Γράφει ο Σπύρος Σεραφείμ...

Κάποιοι, που δεν ασχολούνται με το ποδόσφαιρο, μου το έγραψαν στα μηνύματά τους, με ρωτούσαν για το αν υπονοώ κάποια είδηση που έχω, σχετικά με κάποια «παράξενη» δραστηριότητα των Γάλλων στη χώρα μας.

Όσοι, όμως, ήξεραν ότι χτες το βράδυ ο Ολυμπιακός - που φιλοξενούσε τη γαλλική Μαρσέιγ, σε αγώνα για το Τσάμπιονς Λιγκ - είχε ηττηθεί με ένα γκολ, κατάλαβαν τι εννοούσα. Ειδικά οι φίλοι του Ολυμπιακού και «φίλοι» μου στο facebook, μόλις είδαν την ανάρτηση αυτή στο στάτους μου, έβγαλαν αφρούς. Οι πραγματικοί φίλοι μου, που ξέρουν ότι υποστηρίζω, χωρίς καμιά τρελή θέρμη, την ομάδα του Παναθηναϊκού, μου έκαναν πλάκα, λέγοντάς μου ότι «μιλάνε κι οι “πεθαμένοι”».
Ένας από τους «φίλους» μου, δε, άρχισε το παραλήρημα, όπου ανάμεσα στα άλλα, μου έγραψε επί λέξει: «τους πεθαμένους τους λένε "μετά Χριστό-προφήτες", πιο πριν κόβουν βόλτες στα πρωτοδικεία για ορφανές μετοχές. Πάντως πέρα από την πλάκα, οι Γάλλοι έχουν φινέτσα... Αντρική φούστα. Ο Σισέ, και ένας Ρουβάς. Άντρες με στυλ».

Ειλικρινά δεν έχω να σχολιάσω κάτι σε αυτό που μου έγραψε αυτός ο κάποιος, αλλά να σταθώ στην ουσία του. Αυτή, λοιπόν, η συμπεριφορά είναι η αποκαλούμενη από εμένα ως «ελληνιά». Είναι η στάση ζωής που δεν αφήνει κάποιον να δει ότι απέτυχε ή ότι δεν τα κατάφερε, αλλά μπορεί να κατηγορεί άλλους ως υπαίτιους, να θυμίζει αποτυχίες άλλων ή να θίγει και προσωπικά κάποιους, επικαλούμενος κάποιες δήθεν προτιμήσεις τους, ως ένα σκληρό δείγμα κοινωνικού ρατσισμού.

Αυτό είναι ένα από τα βασικά προβλήματα των Ελλήνων, που προέρχεται από εμάς τους ίδιους - εντάξει, από κάποιους - και αφορά και στη σχέση μας με την Ευρώπη. Δεν κοιτάζουμε να δούμε πώς μπορούμε να κάνουμε κάτι καλύτερα, αλλά εύκολα μπορούμε να θυμηθούμε άλλους που απέτυχαν. Δεν βλέπουμε πώς ήταν ή είναι η εμφάνισή μας, αλλά μένουμε στο ότι, απλώς, συμμετέχουμε στην Ευρώπη.
Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Ok, δεν παίζει ο Παναθηναϊκός φέτος στην Ευρώπη, αλλά εσύ που παίζεις, τι κάνεις; Και το θέμα στον αθλητισμό δεν είναι πάντα το αποτέλεσμα. Χάσε, αλλά προσπάθησε να παίξεις με αξιοπρέπεια. Παίξε μπάλα. Η ερώτηση, λοιπόν, είναι η εξής: Πέραν του αποτελέσματος, είσαι ικανοποιημένος ή απογοητευμένος από τη χτεσινή εικόνα της ομάδας σου στο γήπεδο;   
 
Για την ιστορία, αφού η Μαρσέιγ πέρασε από τον Πειραιά με σκορ 1-0, πλέον, η ομάδα του Βαλβέρδε θα πρέπει να κάνει υπέρβαση αν θέλει να προχωρήσει στην επόμενη φάση της διοργάνωσης. Το ίδιο ακριβώς που θα πρέπει να συμβεί και στην Ελλάδα, γενικότερα. Χρειάζεται μια υπέρβαση για να αλλάξει κάτι, ειλικρινά δεν ξέρω από πού μπορεί να προέλθει αυτή η υπέρβαση. Έτσι όπως είναι η κατάσταση, θα συνεχίσουμε να καμωνόμαστε μόνοι μας ότι είμαστε οι καλύτεροι και ότι έχουμε ομάδα- ομαδάρα (μας). Αλλά, δυστυχώς, βλέπεις, τελικά, στην Ευρώπη δεν τα καταφέρνουμε. Εκτός κι αν θα πρέπει να συνεχίσουμε να κατηγορούμε αποκλειστικά τους Ευρωπαίους ότι φταίνε για όλα - που φταίνε σε πολλά, αλλά όχι σε όλα - εκτός κι αν συνεχίσουμε να κάνουμε τους αδικημένους της ευρωπαϊκής παρέας, τους αδικημένους της Ιστορίας. Γιατί η ομάδα-ομαδάρα μας και η Ελλάδα-Ελλαδάρα μας μπορεί να μην κάνει τίποτε σημαντικό στην Ευρώπη, αλλά θα είναι πάντα πρώτη. Στις καρδιές μας.

Υ.Γ.1: Πλάκα θα είχε να με κατηγορούσε κάποιος ως οπαδό του Αντώνη Σαμαρά, αφού εκείνος χρησιμοποίησε τη λέξη «υπέρβαση», ως βασικό του σλόγκαν.
Υ.Γ.2: Αφενός, εννοείται ότι δεν υποστηρίζω ότι αυτή η συμπεριφορά είναι ίδιον μόνο των οπαδών του Ολυμπιακού, ξέρω πολλούς οπαδών άλλων ομάδων και κομμάτων, με τα ίδια χαρακτηριστικά.
Αφετέρου, φυσικά και η ομάδα του Ολυμπιακού ήταν μόνο η αφορμή για να γράψω αυτό το κείμενο, στην οποία και εύχομαι καλή συνέχεια στην Ευρώπη. Το ίδιο εύχομαι και στην Ελλάδα, άλλωστε.

Πηγή: protagon.gr

Champions League Ολυμπιακός