Ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων μετά την 31η εκτός έδρας ήττα του Ολυμπιακού στο θεσμό του Τσάμπιονς Λιγκ (από προκριματικά, ομίλους, μέχρι τη φάση των «16») σε σύνολο 42 αγώνων, δεν νιώσαμε καμία έκπληξη. «Αδικία, αμαρτία, πόρνη μπάλα, όοοχι ρε θρύλε», γενικώς μια κουραστική ελληνική…μοιρολατρία. Καμία αντιμετώπιση που να αρμόζει σε ομάδα με 13 συμμετοχές στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, όπου αν μη τι άλλο έχει αποκτήσει μια σχετική πείρα.
Σύμφωνοι: Η εμφάνιση του Ολυμπιακού ήταν γεμάτη από την αρχή μέχρι το τέλος στο «Εμιρεϊτς» με αντίπαλο την Αρσεναλ. Σίγουρα οι 13 τελικές προσπάθειες (έναντι επτά των Αγγλων), εκ των οποίων οι επτά για γκολ είναι…εξωπραγματικό νούμερο και λένε κάμποση από την αλήθεια που αποτυπώθηκε στο χορτάρι, όπως λέει και η αντίδραση του Αρσέν Βενγκέρ και αρκετών ποδοσφαιριστών του μετά τη λήξη.
Ωστόσο, υπάρχουν κάποια άλλα δεδομένα που προκαλούν τεράστια απογοήτευση στον ευρωπαίο Ολυμπιακό (όχι σε αυτόν που προσπαθεί να χτίσει ο Ερνέστο Βαλβέρδε, με τα όποια λάθη του, για να μην παρεξηγηθούμε…)
Η Αρσεναλ εμφανίστηκε στο γήπεδο με εννέα απουσίες (Γουίλσιρ, Ζερβίνιο, Γουόλκοτ, Βερμάλεν, Κοσιελνί, Ντιαμπί, Τζούρου, Μπεναγιούν, Σκιλασί) και ο Βενγκέρ με τη γνωστή σνομπ αντιμετώπιση που επιδεικνύει απέναντι σε ελληνικές ομάδες -παρόλο που το έχει πληρώσει στο παρελθόν με τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό αλλά και τον ΠΑΟΚ- τις έκανε δέκα αφήνοντας στον πάγκο και τον Φαν Πέρσι!
Ετσι, στην ενδεκάδα των «κανονιέρηδων» υπήρχαν τρεις ποδοσφαιριστές που αποκτήθηκαν αρχές Σεπτέμβρη (Αντρέ Σάντος, Μέρτεζακερ, Αρτέτα), ένας 18χρονος που υπέγραψε αρχές Αυγούστου (Οξλέιντ-Τσάμπερλεϊν), η αποτυχημένη μεταγραφή της περσινής σεζόν (Τσαμάκ), ο βασικός αμυντικός χαφ που χρησιμοποιήθηκε ως σέντερ μπακ (Σονγκ), ένας αταίριαστος για το επίπεδο της ομάδας αμυντικός μέσος (Φρίμπονγκ) και ένας μόνιμα τραυματίας που έτυχε να είναι καλά (Ροσίτσκι). Οι υπόλοιποι τρεις (Τσέσνι, Σανιά, Αρσάβιν) παίζουν βασικοί, αν και η περίπτωση του Ρώσου σηκώνει μεγάλη κουβέντα όταν η ομάδα είναι πλήρης.
Επιπλέον, η φετινή Αρσεναλ έχει υποστεί ήττα ντροπή με 8-2 από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ακριβώς πριν από ένα μήνα, έχει ηττηθεί πριν από 12 μέρες με δύο αυτογκόλ (4-3) από τη χειρότερη Μπλάκμπερν των τελευταίων ετών, έχει ζοριστεί να κερδίσει τη νεοφώτιστη Σουόνσι στο πρωτάθλημα και τη Σριούσμπερι Τάουν, που αγωνίζεται τρεις κατηγορίες πιο κάτω, στο θεσμό του Κάρλινγκ Καπ. Παράλληλα, στο μυαλό της είχε και το ντέρμπι της Κυριακής με τη μισητή συντοπίτισσα Τότεναμ στο «Γουάιτ Χαρτ Λέιν».
Να πάμε ακόμη πιο κάτω; Η Αρσεναλ είναι η ομάδα με τη δεύτερη χειρότερη άμυνα στην Πρέμιερσιπ (14 γκολ παθητικό σε έξι αγώνες). Και είναι η πρώτη φορά εδώ και 15 χρόνια που αμφισβητήθηκε τόσο έντονα -από οπαδούς, δημοσιογράφους αλλά και από τη διοίκηση- η προσωπικότητα του Αρσέν Βενγκέρ σε όλα τα επίπεδα.
Περιττό να αναφέρουμε την αποχώρηση των δύο καλύτερων παικτών της στο φινάλε της μεταγραφικής περιόδου, του Φάμπρεγας και του Νασρί, που άνοιξαν τους ασκούς του Αιόλου.
Αν θέλουμε μάλιστα να βάλουμε τα πράγματα σε ζυγαριά, παρόλο που οι συγκρίσεις συνήθως είναι ανούσιες και ανόμοιες, υπάρχει το προχθεσινό παράδειγμα της Βασιλείας. Εχανε με 2-0 από τη μισή Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από το 17' στο «Ολντ Τράφορντ». Στο 76' το σκορ είχε γίνει 2-3, με την ελβετική ομάδα να έχει τις ίδιες τελικές προσπάθειες με τον Ολυμπιακό εκ των οποίων οι πέντε για γκολ. Μπορεί να δέχτηκε το γκολ της ισοφάρισης στο 90', ωστόσο έπαιζε με μία από τις πιο φορμαρισμένες ομάδες στην Ευρώπη, η οποία παρέμεινε αήττητη παρόλο που είχε κατεβάσει ταχύτητα.
Εδώ να προσθέσουμε ότι η Βασιλεία μετέχει για τέταρτη φορά στους ομίλους τους Τσάμπιονς Λιγκ, που σημαίνει ότι οι εμπειρίες που έχει αποκομίσει είναι ελάχιστες.
Κατά συνέπεια, ούτε ο Θεός ούτε ο διάολος ευθύνεται για την ήττα του Ολυμπιακού στο Λονδίνο. Στο ποδόσφαιρο παίρνεις (σχεδόν) πάντα αυτό που σου αξίζει.
Πηγή: Sentragoal.gr