ΑΕΚ - Champions League: Αναρωτιέμαι, εάν υπάρχει στον ποδοσφαιρικό χάρτη πιο ανισόρροπη ομάδα από την ΑΕΚ. Εάν υφίσταται άλλος σύλλογος, που η επιτυχία από την καταστροφή απέχουν ελάχιστα. Από τον ενθουσιασμό του Αυγούστου και της επιστροφής έπειτα από μια ολάκερη ντουζίνα χρόνια στο Champions League, στην απόλυτη απαξίωση για την πορεία στη διοργάνωση.

Προφανώς και δεν μπορεί να είναι κανείς ικανοποιημένος από τη μηδενική συγκομιδή. Είναι ξεκάθαρο, πως υπήρξε λάθος προσέγγιση σε κάποια παιχνίδια (όπως αυτό με τον Αγιαξ στην Ολλανδία), ατυχία στα δύο ματς με την Μπενφίκα, ομάδες που δεν παίζονταν όπως η Μπάγερν και ο φετινός Αγιαξ. Μέσα από αυτά τα παιχνίδια, ακόμα και από τα στραπάτσα που έφαγε, η ΑΕΚ μεγάλωσε. Στάθηκε στα πόδια της, μέτρησε τις δυνάμεις της.

Προφανώς, πολλοί που βάλουν κατά δικαίων και αδίκων, λησμονούν πως η ΑΕΚ μπήκε ως 32η ομάδα από τις 32 της διοργάνωσης. Ηταν η πιο αδύναμη ομάδα όλων των ομίλων. Είχε λησμονήσει από πότε είχε να παίξει ξανά στη διοργάνωση. Και έφτασε να υπάρχει απαίτηση για νίκες επί ομάδων που πρωταγωνιστούν κάθε χρόνο στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Πολλοί θυμούνται το παρελθόν. Θέλοντας προφανώς να ξεχάσουν, πως χρειάστηκαν τέσσερις συμμετοχές για να έρθει η πρώτη νίκη στη διοργάνωση. Και πως τα μεγάλα ματς με τη Ρεάλ Μαδρίτης, έγιναν με την ΑΕΚ να έχει το πληρέστερο ρόστερ της τελευταίας 15ετίας. Αλλά και αυτό, μικρή σημασία έχει.

Το θέμα είναι όσα συνέβησαν φέτος και όσα ακολουθούν. Στη φετινή πορεία, υπήρξε η αδυναμία ενίσχυσης της ομάδας με έναν κομβικό παίκτη στη μεσαία γραμμή. Οσο καλός (που ήταν) και αν είναι ο Τσόσιτς, είναι πραγματικά τρομερό να παίζει η ΑΕΚ το τελευταίο παιχνίδι της με τριπλέτα στο κέντρο τον Σέρβο και τους Γαλανόπουλο, Μοράν. Αλλά τώρα δεν γυρίζει πίσω ο χρόνος.

Το λάθος έγινε. Αυτοί που έκαναν την ΑΕΚ πρωταθλήτρια και κυπελλούχο, που την οδήγησαν στο Champions League και στους 32 του Europa League, θα βρουν τις λύσεις για να κάνουν την ομάδα ξανά όπως πρέπει. Αλλά να οικτίρει κάποιος την ΑΕΚ, επειδή βρέθηκε ξανά στην ελίτ των κορυφαίων κλαμπ της Ευρώπης, εάν κάποιος αισθάνεται ντροπή από την πορεία στο Champions League, δεν με βρίσκει διόλου σύμφωνο.

Ντροπή ήταν η ΑΕΚ να γίνεται έρμαιο αστείων διοικήσεων. Ντροπή ήταν να υποβιβάζεται και να της κάνει πλάκα η κάθε ομάδα γειτονιάς. Ντροπή ήταν η περίοδος που η ΑΕΚ έφτασε να γίνει παράρτημα του Ολυμπιακού και του Σαλιαρέλη. Τώρα, δεν μπορεί να υπάρχει ντροπή. Προβληματισμός ναι, πίκρα ναι, αλλά ντροπή όχι.

Η ΑΕΚ είχε μόνο κέρδη από τη φετινή πορεία της. Μπήκε ξανά στον ευρωπαϊκό χάρτη, έστω και αν φάνηκε πως η ψαλίδα ανοίγει ολοένα και περισσότερο (αυτό βέβαια ισχύει για όλες τις ελληνικές ομάδες με τους διπλούς προκριματικούς). Το ζήτημα δεν είναι πως έπεσε και χτύπησε. Αυτό επιτρέπεται και είναι φυσιολογικό για μια ομάδα. Αυτό που ζητείται είναι να βρει τρόπο να σηκωθεί ξανά. Εκεί θα κριθεί.

Champions League ΑΕΚ