Αν είναι αλήθεια το πρώτο, τότε μπράβο και χαλάλι σε όσους πανηγυρίζουν και φαντασιώνονται διάφορα, έστω και αν η ομάδα τους στο τέλος έχασε.

Αν, όμως, έχει συμβεί το δεύτερο, που είναι και το πιθανότερο, μάλλον ο Μαρινάκης, ο Βαλβέρδε και οι άλλοι θα πρέπει να μπουν σε ακόμη πιο βαθιές σκέψεις για το τι ακριβώς κατασκεύασαν φέτος.

ΝΑ συμφωνήσουμε σε όλα όσα λέγονται και γράφονται από χθες, με τις συνηθισμένες, αν θέλετε, υπερβολές. Ναι, ήταν η καλύτερη εμφάνιση της ομάδας στην Αγγλία. Σωστό ακόμη και ότι πάλεψε στα ίσια το ματς, και αν ήταν περισσότερο τυχερός στο δοκάρι του Τοροσίδη, θα μπορούσε να μη χάσει. Πράγματι, έκανε περισσότερες, έστω και τζούφιες, τελικές από την Αρσεναλ.

ΜΟΝΟ που η ομάδα που είχε απέναντί του ο Ολυμπιακός δεν ήταν η κανονική Αρσεναλ, αλλά κάτι μεταξύ Μπλάκμπερν και Φούλαμ. Αλλο να λες ότι δίνεις ένα πραγματικό παιχνίδι Champions League, με αντίπαλο σε τοπ επίπεδο, κι άλλο να έχεις μπροστά σου ένα υποκατάστατο μεγάλης ομάδας που παίζει μόνο με τ' όνομά της και προσπαθεί μ' αυτό να φοβίσει και να νικήσει. Δεν είναι μόνο οι πολλές ελλείψεις που είχε στην ενδεκάδα της η Αρσεναλ. Αυτές κάθε μεγάλο κλαμπ τις καλύπτει, επειδή υποτίθεται ότι έχει το απαραίτητο βάθος στο ρόστερ του. Ειδικότερα ο Αρσέν Βενγκέρ έβρισκε πάντα τον τρόπο, στα 15 χρόνια της καριέρας του εκεί, να μη φαίνονται οι ελλείψεις στην ενδεκάδα του.

ΤΟ θέμα, όμως, με τους Αγγλους φέτος είναι ότι έχουν συνολικά κακή εικόνα, όπου κι αν παίζουν, με αποκορύφωμα το 8-2 που έφαγαν από τη Γιουνάιτεντ στο πρωτάθλημα. Αυτό, όμως, ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να το εκμεταλλευτεί. Ενώ, δηλαδή, μας έλεγαν ότι ξεκινάνε από το καλοκαίρι με τη προοπτική να φτιάξουν ομάδα επιπέδου Champions League και μ' αυτή να πάνε στη σεζόν, την είδαμε στο Λονδίνο στα ίδια περσινά περίπου επίπεδα. Στην πραγματικότητα, μόνο δύο παίκτες ξεφεύγουν από τα χαμηλά στάνταρντ του ελληνικού πρωταθλήματος: Ο Ιμπαγάσα και ο Μπέλμπεργκ. Οι υπόλοιποι στα ίδια, λίγο πιο πάνω - λίγο πιο κάτω, και μάλιστα με 12 φρέσκες μετεγγραφές, συν δύο που θα γίνουν σήμερα ή αύριο - Ζαραδούκας και Μόνχε.

ΝΑ το δούμε και αλλιώς: Από πόσες ομάδες, που παίζουν Champions League, ο Ολυμπιακός έχει πείσει ότι είναι καλύτερος... Αντε μία η Οτελούλ, δύο η Ντιναμό Ζάγκρεμπ, τρεις η Μπάτε Μπορίσοφ, τέσσερις η Βικτόρια Πλζεν. Μετά;

ΤΟ χειρότερο απ' όλα είναι πως αρκετοί πανηγυρίζουν για το προχθεσινό κατόρθωμα. Και δεν αποκλείεται να έχουν δίκιο, αν σκεφτούμε πως η Ελλάδα του ΔΝΤ δεν είναι δυνατόν να παρουσιάζει καλύτερες ομάδες. Είναι η αισιόδοξη πλευρά της υπόθεσης...

Πηγή: Ελευθεροτυπία