αλλά και από τις δύο ομάδες. Για να γίνει αυτό βοήθησαν οι άμυνες και των δύο, που ήταν πολύ κακές με μπόλικα ατομικά λάθη.
Διαβάστε επίσης...
Αυτό, όμως, δε μειώνει σε τίποτα την ποιότητα της αναμέτρησης που ειδικά για Αύγουστο είχε φοβερό ρυθμό. Δεν περίμενα να δω ούτε τον ΠΑΟΚ ούτε τη Σπαρτάκ να παίζουν σε τέτοιο δαιμονιώδη ρυθμό επί 90 λεπτά. Τέτοιο τέμπο δεν το έχουν ούτε παιχνίδια της Premier League στην κορύφωση της σεζόν, όχι τον Αύγουστο.
Ο ΠΑΟΚ δημιούργησε φάσεις από τις πτέρυγες. Φαντάσου να έπαιζε και ο Βιεϊρίνια, αφού η δύναμη του ΠΑΟΚ είναι οι τέσσερις ακραίοι, τα δύο μπακ και τα χαφ. Έλειπε, λοιπόν, ένα σημαντικό κομμάτι, αλλά παρ' όλα αυτά ο Δικέφαλος και πλευροκόπησε και του βγήκαν αμυντικά τα ντουμπλαρίσματα με τους αντιπάλους στις πλευρές. Η Σπαρτάκ την πάτησε από τα φορτώματα στις πτέρυγες και δε βρήκε λύσεις. Υστερούσε τακτικά, ενώ ο ΠΑΟΚ είχε προβλήματα κυρίως με ατομικά λάθη
Αν ξεθάψω τον πατέρα μου θα παίξει καλύτερα από αυτό το ταγάρι τον Χατσερίντι, δίκιο είχε ο Λουτσέσκου που δεν τον ήθελε και του τον φόρτωσαν! Βλέποντας αυτή την παραφωνία στην άμυνα, κοιτούσαμε στον πάγκο και ψάχναμε τον Μαλεζά. Αυτός ο αρχιτάγαρος είναι χειρότερος κι από τον Ντόλμπεργκ, οι παλιοί τον θυμούνται.
Πρόβλημα υπάρχει και με τον Μαουρίσιο στα χαφ. Είναι σα να φωνάζει ο ΠΑΟΚ «πάρτε έναν παικταρά» στα χαφ για να απελευθερωθεί και ο Πέλκας. Θα το πω για πολλοστή φορά ότι ο Πέλκας δεν είναι ούτε μπορεί να γίνει κανονικός χαφ και χρειάζεται στήριξη ανασταλτικά που δεν μπορεί να του δώσει ο Μαουρίσιο.
Δικαιώνομαι επίσης γιατί ο ΠΑΟΚ βρήκε από σπόντα τον καλύτερο τερματοφύλακα όλων των εποχών για την ομάδα. Πέρασαν άπειροι πλατυπόδηδες και η πληγή ήταν μονίμως στη θέση του τερματοφύλακα από τη δεκαετία του 50’. Με εξαίρεση τον Φορτούλα, που ήταν μέτριος αλλά επαρκής για για την εποχή του, οι υπόλοιποι κινούνταν στα όρια της μετριότητας. Από το πουθενά ο ΠΑΟΚ βρήκε τον Πασχαλάκη, ο οποίος «θάφτηκε» και αφού έχασε πέντε χρόνια καριέρας, βρέθηκε κατά λάθος βασικός στον ΠΑΟΚ του Σαββίδη. Αυτά είναι τα ωραία του ποδοσφαίρου!
Αυτός ο ΠΑΟΚ μπορεί να γίνει ο καλύτερος όλων των αποχών και να ξεπεράσει ακόμα και την ομάδα του 70’. Πιστεύω ότι οι παλαίμαχοι του ΠΑΟΚ αρχίζουν να ζηλεύουν τους τωρινούς παίκτες. Και για τις οικονομικές τους απολαβές και για την ισχύ του ΠΑΟΚ. Είναι μια ιστορικά συγκυρία αυτή για τον Δικέφαλο, που έχει πρόεδρο με δύναμη και χρήμα και ανταγωνίζεται τον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ σε επίπεδο αγωνιστικό και σε ισχύ. Πότε το είχε ξανά αυτό ο ΠΑΟΚ στο παρελθόν;
Είναι η μεγάλη ευκαιρία του ΠΑΟΚ να μπει στους ομίλους του Champions League και να πάρει ένα πρωτάθλημα, αρκεί να διορθώσει τις παραφωνίες του. Το ελληνικό πρωτάθλημα μπορεί να το πάρει και με Χατσερίντι και Μαουρίσιο. Γιατί, όμως, να μη βρει δύο παικταράδες να κάνει την υπέρβαση και να παίξει και ωραία μπάλα;
Αν θέλει ο Σαββίδης να σεβαστεί τα λεφτά πιυ έχει επενδύσει, πρέπει να πάρει στόπερ και χαφ πρωτοκλασάτους. Τον Μίχελ γιατί τον πληρώνει, για να κάνει τον ωραίο; Δεν επιτρέπεται αυτός ο ΠΑΟΚ με τη μεγαλύτερη ισχύ στην ιστορία του να θυμίζει ταινία του Αγγελόπουλου και όχι του Σπίλμπεργκ. Πρέπει να είναι… Χόλιγουντ για τα ελληνικά δεδομένα ο ΠΑΟΚ.