Οι όμιλοι του Champions League δεν είναι μια ποδοσφαιρική σπαζοκεφαλιά με υψηλότατο δείκτη δυσκολίας. Δεν είναι μια σειρά από αγώνες ειδικών συνθηκών, ιδιαιτεροτήτων και απαιτήσεων «ξένων» ακόμα – σταθερά, διαχρονικά και μάλλον εσαεί! – προς την ελληνική πραγματικότητα και το μετριότατο (διεθνώς), προβλέψιμο δικό μας πρωτάθλημα.
Είναι η πρόσκληση σε ένα μοναδικό ποδοσφαιρικό «πάρτι», που σε διαφημίζει διαπλανητικά, σε εξιτάρει, σου ανεβάζει τις μετοχές και σε κάνει πλουσιότερο σαν σύλλογο, μα και σαν ατομική οντότητα στο status της ευρωπαϊκής μπάλας, ωστόσο είναι ένα «τυράκι» που αν το πλησιάσεις να το δαγκώσεις θα σε κλείσει η φάκα μέσα στην παγίδα και, δεν θέλεις να σου συμβεί αυτό, γιατί η ανάμνηση θα σου προκαλεί… τρόμο. Το όνειρο θα έχει μετατραπεί σε εφιάλτη.
Αυτό νομίζω της έχει συμβεί φέτος της ΑΕΚ. Μια 12ετία έψαχνε το γλυκό της παραμύθι και όταν έδωσε επιτέλους πια τον κλότσο να γυρίσει, η μία κατραπακιά διαδέχεται την άλλη!
Η βασίλισσα βρίσκεται γυμνή και εκτεθειμένη. Η αδηφάγα πρόκληση του Champions League ήταν ένα δόλωμα που έχει κιόλας φαγωθεί και ίσως χρειαστεί να περάσει αρκετός καιρός για να χωνευθεί.
Τι αποδεικνύει αυτό το «0» της ΑΕΚ σε 5 παιχνίδια της στη διοργάνωση και που καταπώς προβλέπεται με βάση την όση ποδοσφαιρική λογική υπάρχει τέλος πάντων – ειδικά στην εποχή της εσωστρέφειας και των πειθαρχικών συνεπειών που έχει μπει η Ένωση από την ήττα στο Αγρίνιο - θα γίνουν 6 στο επιμύθιο της 1ης φάσης, με μία νέα ήττα από την Μπενφίκα στη Λισαβόνα;
‘Αυτό που λέει ο λαός αλλά ποιος τον ακούει; Ότι τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους πισινούς! Μια ομάδα η οποία στηρίζεται σε ένα συγκεκριμένο αριθμό παικτών, χωρίς βάθος στο ρόστερ και επιλογές, εναλλακτικές, πληθώρα λύσεων σε όλες τις θέσεις, όχι μόνο δεν γίνεται να διακριθεί λίγο ή περισσότερο, αλλά… θα καταντήσει και ρόμπα ξεκούμπωτη.’
Εδώ δε τώρα που μιλάμε, επίσης, για μια άπειρη ομάδα σαν την πρωταθλήτρια Ελλάδας στη διοργάνωση και μάλιστα και με νέο προπονητή στην αρχή της σεζόν, θέλει πολλές, ψαγμένες ποδοσφαιρικές γνώσεις για να καταλάβουμε πόσο εκτός ποδοσφαιρικής λογικής θα ήταν να τα κατάφερνε η ΑΕΚ κόντρα σε Μπάγερν, Μπενφίκα, ακόμα και Άγιαξ; Φυσικά όχι!
Νομίζω ότι ο Ουζουνίδης μετράει αντίστροφα στον κιτρινόμαυρο. Ύστερα από τις προγραφές παικτών έρχεται η σειρά του. Οι τριγμοί της καρέκλας του ακούγονται εκκωφαντικά από τα Σπάτα προτού αρχίσει ο αγώνας με τον Άγιαξ.
‘Η ΑΕΚ δεν δείχνει να μπορεί να ανατρέψει το αρνητικό κλίμα. Κάθε παιχνίδι της από εδώ και πέρα θα είναι μια έκρηξη αγωνίας για το αν θ’ ακούσουμε ή όχι τον ανατριχιαστικό θόρυβο της γκιλοτίνας πάνω από το κεφάλι του Εβρίτη τεχνικού.
Φαίνεται να μην τον σώζει τίποτα. Ο προσεχής αγώνας με την Ξάνθη θα σημάνει την παράταση των χρονικών αμφιβολιών για το πότε θα ανακοινωθεί το διαζύγιο.’
Θεωρώ ότι από τη στιγμή που ο Μανόλο Χιμένεθ είναι εκτός πάγκων, άρα και στη διάθεση της ΑΕΚ για να… τριτώσει ο γάμος τους, αυτός είναι ένας παραπάνω λόγος για να χαρακτηρίζεται «προσωρινός» ο Μαρίνος στη θέση του.
Άλλωστε πάντοτε μέσα από τέτοιες καταστάσεις προκύπτει η ανάγκη για την ανάδειξη εξιλαστήριων θυμάτων. Οι «3» άνοιξαν το χορό. Ο επόμενος δεν μπορεί να μην είναι ο προπονητής. Που συνήθως πληρώνει εκείνος πρώτος το μάρμαρο.
Ο Ουζουνίδης θα είναι ο δεύτερος μετά τους παίκτες. Έχει μείνει μέχρι να φύγει.
Φορτούνης-Τζόρτζεβιτς, Πρίγιοβιτς- Κουλούρης και… Μήτρογλου
- ‘Στον Ολυμπιακό τώρα, ο Φορτούνης είναι αυτός που έχει χαρίσει φέτος την ποδοσφαιρική του ταυτότητα στην ομάδα.
Οι ερυθρόλευκοι είχαν κάποτε τον Τζόρτζεβιτς, πήγαν να απογοητευτούν κάποια στιγμή με τον Θεσσαλό μέσο, τελικά όμως βρήκαν στο πρόσωπο του το βαρόμετρο της αγωνιστικής παρουσίας τους.’
Ο Ολυμπιακός είναι ξεκάθαρα αυτή τη σεζόν η ομάδα του Κώστα Φορτούνη. Η απόδοση τους σχετίζεται σχεδόν απόλυτα με τα κέφια και την ημέρα ή τη βραδιά του «Νο 7» τους! Η στατιστική έχει κάθε απάντηση για όποιον τολμήσει να αμφισβητήσει το γεγονός.
Και να φανταστεί κανείς ότι αν η Γαλατά το περασμένο καλοκαίρι είχε ανεβάσει λίγο την προσφορά της, ο διεθνής άσος μπορεί να βρισκόταν τώρα στην Τουρκία ή να είχε μετακομίσει κάπου στη Γερμανία πρωτύτερα, αν η περσινή και προπέρσινη σεζόν του, είχαν έστω την ελάχιστη σχέση με εκείνη του Μάρκο Σίλβα ως προπονητή του!
Ε, αυτόν τον παίκτη λοιπόν, δεν τον αφήνεις εκτός 11άδας με τίποτα ρε μάστορα!
Ο Μαρτίνς επέμεινε με παρρησία μετά την τεράστια νίκη στο Περιστέρι ότι ο (με διαφορά) «αρχιμάστορας» της οργάνωσης του παιχνιδιού του, κρατήθηκε στα… πιτς για λόγους τακτικής. Όχι, δεν γίνεται αυτό.
Δεν έπαιζε ο Ολυμπιακός στο Καραϊσκάκη με… την Κάτω Μαγούλα. Όταν ο ίδιος ο Πορτογάλος για να δώσει το σαφές στίγμα της κρισιμότητας του αγώνα με τον Ατρόμητο τους επανέλαβε όλες τις προηγούμενες μέρες του ματς ότι θα πάνε να παίξουν έναν «τελικό», γίνεται να είναι εκτός αυτού του «τελικού» ο καλύτερος σου; Ο κουμανταδόρος σου; Ο ηγέτης σου;
Κάνανε αμάν στον Ολυμπιακό να δουν τον Φορτούνη ηγέτη και τώρα που επιτέλους το επωμίστηκε αυτό και δεν λυγάνε οι ευαίσθητοι ψυχολογικά ώμοι του, ο προπονητής σε ένα από τα καταλυτικότερα τεστ της χρονιάς, ο προπονητής τον αφήνει ένα ημίχρονο εκτός!
Πόσα θέλουν αυτοί οι προπονητές να μας τρελάνουν;
Και να τα βλέπουμε εμείς οι απέξω, από έξω; Και όχι αυτοί οι «μέσα», από τόσο μέσα που… πιο μέσα δεν γίνεται!
- ‘Στον ΠΑΟΚ έχω την αίσθηση ότι έχουν έτοιμη τη «σκάντζα» του Πρίγιοβιτς, οπότε και να τον πωλήσουν το καλοκαίρι τον Σέρβο σέντερ φορ με τα όλα του, χαμένοι δεν θα πάνε.’
Το Περιστέρι με την Τούμπα είναι… 40 λεπτά δρόμος με το αεροπλάνο της γραμμής. Παίρνει το πρώτο ο Ευθύμης ο Κουλούρης και… τσουπ νάτος στην Μεσημβρία για προπόνηση.
Το έχει το γκολ ο «Θύμιος». Και η καριέρα του, μου φέρνει σε ομοιότητες με αυτήν του Μήτρογλου. Που μεγαλούργησε, γυρίζοντας από Πανιώνιο και Ατρόμητο στους Πειραιώτες.
- Γυρίζοντας στους Πειραιώτες; Ναι, τότε. Δύο φορές παλιά. Γιατί… τώρα, σε λίγο… αποκλείεται; Για τρίτη!